معنی پالونه در فرهنگ فارسی عمید

کفگیر، ظرف سوراخ سوراخ که چیزی در آن صاف کنند، صافی، آبکش، پالونه، پالاوَن، پالایه، پالوانه، تُرُشی پالا، راوَق، دیده پالونه سرشک امل/ طبع پیمانۀ عذاب شدست (جمال الدین عبدالرزاق- مجمع الفرس - پالونه)

معنی پالونه در لغت نامه دهخدا

پالوانه. (برهان). پالاوان. پالاون. پالونیه. ترشی پالا. سماق پالا. آلتی که بدان چیزها را صافی کنند و بپالایند. غلل. (دهار). ناطب. ناطبه. منطب. مصفاه. (دهار) (تفلیسی). آبکش. پرویزن. صافی. جایگاهی از کرباس و غیره که در وی چیزی پالایند. (از فرهنگی خطی). راوُق. راووق. (تفلیسی) (مهذب الاسماء). آردَن. (برهان). ماشوب. ماشوبه. ماشو. زازل. مبزّل. ثدام. (دهار) (منتهی الارب). فیهج، مبزل کمنبر. پالونه و نائژۀ گرمابه و خم و جز آن. (منتهی الارب) :، پالود جان خویش بپالونۀ بلا، پیمود عمر خویش به پیمانۀ زمان.، معزی.، بسپار همه زنگ بپالونۀ آهن، بگذار همه رنگ بپالودۀ بازار.، سنائی.، ببارم ز پالونۀ دیده آبی، برآرم ز آئینۀ سینه آهی.، سیدحسن غزنوی.، ورنه جان آهنین بودی به آه آتشین، دیده چون پالونۀ آهن فروپالودمی.، خاقانی.، هر می که ریختیم بپالونۀ مژه، یاد خیال اُنس رسان تو میخوریم.، خاقانی.، گهی از دیدگان ریزی همی لؤلو چو پالونه، گهی از چشمه ها بیزی همی مرجان چو پرویزن.، جوهری هروی.، دیده پالونۀ سرشک اَمل، طبع پیمانه شراب شده ست.، جمال الدین عبدالرزاق

معنی پالونه در فرهنگ لغت هوشیار

آلتی که بدان چیزها را صافی کنند و بپالایند جایگاهی از کرباس و غیره که در وی چیزی پالایند آبکش پرویزن ماشوب ماشوبه ترشی پالا پالاوان پالاون پالوانه صافی مصفات

معنی پالونه در فرهنگ فارسی معین

صافی، آبکش، ظرف فلزی سوراخ سوراخ که با آن چیزها را صاف کنند، پالاوَن، پالوانه

معنی پالونه در فرهنگ گویش مازندرانی

لوله های سفالی جهت استفاده در قنوات و چاه با هدف جلوگیری

معنی پالونه - جستجوی لغت در جدول جو

پالونه

فرهنگ فارسی عمید

پالونه

لغت نامه دهخدا

پالونه

فرهنگ لغت هوشیار

پالونه

فرهنگ فارسی معین

پالونه

فرهنگ گویش مازندرانی

رافونه

(دخترانه)

پونه

فرهنگ نامهای ایرانی

سالومه

(دخترانه)

صلح، آرامش، صفا، دوستی، نام خواهر مریم عذرا و خاله حضرت عیسی (ع) همچنین نام ملکه یهود و دختر هرود فلیپ

فرهنگ نامهای ایرانی

پالوده

صاف شده، پاکیزه شده، پاک شده از آلودگی، فالوده، فالوذج، برای مثال چون آن شاه پالوده گشت از بدی / بتابید از او فرّۀ ایزدی (فردوسی - ۱/۳۶)، فالوده، شربتی که با برف یا یخ و رشتۀ نشاسته یا سیب رنده شده درست می کنند، برای مثال ملک نقل دهان آلوده می خورد / به امّید شکر پالوده می خورد (نظامی۲ - ۲۴۶)

صاف شده، پاکیزه شده، پاک شده از آلودگی، فالوده، فالوذَج، برای مِثال چُون آن شاه پالوده گشت از بدی / بتابید از او فرّۀ ایزدی (فردوسی - ۱/۳۶)، فالوده، شربتی که با برف یا یخ و رشتۀ نشاسته یا سیب رنده شده درست می کنند، برای مِثال ملک نقل دهان آلوده می خورد / به امّید شکر پالوده می خورد (نظامی۲ - ۲۴۶)

