معنی بهروزه در فرهنگ نامهای ایرانی

خوشبخت، سعادتمند، نام همسر شاه اسماعیل صفوی

معنی بهروزه در فرهنگ فارسی عمید

بهروز، خوشبخت، نیک بخت، نوعی بلور کبود رنگ و شفاف، برده

معنی بهروزه در لغت نامه دهخدا

بمعنی بهروز است که بلور کبود صاف کم قیمت باشد. (ازبرهان). بهروج. بهروجه. بهروز. بلور کبود در نهایت صافی و لطافت و خوش رنگ و بغایت کم بها. (رشیدی) (جهانگیری). بهروجه. بهروز. بهروج. بلور کبود شفاف کم قیمت. (از ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین) :، شاهیم نه شهروزه طفلیم نه بهروزه، عشقیم نه سردستی مستیم نه از سیکی.، مولوی.،

معنی بهروزه در فرهنگ لغت هوشیار

بلور کبود شفاف کم قیمت

معنی بهروزه - جستجوی لغت در جدول جو

بهروزه

فرهنگ نامهای ایرانی

بهروزه

فرهنگ فارسی عمید

بهروزه

لغت نامه دهخدا

بهروزه

فرهنگ لغت هوشیار

بهروز

(پسرانه)

روز خوب، نیک، خوشبخت، نیکبخت، سعادتمند، از شخصیتهای شاهنامه، نام سردار ایرانی در سپاه بهرام گور پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

بهرانه

(دخترانه)

مرکب از بهر (سود، فایده) + انه (پسوند نسبت)

فرهنگ نامهای ایرانی

باروشه

(دخترانه)

بادبزن (نگارش کردی: بارشه)

فرهنگ نامهای ایرانی

شهرویه

(دخترانه)

نام دختر خسروپرویز پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

پیروزه

(پسرانه)

در اوستا لقب هوشنگ پسر سیامک پادشاه داستانی ایران، عنوان هر یک از پادشاهان سلسله داستانی

فرهنگ نامهای ایرانی

بهرامه

(دخترانه)

ابریشم، بیدمشک

فرهنگ نامهای ایرانی

باروزه

بادروزه، هرروزه، چیزی که انسان هر روز به آن احتیاج داشته باشد، از قبیل خوراک و پوشاک

فرهنگ فارسی عمید

بهروزی

نیک بختی، سعادت

فرهنگ فارسی عمید

بهروز

خوشبخت، نیک بخت، نوعی بلور کبود رنگ و شفاف، برای مثال چنان مستم چنان مستم من امروز / که پیروزه نمی دانم ز بهروز (مولوی - لغت نامه - بهروز)، کنایه از برده

فرهنگ فارسی عمید

شهروزه

گدایی که هر روز در قسمتی از شهر می گردد و گدایی می کند، برای مثال شاهیم نه شهروزه لعلیم نه بهروزه / عشقیم نه سرمستی مستیم نه از سیکی (مولوی - مجمع الفرس - شهروزه)

فرهنگ فارسی عمید

بیروزه

(زَ / زِ)

پیروزه. فیروزه: برگهای درختان بیروزه بود یا زمرد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 403). رجوع به فیروزه شود، لباس همیشگی شخصی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شهروزه

(شَ زَ / زِ)

گدایی را گویند که هر روز بر دور یکی از محلات شهر و کوچه و بازار بگردد و گدایی کند. (برهان) (از ناظم الاطباء) (جهانگیری) (رشیدی) (از انجمن آرا) (از آنندراج) :
شاهیم نه شهروزه، لعلیم نه بهروزه
عشقیم نه سرمستی، مستیم نه از سیکی.
مولوی

لغت نامه دهخدا

بیروزه

نام شهریست در حدود مولتان در هندوستان که در آن بتخانه ها است. (از حدودالعالم)

لغت نامه دهخدا

بهروز

(بِ)

نام پهلوان ایرانی معاصر بهرام گور. (ولف) :
یکی نامه بنوشت بهروز هور
به نزد شهنشاه بهرام گور.
فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 8 ص 2185)

لغت نامه دهخدا

باروزه

(زَ / زِ)

خوراک و قوت هرروزه باشد و ضروری. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مخفف بادروزه. قوت لایموت. (فرهنگ نظام). نان روزانه. (دمزن).

لغت نامه دهخدا

بهروجه

(بِ جَ / جِ)

بمعنی بهروج که بلور کبود کم قیمت است. (برهان). بهروج. بهروز. بهروزه. (آنندراج). بهروج. (ناظم الاطباء). بهروج. بهروز. (فرهنگ فارسی معین).

لغت نامه دهخدا

بهروزی

(بِ)

نیک بختی. خوشبختی. سعادت. (فرهنگ فارسی معین). ترقی. روزبهی. خوشبختی:
به پیروزی و بهروزی، همی زی با دل افروزی
بدولتهای ملک انگیز و بخت آویز اخترها.
منوچهری.
ز پیروزی بدست آرد همه کام
ز بهروزی بچنگ آرد همه نام.
(ویس و رامین).
به جنگ ارچه رفتن ز بهروزی است
گریز بهنگام پیروزی است.
اسدی.
مرا جمال تو هر روز عید و نوروز است
ز عید و نوروزم با فرخی و بهروزی.
سوزنی.
بهروزی و روزی ز فلک نتوان خواست
کان ریزه کشی ازدر روزی ده ماست.
خاقانی.
ای درت آن آسمان که از افق تو
کوکب بهروزی کرام برآمد.
خاقانی.
ای بلنداختر خدایت عمر بی پایان دهاد
هرچه پیروزی و بهروزی خدایت آن دهاد.
سعدی.
غبار راه طلب کیمیای بهروزی است
غلام همت آن خاک عنبرین بویم.
حافظ.
ز تقویم خرد بهروزیم بخش
بر اقلیم سخن پیروزیم بخش.
جامی.
صبوری مایۀفیروزی آمد
قویتر پایۀ بهروزی آمد.
جامی