معنی بختن در لغت نامه دهخدا

پهلوی پاپکان، منسوب به بابک، اردشیر بابکان، اردشیر پسر بابک، بابک نژاد. (بابک) پادشاه عظیم الشانی که اردشیر دختر زادۀ او بود و او را بدان سبب اردشیر بابکان گفتند. (برهان). بابک جد مادری اردشیر بن ساسان که اردشیر را بدو نسبت داده بابکان گویند والف و نون برای نسبت است... و اردشیر بن بابکان غلط است. (فرهنگ شاهنامۀ دکترشفق). اردشیر بابکان بجد مادری (بابک) منسوبست. (تاریخ گزیده چاپ عکسی لندن ص 104). صاحب مفاتیح العلوم بابکان رابه پسر بابک ترجمه میکند. منسوب به بابک که نام جد مادری اردشیر بن ساسانست چون اردشیر از بابک پرورش یافته بود به او منسوب شد. الف و نون برای نسبت است. (غیاث) (آنندراج) :، بابک از تیغ و خلیفه از سنان در کارزار، جوشن جیش از اردشیر بابکان انگیخته.، خاقانی

معنی بختن در فرهنگ لغت هوشیار

رهائی بخشیدن، نجات دادن، رستگاری بخشیدن

معنی بختن در فرهنگ گویش مازندرانی

بی حس شدن بخشی از تن بر اثر نرسیدن خون، خوابیدن

معنی بختن - جستجوی لغت در جدول جو

بختن

لغت نامه دهخدا

بختن

فرهنگ لغت هوشیار

بختن

فرهنگ گویش مازندرانی

بختان

(دخترانه)

بد شانسی (نگارش کردی: بهختان)

فرهنگ نامهای ایرانی

باختن

پول خود را در قمار از دست دادن، بازیدن، شکست خوردن، مغلوب شدن در بازی یا قمار، از دست دادن، بازی کردن مثلاً چوگان باختن

فرهنگ فارسی عمید

بخته

فربه، چاق، پرورش یافته، گوسفند نر سه یا چهارساله، برای مثال چو گرگ باش که چون درفتد میان رمه / چه میش چه بره دندانش را چه بخته چه شاک (سوزنی - ۵۹)، پوست کرده، هرچه پوست آن را کنده باشند مانند ماش، نخود، کنجد، بره و گوسفند
بخته کردن: پوست کردن، پوست کندن

فربه، چاق، پرورش یافته، گوسفند نر سه یا چهارساله، برای مِثال چو گرگ باش که چون درفُتَد میان رمه / چه میش چه بره دندانش را چه بخته چه شاک (سوزنی - ۵۹)، پوست کرده، هرچه پوست آن را کنده باشند مانندِ ماش، نخود، کنجد، بره و گوسفند
بخته کردن: پوست کردن، پوست کندن

فرهنگ فارسی عمید

بخون

سیّارۀ مرّیخ، چهارمین سیارۀ منظومۀ شمسی به نسبت دوری از خورشید، بهرام، غضبان فلک، طرف دار پنجم

فرهنگ فارسی عمید

بستن

چیزی را به چیز دیگر یا به جایی پیوند دادن، بند کردن
سفت شدن
افسردن
منجمد شدن، منجمد ساختن

فرهنگ فارسی عمید

سختن

سنجیدن، وزن کردن، سختیدن، برسختن، برای مثال سریر و سراپرده و تاج و تخت / نه چندان کزو برتوانند سخت (نظامی۵ - ۸۴۸)

فرهنگ فارسی عمید

بختی

شتر قوی هیکل، شتر دوکوهانه، نوعی شتر تنومند و سرخ رنگ بومی شرق ایران، برای مثال پای مسکین پیاده چند رود / کز تحمل ستوه شد بختی (سعدی - ۹۱)

فرهنگ فارسی عمید

بیختن

غربال کردن، چیزی را در غربال یا موبیز ریختن و تکان دادن که نرمۀ آن بیرون بیاید و نخاله اش باقی بماند، چیزی را غربال کردن، چیزی را از موبیز رد کردن، سرند کردن، بیختن، بیزیدن، ویزیدن، بیز، پالاییدن، پرویختن

