- گائیده(دَ / دِ)
کسی که با او مباشرت کرده باشند، زنی که بکارت او رفته باشد. (آنندراج)
معنی گائیده - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مانده، باقی گذاشته، برای مثال نماندم به کین تو مانیده چیز / به رنج اندرم تا جهان است نیز (فردوسی۲ - ۱۳۹۱)
(چَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان گاورود بخش کامیاران شهرستان سنندج، در 52 هزارگزی شمال خاور کامیاران و 5 هزارگزی شمال باختر امیرآباد. کوهستانی، سردسیر، دارای 93 تن سکنه، کردی، آب آن از چشمه، محصول آنجا غلات و لبنیات، شغل مردم زراعت و گله داری، راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)
(مُ وَفْ فَ شُ دَ)
لغت نامه دهخدا
آرامیدن. آرمیدن. جماع کردن. (غیاث) (آنندراج). استنکاح. (منتهی الارب). اعذاف. توضم. خج. خجخجه. دجل. دح. زکاء. شفته. عزج. عزد. عزر. عزط. عزلبه. عسد. عسل.عفج. غسل. غسل. تغسیل. غشیان. مفاتحه. نخب. نخج. نیرجه. هرج. هک. هکهکه. اخفاق، سخت گائیدن، بسیار گائیدن، گائیدن زن فراخ فرج را. اهتجان، دختر نارسیده راگائیدن. تدلیص، گائیدن بیرون شرم زن را. خرط، گائیدن جاریه را. خط، گائیدن زن را بجماع. دحباء جاریه. گائیدن آن [جاریه] را. دحب، گائید آن [جاریه] را.دحج، ذعج. ذلغ، گائیدن جاریه را. فجاء، گائیدن زن را. سطاء الجاریه، گائید جاریه را. سلق الجاریه، گسترد و ستان افکنده گائید آن [جاریه] را. شزر الجاریه، گائید آن [جاریه] را. شطاء المراءه شطاء، گائیدآن را. شطم امرأته شطماً، گائید زن خود را. شفر المراءه تشفیراً، گائید زن را بر کنارۀ فرج وی. شقل المراءه شقلاً، گائید زن را. (منتهی الارب) :
هر روز عروسیت فرستد ز ثنا لیک
چونانکه بخوانیش نه چونانکه بگائی.
سنائی
هر روز عروسیت فرستد ز ثنا لیک
چونانکه بخوانیش نه چونانکه بگائی.
سنائی
(دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
جاویده و بدندان نرم شده. (آنندراج) (انجمن آراء) (نظام). آنچه بدندان خرد شده باشد. مضاغه، آنچه خائیده خورده شود. خضامه. (منتهی الارب) :
خائیدۀ دهان جهانم چو نیشکر
ای کاش نیشکر نیمی من کبستمی.
خاقانی.
اول از عودم خائیدۀ دندان کسان
آخر از سوختۀ عالم دندان خایم.
خاقانی.
جان تراشیده بمنقار گل
فکرت خائیده به دندان دل.
نظامی.
نشد در کار او مدهوش و حیران
سر انگشت خائیده بدندان.
عماد فقیه.
، بدندان رسیده. بکار افتاده: عایشه... گفت یا رسول اﷲ مسواکی خواهی، گفت خواهم و اندر جامه خانه عایشه مسواکی بود ناخائیده بگرفت و سخت بود بخائید تا نرم شد واو را بداد. او مسواک بدندان بکرد و بر دندان نیرو بکرد عایشه گفت نیرو سخت مکن که دندان افکار کنی. (ترجمه طبری بلعمی)
خائیدۀ دهان جهانم چو نیشکر
ای کاش نیشکر نیمی من کبستمی.
خاقانی.
اول از عودم خائیدۀ دندان کسان
آخر از سوختۀ عالم دندان خایم.
خاقانی.
جان تراشیده بمنقار گل
فکرت خائیده به دندان دل.
نظامی.
نشد در کار او مدهوش و حیران
سر انگشت خائیده بدندان.
عماد فقیه.
، بدندان رسیده. بکار افتاده: عایشه... گفت یا رسول اﷲ مسواکی خواهی، گفت خواهم و اندر جامه خانه عایشه مسواکی بود ناخائیده بگرفت و سخت بود بخائید تا نرم شد واو را بداد. او مسواک بدندان بکرد و بر دندان نیرو بکرد عایشه گفت نیرو سخت مکن که دندان افکار کنی. (ترجمه طبری بلعمی)
باور داشتند که محمد بن الحنفیه مهدی ع است (فضل بن شادان نیشابوری)
تامل کردن درنگ کردن، توضیح مساوی ازین مصدر جز مفرد امر حاضر (بتا (ی) دیده نشده
سوده کوبیده نرم شده، بهم مالیده، سوهان شده، زدوده شده صیقل شده، اره شده، فرسوده، لندوده مالیده، گداخته مذاب، لمس شده، تلاقی کرده
