معنی تزند در لغت نامه دهخدا

تنگ آمدن به جواب. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). عاجز شدن از جواب. (از المنجد) : سألته مسئله فتزند، ای فتعسرالجواب علیه. (المنجد)، تنگ شدن سینه. (ازمتن اللغه). گرفتار شدن در امری و (به تنگ آمدن) و تنگ سینه شدن. (اقرب الموارد) (از المنجد)، خشم گرفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تغضب. (اقرب الموارد) (المنجد). خشم گرفتن و بهم سائیدن دندانها چنانکه آواز برآید. (از متن اللغه)

معنی تزند در فرهنگ لغت هوشیار

تنگ پاسخی، خشم گرفتن

معنی تزند - جستجوی لغت در جدول جو

تزند

لغت نامه دهخدا

تزند

فرهنگ لغت هوشیار

گزند

آسیب، آزار، آفت، رنج، چشم زخم
گزند خوردن: آسیب دیدن
گزند دیدن: آسیب دیدن، صدمه دیدن
گزند رساندن: آسیب رساندن، صدمه زدن
گزند رسانیدن: آسیب رساندن، صدمه زدن، گزند رساندن

فرهنگ فارسی عمید

تبند

مکر، حیله، محیل، مکار

فرهنگ فارسی عمید

تکند

لانۀ مرغ خانگی، لانۀ پرندگان، جای زندگی و نشیمنگاه و محل تخمگذاری پرندگان، پتواز، آشیانه، پیواز، وکر، پدواز، وکنت، آشیان، کابک، کابوک، بتواز، آشانه

فرهنگ فارسی عمید

تنند

تنبل، سست، بیکار، کاهل، هنجام، کسل، جایمند، اژکهان، اژکان، اژکهن، سپوزکار، سپوزگار

فرهنگ فارسی عمید

تزهد

زاهد شدن، پارسا شدن، ترک دنیا کردن

فرهنگ فارسی عمید

تزود

توشه برگرفتن، توشه ساختن

فرهنگ فارسی عمید

تکند

(تَ / تِ کَ)

آشیانۀ مرغان را گویند... و جای مرغ خانگی را نیز گویند. (برهان). آشیانۀ مرغان باشد. (فرهنگ جهانگیری) (از فرهنگ رشیدی). آشیانۀ مرغان است چه خانگی و چه صحرایی. (انجمن آرا) (آنندراج). خانه مرغ و جای داشتن آن و آنرا آشیان و آشیانه و نشیم و نشیمن نیز گویند. (شرفنامۀ منیری). آشیانۀ مرغان و جای باش مرغان خانگی. (ناظم الاطباء). آشیان مرغان. بکند. شب کند. این سه کلمه مصحف یکدیگرند. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

تعند

(بُغْ /بِغْ یَ)

عناد کردن و ستیزه کردن. (غیاث اللغات) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تجند

(اِ)

لشکری شدن. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) ، فارغ شدن از کاری. (از اقرب الموارد). با فراغت آماده شدن برای کاری. (از قطر المحیط) ، لشکری گرفتن. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

خزند

(خَ زَ)

گیاهی است مانند اشنان. (از فرهنگ جهانگیری) (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) :
هر کجا تیغ تو بود قصار
نبود حاجت شخا و خزند.
(از فرهنگ جهانگیری)

لغت نامه دهخدا

ازند

(اَ نُ)

جمع واژۀ زند، دراز شدن، چنانکه نخل. (منتهی الارب) ، صاحب غورۀ رنگین شدن خرما. (از منتهی الارب) ، ازهاء بسر، رنگ گرفتن غورۀ خرما. (منتهی الارب). سرخ و زرد شدن غورۀ خرما. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

تاند

گردنۀ تاند معبر سخت آلپ ساحلی، در میان راه ’نیس’ به ’تورن’

لغت نامه دهخدا

بزند

(بَ زِ)

گیاهی خوشبوی بهاری. (شرفنامۀ منیری).

لغت نامه دهخدا

ترند

(تِ رَ)

دهی از بخش سرباز است که در شهرستان ایرانشهر و 30 هزارگزی خاور سرباز، بر کنار راه مالرو سرباز به آبشار قرار دارد. کوهستانی و گرمسیر است و 150 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصول آنجا ذرت و خرما و شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد و مردم آنجا از طایفۀ سرباز هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

تزندق

(اِ سِ)

ملحد شدن. (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی). زندیق شدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد). یا تخلق به اخلاق زندیق (از اقرب الموارد) : من تمنطق تزندق، ای من تعلم علم المنطق تهورفی الزندقه لانه یتورط فی الاقیسه و النتائج بما یفسدالعقاید الدینیه التی مارها علی التسلیم. (المنجد)

لغت نامه دهخدا

تزندر

(تَ زَ دَ)

مرغکی است که او رابه عربی صعوه گویند. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء). رجوع به ترند و تژ و صعوه در همین لغت نامه شود

لغت نامه دهخدا

متزند

(مُ تَ زَنْ نِ)

آن که تنگ آید به جواب و خشم گیرد. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مغلوب شده از برهان و بی جواب و عاجز و ناتوان از جواب. (ناظم الاطباء) ، خشمگین. (ناظم الاطباء) (ازمنتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع تزند شود

لغت نامه دهخدا