فرهنگ فارسی عمید

رختن

مخفف ریختن

فرهنگ لغت هوشیار

هختن

کشیدن، سنجیدن

فرهنگ لغت هوشیار

دختن

دو قطعه پارچه را بوسیله سوزن و نخ بهم پیوستن، بوسیله تیر یا نیزه دو چیز را بهم متصل کردن، با تیر یا نیزه درع و زره را ببدن دشمن پیوستن

فرهنگ لغت هوشیار

سختن

مقابل سستی، مصیبت، بلا

فرهنگ لغت هوشیار

برتن

مغرور، متکبر، سرکش

فرهنگ لغت هوشیار

آختن

بر آوردن کشیدن بر کشیدن بیرون کشیدن: آختن تیغ آختن شمشیر از نیام، بر افراشتن بالا بردن: سر تاجشان بر سپهر آختند (یوسف و زلیخا)، کوک کردن و نواختن آلت موسیقی

فرهنگ لغت هوشیار

بوختن

نجات دادن (مخصوصا از دوزخ) رهایی بخشیدن

فرهنگ لغت هوشیار

بخته

چاق، فربه

فرهنگ لغت هوشیار

بختی

تازی پارسی است و بر گرفته از پختی برابر با افغانی نوعی شتر قوی و سرخ رنگ که در خراسان و کرمان یافت میشود شتر قوی هیکل دو کوهانه

فرهنگ لغت هوشیار

پختن

طبخ کردن، پزیدن

فرهنگ لغت هوشیار

بیختن

چیزی را از غربال گذراندن نرمه چیزی را از مو بیز بیرون کردن

فرهنگ لغت هوشیار

بستن

چیزی را در بند کردن

فرهنگ لغت هوشیار

باختن

زیان کردن در قمار باختن چیزی بگرو مقابل بردن (در قمار)، تلف کردن تمام یا حصه ای از مال خود: من در این کار هر چه داشتم باختم، بازی کردن مشغول شدن سر گرم شدن گوی نرد شطرنج باختن: (شاه با دلقک همی شطرنج باخت)، ورزیدن: عشق باختن (بمعنی عشق ورزیدن)، چرخ دادن: (گر چشم تو بربست او چون مهره ای در دست او. گاهت بغلطاند چنین گاهی ببازد در هوا) یا خود را باختن نباختن، از ترس یا یاء س یا خجلتی بیهوش شدن نشدن سخت ترسیدن نترسیدن خود را گم کردن نکردن: با آنکه سربازان دشمن دو برابر بود سربازان خود را نباختند. یا باختن دل. یا باختن رنگ. سپید شدن رنگ و رخسار از ترس کم شدن رنگ و پریدن آن. یا باختن زهره. مردن از ترس سخت ترسیدن باختن دل. یا جان باختن بباد دادن جان. یا قافیه را باختن، اشتباه کردن در غلط افتادن موقع را از دست دادن، یا نیزه باختن، نیزه زدن نبرد و ستیزه کردن

فرهنگ لغت هوشیار

بخته

((بَ تِ))

گوسفند سه ساله یا چهار ساله، فربه، چاق

فرهنگ فارسی معین

بیختن

((تَ))

الک کردن، غربال کردن

فرهنگ فارسی معین

بستن

((بَ تَ))

به بند کشیدن، منجمد کردن، نقاشی کردن، منجمد شدن، مغلوب کردن، نسبت دادن

فرهنگ فارسی معین

بختک

((بَ تَ))

کابوس، موجودی خیالی

فرهنگ فارسی معین

بختو

((بُ تُ))

رعد، تندر، هر چیز غرنده

فرهنگ فارسی معین

پختن

((پُ تَ))

کنایه از آماده کردن، مهیا ساختن، با تجربه و کارآزموده گشتن

فرهنگ فارسی معین

بختی

((بُ))

شتر قوی هیکل دو کوهانه

فرهنگ فارسی معین

باختن

((تَ))

مغلوب شدن در قمار یا بازی، از بین رفتن تمام یا بخشی از مال، بخشیدن، از شدت ترس یا نگرانی سست شدن، گیج شدن، چرخ دادن، قافیه را، اشتباه کردن، در غلط افتادن

فرهنگ فارسی معین

آختن

((تَ))

بر آوردن، بیرون کشیدن (تیغ وشمشیر از غلاف)، بالا بردن، برافراشتن، آماده و کوک کردن ساز

فرهنگ فارسی معین

بستن

انعقاد

فرهنگ واژه فارسی سره

بختک

کابوس

فرهنگ واژه فارسی سره

معنی بختن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما