- Reside
سکونت داشتن، اقامت کردن
معنی Reside - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
تصمیم گرفتن، تصمیم بگیرید
سواری کردن، سوار شوید
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’Resident memory’’ به بخشی از حافظه سیستم اشاره دارد که توسط برنامه ها یا فرآیندهایی که در حافظه مقیم قرار دارند، استفاده می شود. این حافظه به طور مداوم و پس از راه اندازی سیستم در دسترس است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در سیستم عامل ها و نرم افزارهای مختلف، ’’resident memory’’ به میزان حافظه ای اطلاق می شود که توسط فرآیندهای مقیم استفاده می شود و به طور مداوم در حافظه سیستم باقی می ماند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در سیستم عامل هایی مانند ویندوز و لینوکس، بخش هایی از حافظه مانند درایورها یا برنامه های کاربردی ممکن است به طور ’’resident’’ در حافظه سیستم باقی بمانند تا دسترسی سریع به آنها ممکن باشد.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، مدیریت حافظه مقیم بسیار اهمیت دارد، زیرا این حافظه باید به طور مداوم برای فرآیندهای خاص نگهداری شود و در عین حال منابع سیستم به طور بهینه مدیریت شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
در سیستم های کامپیوتری اولیه، حافظه مقیم به طور گسترده استفاده می شد، به خصوص در سیستم های با منابع محدود که نیاز به اجرای مداوم برنامه ها داشتند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’resident memory’’ با ’’virtual memory’’ تفاوت دارد. ’’Virtual memory’’ به طور موقت از حافظه ذخیره سازی استفاده می کند، در حالی که ’’resident memory’’ به حافظه ای اطلاق می شود که به طور دائم برای فرآیندهای مقیم اختصاص داده شده است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند C یا C++، حافظه مقیم معمولاً با استفاده از توابع سیستم عامل برای تخصیص حافظه به فرآیندهای مقیم مدیریت می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که حافظه مقیم همیشه به طور بهینه استفاده می شود. در واقع، ممکن است برخی از برنامه ها و فرآیندهای مقیم منابع زیادی از سیستم مصرف کنند که موجب کاهش کارایی سیستم شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
مدیریت بهینه حافظه مقیم برای حفظ کارایی و بهبود عملکرد سیستم های کامپیوتری ضروری است.
حافظه مقیم، منابع سیستم، پردازش ها
واژه ’’Resident memory’’ به بخشی از حافظه سیستم اشاره دارد که توسط برنامه ها یا فرآیندهایی که در حافظه مقیم قرار دارند، استفاده می شود. این حافظه به طور مداوم و پس از راه اندازی سیستم در دسترس است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در سیستم عامل ها و نرم افزارهای مختلف، ’’resident memory’’ به میزان حافظه ای اطلاق می شود که توسط فرآیندهای مقیم استفاده می شود و به طور مداوم در حافظه سیستم باقی می ماند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در سیستم عامل هایی مانند ویندوز و لینوکس، بخش هایی از حافظه مانند درایورها یا برنامه های کاربردی ممکن است به طور ’’resident’’ در حافظه سیستم باقی بمانند تا دسترسی سریع به آنها ممکن باشد.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، مدیریت حافظه مقیم بسیار اهمیت دارد، زیرا این حافظه باید به طور مداوم برای فرآیندهای خاص نگهداری شود و در عین حال منابع سیستم به طور بهینه مدیریت شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
در سیستم های کامپیوتری اولیه، حافظه مقیم به طور گسترده استفاده می شد، به خصوص در سیستم های با منابع محدود که نیاز به اجرای مداوم برنامه ها داشتند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’resident memory’’ با ’’virtual memory’’ تفاوت دارد. ’’Virtual memory’’ به طور موقت از حافظه ذخیره سازی استفاده می کند، در حالی که ’’resident memory’’ به حافظه ای اطلاق می شود که به طور دائم برای فرآیندهای مقیم اختصاص داده شده است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند C یا C++، حافظه مقیم معمولاً با استفاده از توابع سیستم عامل برای تخصیص حافظه به فرآیندهای مقیم مدیریت می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که حافظه مقیم همیشه به طور بهینه استفاده می شود. در واقع، ممکن است برخی از برنامه ها و فرآیندهای مقیم منابع زیادی از سیستم مصرف کنند که موجب کاهش کارایی سیستم شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
مدیریت بهینه حافظه مقیم برای حفظ کارایی و بهبود عملکرد سیستم های کامپیوتری ضروری است.
