معنی کشیکچی در لغت نامه دهخدا

حارس. پاسبان. قراول. (ناظم الاطباء) : بدانکه اهالی فارس را در قدیم الایام عادت این بوده که هرآنچه از مردم در کوچه به سرقت برده شود از کشیکچیان گرفته شود و بدین واسطه ایشان بیدار و هوشیار بوده مردم را محافظت می نمود. (قاموس کتاب مقدس).، - کشیک چی باشی، رئیس قراولان.،، پلیس. (یادداشت مؤلف)، دشنامی است به معنی سردمدار. (یادداشت مؤلف)

معنی کشیکچی - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی کشیکچی در فرهنگ لغت هوشیار

ترکی پاسپا (گویش گیلکی) نگهبان مراقب پاسدار: (شاهزاده از آن غافل افتاد که در آن شب اضداد او کشیکچی اند و محتمل است که دروب دولتخانه مسدود ساخته)

کشیکچی

لغت نامه دهخدا

کشیکچی

فرهنگ لغت هوشیار

کشیک چی

نگهبان، مراقب

فرهنگ فارسی عمید

شیرکچی

صاحب میخانه، عرق فروش، خادم میخانه، صاحب شیره کش خانه

فرهنگ فارسی عمید

کشیک

پاس، نگهبانی

فرهنگ فارسی عمید

ککچی

(کَ)

به هندی کسی که مدفوع آدمی را جمع کند. (انجمن آرا). رجوع به ککا شود

لغت نامه دهخدا

کشیمنی

(کَ /کِ مَ)

با پیمایش. بوزن. مقابل عددی چنانکه نان را آنگاه که در ترازو کشند کشیمنی گویند و آنگاه که یک یک بی کشیدن فروشند عددی نامند. (یادداشت مؤلف). مقابل چکی. مقابل عددی. رجوع به کشمنی شود

لغت نامه دهخدا

کشکلی

(کَ کَ)

دهی است از دهستان سوسن بخش ایذۀ شهرستان اهواز واقع در 46هزارگزی شمال ایذه با 199 تن سکنه. آب آن از چشمه و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت است و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

کی چی

دهی از دهستان کرارج است که در بخش حومه شهرستان اصفهان واقع است و 447 تن سکنه و یک بقعۀ قدیمی دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)

لغت نامه دهخدا

شیرکچی

(رَ)

خادم شرابخانه. (ناظم الاطباء). صاحب میخانه، صاحب شیره خانه. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

کشیدگی

(کَ / کِ دَ / دِ)

حالت کشیده. تمدد. کشش، رنج. دردمندی، آزردگی. افسردگی. (ناظم الاطباء) ، درازی. (یادداشت مؤلف) ، انقباض: درد پشت پدید آید بسبب خشکی و کشیدگی عضله های آن موضع. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)

لغت نامه دهخدا

کشیدنی

(کَ / کِ دَ)

آنچه قابل کشیدن است.
- داروی کشیدنی، داروئی که با میل به چشم می کشند: چون تفرق الاتصال تولد کرده باشد از استقرار فائده نباشد و قوت داروهای کشیدنی دشخوار بدو رسد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). رجوع به کشیدن شود

لغت نامه دهخدا

کشیشی

(کَ / کِ)

عمل و شغل کشیش. پیشوائی ترسایان. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ایشکچی

(شَ)

دروازه بان. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

کشییی

تیره ای از ایل آبادی کوه گیلویه است از ایلات فارس. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 88)

لغت نامه دهخدا

شیکی

صفت و حالت و چگونگی شیک، (یادداشت مؤلف)، شیک بودن، رجوع به شیک شود

لغت نامه دهخدا

کشیک

(کَ / کِ)

پاسبان. نگهبان، مرد پاسبان. (ناظم الاطباء). قراول. نگهبان پاسدار، نوبت دار. (یادداشت مؤلف) ، نوبت پاسبانی. (آنندراج) ، وظیفۀ مراقبت در کارهای لشکری در مدتی محدود از شب یا روز. قراولی. (یادداشت مؤلف).
- سرکشیک، آنکه رئیس نگهبانان در وقت نگهبانی است.
- کشیک آقاسی (اصطلاح دورۀ صفویه) ، پاسبان. نگهبان.
- کشیک آقاسی باشی، رئیس کشیکچی ها

لغت نامه دهخدا

کشکی

(کَ)

کژکی. رجوع به کژکی شود.
- قران کشکی، قران کژکی، قرانی است به وزن یک مثقال از نقره معادل پنج عباسی یا بیست شاهی و این قران چند پشت ناخن است مقابل قران چرخی و یا امین السلطانی که نیز یک مثقال است لیکن قران کشکی مدور هندسی نیست برخلاف امین السلطانی. (یادداشت مؤلف)
منسوب به کشک. از کشک، بیخود. بیمعنی. که معنی ندارد. که بی اعتبار است. (از یادداشت مؤلف).
- کشکی گفتن، بیخودی حرف زدن. از روی فکر و بصیرت سخن نگفتن. بیهوده گفتن

لغت نامه دهخدا

کشکچی

(کِ شِ)

مرکّب از: کشک = کشیک + چی پسوند نسبت ترکی، کشیکچی. پاسبان. (از غیاث اللغات) (از آنندراج)، رجوع به کشیکچی شود

لغت نامه دهخدا

کشکی

(کَ)

نام تیره ای است از باب احمدی هفت لنگ. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 73)
نام طایفه ای است از ایلات کرد ایران که تقریباً 50نفر می باشند و در قشلاق زهاب و لرستان و ییلاق خاجومان سکنی دارند. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

کشیک

پاسبان، نگهبان، نوبت دار کشک ترکی پاسپایی (گویش گیلکی) نگاهبانی مراقبت پاس: (میخواستند که بحوالی خوابگاه بکشیک و پاسبانی قیام نمایند)، یا اهل کشیک. کشیکچیان قراولان: و اهل کشیک شب متفرق شده کشیکچیان روز هنوز نیامده بودند. یا در کشیک بودن، پاسدار بودن قراول بودن: (از قور چیان ذو القدر که در کشیک بودند مصرنامی قور غلو بجوهه سلطان زخم کاری زده نا چیز گردانید)، پاسدار قراول

فرهنگ لغت هوشیار