فرهنگ فارسی عمید

پالوانه

پرستو، پرنده ای کوچک و مهاجر با بال های دراز و نوک تیز و دم دو شاخه و پرهای سیاه که زیر سینه اش خاکستری یا حنایی رنگ است، بیشتر در سقف خانه ها لانه می گذارد و حشراتی از قبیل مگس و پشه را می خورد
بلوایه، چلچله، پرستوک، بالوایه، بلسک، خطّاف، باسیج، پرستک، فرشتو، ابابیل، فرستوک، فراستوک، فراشتوک
ظرف سوراخ سوراخ که چیزی در آن صاف کنند، صافی، آبکش، پالونه، پالاون، پالایه، ترشی پالا، راوق

پَرَستو، پرنده ای کوچک و مهاجر با بال های دراز و نوک تیز و دم دو شاخه و پرهای سیاه که زیر سینه اش خاکستری یا حنایی رنگ است، بیشتر در سقف خانه ها لانه می گذارد و حشراتی از قبیل مگس و پشه را می خورد
بَلوایه، چِلچِله، پَرَستوک، بالوایه، بَلَسک، خَطّاف، باسیج، پَرَستُک، فَرَشتو، اَبابیل، فَرَستوک، فراستوک، فراشتوک
ظرف سوراخ سوراخ که چیزی در آن صاف کنند، صافی، آبکش، پالونه، پالاوَن، پالایه، تُرُشی پالا، راوَق

فرهنگ فارسی عمید

پالانه

چهار دیواری سرپوشیده که بالای بام بر روی پلکان می سازند، خرپشته، رده ای از دیوار که با دو آجر سربه سر شبیه شیروانی بر روی دیوار می سازند که برف و باران روی دیوار نماند

فرهنگ فارسی عمید

پالوینه

(نَ)

نام شهری (؟)

لغت نامه دهخدا

بالونه

(نَ / نِ)

بالوایه. بالویه. مرغی است کوچک چند گنجشک. پرستوک. (از فرهنگ شعوری ج 1 ص 192). رجوع به بالوایه شود. ظاهراً تحریفی از بالوایه است

لغت نامه دهخدا

پالانه

(نَ / نِ)

در اصطلاح بنائی یک طبقه از خشت بر روی آجر تیغۀ سقف، مخارجه ای که بر بالای خانه سازند. (برهان) :
عمارات حاجی و پالانه هاش
همی برد و می کرد یکسر خراب.
سلمان ساوجی.
ستاوند. ستناوند. استوناوند

لغت نامه دهخدا

پلونه

(پْلِوْ / پِ لِوْ نَ)

نام سنجاقی است که از شمال شرقی به زشتوی و از شمال غربی به راخوده و از طرف مغرب به وراچ و از جانب جنوب به سنجاق لوفجه میرسد و 100870 تن سکنه دارد. (قاموس الاعلام ترکی)

لغت نامه دهخدا

پالوانه

(نَ / نِ)

پالوایه. مرغی است چند گنجشکی سیه و سپید و کوتاه پای چون بر زمین نشیند بدشواری برخیزد. (حاشیۀ فرهنگ اسدی نسخۀ خطی نخجوانی). مرغی است سیاه و کوچک که پیوسته در پرواز باشد و چون بنشیند نتواند برخاست و آنرا بادخورک هم میگویند... و بعضی گویندابابیل است. (برهان). مرغکی سیاه و سفید است چند گنجشک و کوتاه پای که پیوسته در هوا پرد و چون بر زمین نشیند بدشواری برخیزد بلکه برنتواند خاست و گویند غدای او باد است و بفرستوک ماند. (اوبهی) :
آب و آتش بهم نیامیزد
پالوانه ز خاک بگریزد.
عنصری (از فرهنگ اوبهی).
چلچله. پرستو. پرستوک، پالاون. (جهانگیری). ترشی پالا. (برهان). زازل. (جهانگیری). و در فرهنگ رشیدی گوید: ’و در تحفه پالوایه و پلوایه به یای حطی آورده بجای نون و صاحب فرهنگ موافق اوست اما در بای تازی آورده بمعنی پرستو لیکن شمس فخری با زمانه و پیمانه قافیه کرده و در رسالۀ میرزا به نون و یا هر دو آورده. والله اعلم’. (فرهنگ رشیدی)

لغت نامه دهخدا

پالونک

قریه ای به شش فرسنگی جنوب جشنیان. (فارسنامه)

لغت نامه دهخدا

بالوعه

چاهک چاهی که در آن باران و آبهای فاسد ریخته شود چاه فاضل آب آبریز

فرهنگ لغت هوشیار