معنی ژنده در فرهنگ فارسی عمید

پاره، کهنه، فرسوده، جامۀ کهنه و پاره پاره، نه سلطان خریدار هر بنده ای ست / نه در زیر هر ژنده ای زنده ای ست (سعدی۱ - ۱۰۳) ، بزرگ، کلان، عظیم، بیشتر در صفت پیل یا گرگ یا شیر و مانند این ها آمده است، زمانی همی بود سهراب دیر / نیامد به نزدیک او ژنده شیر (فردوسی - ۲/۱۵۵)

معنی ژنده در لغت نامه دهخدا

مخفف ژنده رزم. رجوع به ژنده رزم و ژند شود:، زمانی همی بود سهراب دیر، نیامد بنزدیک او ژنده شیر.، فردوسی.، چو بشنید سهراب برجست زود، بیامد بر ژنده برسان دود.، فردوسی

معنی ژنده در فرهنگ واژه مترادف متضاد

پاره، پاره پوره، پوسیده، خرقه، خلق، غاز، فرسوده، کهنه، مندرس

معنی ژنده - جستجوی لغت در جدول جو

ژنده

فرهنگ فارسی عمید

ژنده(ژَ دَ)

لغت نامه دهخدا

ژنده

فرهنگ فارسی معین

ژنده((ژَ دِ یا دَ))

فرهنگ فارسی معین

ژنده

فرهنگ واژه مترادف متضاد

منده

سبو، کوزه، کوزۀ شکسته

فرهنگ فارسی عمید

گنده

مقابل کوچک، بزرگ، کلان، گلولۀ خمیر، گلولۀ پنبه، کوفته

فرهنگ فارسی عمید

کنده

تنۀ درخت که شاخه های آن بریده شده باشد، تکۀ چوب کلفت، هیزم. 4. تکۀ چوب ستبر با بند آهنی که به پای زندانیان می بستند
کندۀ زانو: در علم زیست شناسی استخوان گرد زانو

فرهنگ فارسی عمید

بنده

غلام زرخرید، غلام، چاکر، برده، انسان نسبت به خداوند، لقبی که گوینده برای تواضع به خود می دهد، من مثلاً بنده چندین بار خدمت رسیدم

فرهنگ فارسی عمید

غنده

هر چیز پیچیده و گلوله شده، پنبۀ زده شده که گلوله کرده باشند برای رشتن، گلولۀ پنبۀ زده شده، پنجک، پاغند،
در علم زیست شناسی عنکبوت

فرهنگ فارسی عمید

ژکنده

کسی که از روی خشم و دلتنگی زیر لب سخن می گوید، لند لند کننده، غر غر کننده، ژکان، زکان

فرهنگ فارسی عمید

ژنگه

زنگ، از آفات نباتی که قارچ های ذره بینی انگل در بعضی از گیاهان تولید می کند، ژنگ، آسه

فرهنگ فارسی عمید

دنده

دند، در علم زیست شناسی هر یک از دوازده استخوان قوسی شکل که از ستون مهره ها به طرف جلو و به سمت جناغ سینه کشیده شده و قفس سینه را تشکیل می دهند، هر یک از دندانه های چرخ یا میلۀ دندانه دار ماشین

فرهنگ فارسی عمید