حافظه مقیم، منابع سیستم، پردازش ها
به طور مسکونی، مسکونی
رسیدیّگی، بلوغ
هر دو
به طور ششم، ششم
هر دو
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’Resume’’ به معنای از سر گرفتن یا ادامه دادن یک فعالیت است که به طور موقت متوقف شده بود. این واژه به ویژه در محیط های کاری و برنامه نویسی برای شروع مجدد یک فرآیند یا برنامه به کار می رود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی، ’’resume’’ می تواند به معنای از سر گرفتن یک فرآیند متوقف شده، مانند یک بارگذاری صفحه یا پردازش داده ها باشد. در برخی زبان ها، دستورات خاصی برای از سر گرفتن فرآیندهای متوقف شده وجود دارد.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در برنامه های کاربردی که از حالت تعلیق خارج می شوند، مانند بازی ها یا سیستم های پردازش داده ها، عمل از سر گرفتن ممکن است در پاسخ به وقفه یا درخواست کاربر انجام شود.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، فرآیندهایی مانند عملیات پردازش یا درخواست ها می توانند به طور موقت متوقف شوند و با استفاده از دستور از سر گرفتن دوباره آغاز شوند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’resume’’ به ویژه در زمینه های سیستم عامل ها و برنامه نویسی از اوایل دهه ۱۹۸۰ برای اشاره به شروع دوباره فرآیندهای متوقف شده استفاده شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
با واژه ’’restart’’ تفاوت دارد. ’’Restart’’ به معنای راه اندازی مجدد یک سیستم یا برنامه است، در حالی که ’’resume’’ به معنای ادامه یک فعالیت از نقطه ای است که متوقف شده است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در بسیاری از زبان های برنامه نویسی و سیستم های مدیریت فرآیند، از سر گرفتن به وسیله دستورات خاص مانند `resume` یا مکانیزم های مشابه در مدیریت فرآیندها انجام می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که ’’resume’’ ممکن است تمام وضعیت ها را از سر بگیرد. در واقع، گاهی اوقات نیاز است که وضعیت قبلی به طور کامل بازسازی شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
در طراحی سیستم های نرم افزاری و پردازشی، از سر گرفتن صحیح فرآیندها به ویژه در شرایط ناپایداری یا وقفه ها می تواند به پایداری و عملکرد بهتر سیستم کمک کند.
از سر گرفتن، پردازش ها، تعلیق
واژه ’’Resume’’ به معنای از سر گرفتن یا ادامه دادن یک فعالیت است که به طور موقت متوقف شده بود. این واژه به ویژه در محیط های کاری و برنامه نویسی برای شروع مجدد یک فرآیند یا برنامه به کار می رود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی، ’’resume’’ می تواند به معنای از سر گرفتن یک فرآیند متوقف شده، مانند یک بارگذاری صفحه یا پردازش داده ها باشد. در برخی زبان ها، دستورات خاصی برای از سر گرفتن فرآیندهای متوقف شده وجود دارد.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در برنامه های کاربردی که از حالت تعلیق خارج می شوند، مانند بازی ها یا سیستم های پردازش داده ها، عمل از سر گرفتن ممکن است در پاسخ به وقفه یا درخواست کاربر انجام شود.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، فرآیندهایی مانند عملیات پردازش یا درخواست ها می توانند به طور موقت متوقف شوند و با استفاده از دستور از سر گرفتن دوباره آغاز شوند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’resume’’ به ویژه در زمینه های سیستم عامل ها و برنامه نویسی از اوایل دهه ۱۹۸۰ برای اشاره به شروع دوباره فرآیندهای متوقف شده استفاده شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
با واژه ’’restart’’ تفاوت دارد. ’’Restart’’ به معنای راه اندازی مجدد یک سیستم یا برنامه است، در حالی که ’’resume’’ به معنای ادامه یک فعالیت از نقطه ای است که متوقف شده است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در بسیاری از زبان های برنامه نویسی و سیستم های مدیریت فرآیند، از سر گرفتن به وسیله دستورات خاص مانند `resume` یا مکانیزم های مشابه در مدیریت فرآیندها انجام می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که ’’resume’’ ممکن است تمام وضعیت ها را از سر بگیرد. در واقع، گاهی اوقات نیاز است که وضعیت قبلی به طور کامل بازسازی شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
در طراحی سیستم های نرم افزاری و پردازشی، از سر گرفتن صحیح فرآیندها به ویژه در شرایط ناپایداری یا وقفه ها می تواند به پایداری و عملکرد بهتر سیستم کمک کند.
