معنی فاخیده

فاخیده: واخیده. (ناظم الاطباء). برکنده، حلاجی شده، گردآورده. رجوع به فاخیدن شود

لغت نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فاخیدن: چیدن و برکندن، ازهم جدا کردن
پَنبِه زَنی، جدا کردن پنبه از پنبه دانه، فَلخودَن، حِلاجَت، فَلخَمیدَن، بَخیدَن، فَرخَمیدَن، حَلّاجی

فرهنگ فارسی عمید

فلخیده: پنبه ای که دانه های آن را جدا کرده باشند، هر چیز که آن را از غل و غش پاک کرده باشند

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

فاخیدن: واخیدن. چیدن. برکندن، زدن، پنبه زدن. حلاجی کردن، نیزه افکندن، گرفتن، فراهم آوردن. گرد کردن. (ناظم الاطباء). و رجوع به واخیدن شود

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

واژه‌های مرتبط با فاخیده