معنی بهروز
- بهروز(پسرانه)
- روز خوب، نیک، خوشبخت، نیکبخت، سعادتمند، از شخصیتهای شاهنامه، نام سردار ایرانی در سپاه بهرام گور پادشاه ساسانی
واژههای مرتبط با بهروز
بهروز
- بهروز
- روز نیک و روز خوش
بهروز
- بهروز
- خوشبخت، نیک بخت، نوعی بلور کبود رنگ و شفاف،
برای مِثال چنان مستم چنان مستم من امروز / که پیروزه نمی دانم ز بهروز ، کنایه از برده(مولوی - لغت نامه - بهروز)
بهروز
- بهروز
- روز خوب، روز خوش، نوعی بلور کبود و شفاف و کم قیمت، کندر هندی، نیک روز، خوش اختر، نیک بخت
بهروز
- بهروز
- به روز. روز نیک و روز خوش. (فرهنگ فارسی معین).
بهروز
- بهروز
- نام پهلوان ایرانی معاصر بهرام گور. (ولف) :
یکی نامه بنوشت بهروز هور
به نزد شهنشاه بهرام گور.
فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 8 ص 2185)
بهروز
- بهروز
- خوشبخت، سعادتمند، نیکبخت، نیک روز
متضاد: سیه روز
شهروز
- شهروز
- رودی بزرگ، شاهروز، روز شاهان، شهرود نام سازی باستانی، شاه روزگار، داری بخت و روز شاه، نام شهری که خسروپرویز پادشاه ساسانی بنا کرد
مهروز
- مهروز
- آنکه روزی چون خورشید دارد، آنکه روزش چون ماه درخشان است، خوشبخت
بهروزی
- بهروزی
- توفیق، سعادت