از سر گرفتن، پردازش ها، تعلیق
تمسخر کردن
خواستن، میل
درون، داخل
باقی مانده
رئیس بودن، ریاست
ناسزا گفتن، فحش دادن
بازنگری کردن، تجدید نظر کردن
زنده کردن، احیا کردن
نجات دادن، نجات
استعفا دادن
مقاومت کردن، مقاومت کن
تصفیه کردن، پالایش کردن
آرام، استراحت کرده
ادامه دادن، رزومه
بازنشسته شدن، بازنشسته شوید
عقب رفتن، عقب نشینی کردن
از بر خوٰاندن، تلاوت کردن
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’Resize’’ به معنای تغییر اندازه یا ابعاد چیزی است. این واژه معمولاً در زمینه های طراحی گرافیکی، ویرایش تصاویر، و توسعه نرم افزار به کار می رود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی و طراحی وب، ’’resize’’ معمولاً به تغییر ابعاد تصاویر، پنجره ها یا عناصر در رابط کاربری اشاره دارد. این ویژگی برای طراحی ریسپانسیو وب و بهینه سازی تجربه کاربری به کار می رود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در طراحی وب، تغییر اندازه تصاویر به طور خودکار به منظور بهینه سازی سرعت بارگذاری صفحه و تطبیق با دستگاه های مختلف از جمله موبایل و دسکتاپ ضروری است.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در توسعه نرم افزار، فرآیند تغییر اندازه به ویژه در طراحی رابط های گرافیکی و صفحات وب اهمیت دارد. این ویژگی به بهبود تطابق طراحی با نیازهای مختلف کاربران کمک می کند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’resize’’ از اوایل دهه ۱۹۹۰ در طراحی وب و نرم افزار به منظور اشاره به تغییر ابعاد تصاویر و پنجره های کاربردی وارد دنیای طراحی گرافیکی شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’resize’’ با ’’crop’’ تفاوت دارد. ’’Crop’’ به معنای برش بخش هایی از یک تصویر است، در حالی که ’’resize’’ به تغییر اندازه کلی تصویر اشاره می کند.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند HTML و CSS، ویژگی هایی مانند `width` و `height` برای تغییر اندازه تصاویر و عناصر رابط کاربری استفاده می شود. در زبان های دیگر، کتابخانه هایی مانند `Pillow` در Python برای تغییر اندازه تصاویر به کار می روند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که تغییر اندازه تصاویر همیشه کیفیت را حفظ می کند. در واقع، تغییر اندازه ممکن است باعث کاهش کیفیت تصویر و وضوح آن شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
تغییر اندازه باید با دقت انجام شود تا از کاهش کیفیت و وضوح تصاویر جلوگیری گردد. این ویژگی باید در طراحی سیستم ها و وب سایت ها به طور بهینه استفاده شود.
تغییر اندازه، طراحی گرافیکی، بهینه سازی
واژه ’’Resize’’ به معنای تغییر اندازه یا ابعاد چیزی است. این واژه معمولاً در زمینه های طراحی گرافیکی، ویرایش تصاویر، و توسعه نرم افزار به کار می رود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی و طراحی وب، ’’resize’’ معمولاً به تغییر ابعاد تصاویر، پنجره ها یا عناصر در رابط کاربری اشاره دارد. این ویژگی برای طراحی ریسپانسیو وب و بهینه سازی تجربه کاربری به کار می رود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در طراحی وب، تغییر اندازه تصاویر به طور خودکار به منظور بهینه سازی سرعت بارگذاری صفحه و تطبیق با دستگاه های مختلف از جمله موبایل و دسکتاپ ضروری است.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در توسعه نرم افزار، فرآیند تغییر اندازه به ویژه در طراحی رابط های گرافیکی و صفحات وب اهمیت دارد. این ویژگی به بهبود تطابق طراحی با نیازهای مختلف کاربران کمک می کند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’resize’’ از اوایل دهه ۱۹۹۰ در طراحی وب و نرم افزار به منظور اشاره به تغییر ابعاد تصاویر و پنجره های کاربردی وارد دنیای طراحی گرافیکی شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’resize’’ با ’’crop’’ تفاوت دارد. ’’Crop’’ به معنای برش بخش هایی از یک تصویر است، در حالی که ’’resize’’ به تغییر اندازه کلی تصویر اشاره می کند.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند HTML و CSS، ویژگی هایی مانند `width` و `height` برای تغییر اندازه تصاویر و عناصر رابط کاربری استفاده می شود. در زبان های دیگر، کتابخانه هایی مانند `Pillow` در Python برای تغییر اندازه تصاویر به کار می روند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که تغییر اندازه تصاویر همیشه کیفیت را حفظ می کند. در واقع، تغییر اندازه ممکن است باعث کاهش کیفیت تصویر و وضوح آن شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
تغییر اندازه باید با دقت انجام شود تا از کاهش کیفیت و وضوح تصاویر جلوگیری گردد. این ویژگی باید در طراحی سیستم ها و وب سایت ها به طور بهینه استفاده شود.
تغییر اندازه، طراحی گرافیکی، بهینه سازی
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’Resident’’ به معنای مقیم بودن یا ماندگاری در سیستم است. این واژه در زمینه فناوری اطلاعات به برنامه ها یا داده هایی اطلاق می شود که پس از راه اندازی سیستم در حافظه باقی می مانند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در دنیای نرم افزار، ’’resident’’ به برنامه ها و فرآیندهایی اطلاق می شود که به طور مداوم در حافظه سیستم قرار دارند. این برنامه ها به طور معمول پس از راه اندازی سیستم فعال و در حال اجرا باقی می مانند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در سیستم عامل ها، برخی از برنامه ها به طور ’’resident’’ در حافظه باقی می مانند تا به طور مداوم در دسترس باشند. به عنوان مثال، آنتی ویروس ها یا درایورها ممکن است مقیم باشند تا به طور مداوم سیستم را نظارت کنند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، فرآیندهای مقیم به حافظه و پردازنده سیستم فشار وارد می کنند، بنابراین مدیریت صحیح این فرآیندها برای بهینه سازی عملکرد ضروری است.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’resident’’ از اوایل دهه ۱۹۷۰ وارد دنیای فناوری اطلاعات شد و در سیستم عامل های اولیه به منظور اشاره به برنامه های مقیم در حافظه به کار می رفت.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’resident’’ با ’’non-resident’’ تفاوت دارد. ’’Non-resident’’ به برنامه ها یا داده هایی اطلاق می شود که تنها به طور موقت در حافظه سیستم قرار می گیرند و پس از انجام عمل خاصی از حافظه حذف می شوند.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند C، فرآیندهای مقیم به طور معمول به وسیله توابعی مانند `fork` ایجاد می شوند که یک فرآیند جدید را در حافظه ایجاد کرده و آن را برای اجرا در نظر می گیرند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که فرآیندهای مقیم همیشه کارآمد هستند. در واقع، این فرآیندها می توانند منابع زیادی از سیستم مصرف کنند که می تواند بر عملکرد کلی تأثیر بگذارد.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
مدیریت صحیح فرآیندهای مقیم و حافظه مورد استفاده آنها برای حفظ کارایی سیستم و جلوگیری از مشکلات حافظه ضروری است.
حافظه مقیم، پردازش ها، منابع
واژه ’’Resident’’ به معنای مقیم بودن یا ماندگاری در سیستم است. این واژه در زمینه فناوری اطلاعات به برنامه ها یا داده هایی اطلاق می شود که پس از راه اندازی سیستم در حافظه باقی می مانند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در دنیای نرم افزار، ’’resident’’ به برنامه ها و فرآیندهایی اطلاق می شود که به طور مداوم در حافظه سیستم قرار دارند. این برنامه ها به طور معمول پس از راه اندازی سیستم فعال و در حال اجرا باقی می مانند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در سیستم عامل ها، برخی از برنامه ها به طور ’’resident’’ در حافظه باقی می مانند تا به طور مداوم در دسترس باشند. به عنوان مثال، آنتی ویروس ها یا درایورها ممکن است مقیم باشند تا به طور مداوم سیستم را نظارت کنند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، فرآیندهای مقیم به حافظه و پردازنده سیستم فشار وارد می کنند، بنابراین مدیریت صحیح این فرآیندها برای بهینه سازی عملکرد ضروری است.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’resident’’ از اوایل دهه ۱۹۷۰ وارد دنیای فناوری اطلاعات شد و در سیستم عامل های اولیه به منظور اشاره به برنامه های مقیم در حافظه به کار می رفت.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’resident’’ با ’’non-resident’’ تفاوت دارد. ’’Non-resident’’ به برنامه ها یا داده هایی اطلاق می شود که تنها به طور موقت در حافظه سیستم قرار می گیرند و پس از انجام عمل خاصی از حافظه حذف می شوند.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند C، فرآیندهای مقیم به طور معمول به وسیله توابعی مانند `fork` ایجاد می شوند که یک فرآیند جدید را در حافظه ایجاد کرده و آن را برای اجرا در نظر می گیرند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که فرآیندهای مقیم همیشه کارآمد هستند. در واقع، این فرآیندها می توانند منابع زیادی از سیستم مصرف کنند که می تواند بر عملکرد کلی تأثیر بگذارد.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
مدیریت صحیح فرآیندهای مقیم و حافظه مورد استفاده آنها برای حفظ کارایی سیستم و جلوگیری از مشکلات حافظه ضروری است.
حافظه مقیم، پردازش ها، منابع
سخنرانی