جدول جو
جدول جو

معنی ورزگر - جستجوی لغت در جدول جو

ورزگر
کشاورز، کشتکار، دهقان
برزگر، زارع، فلّاح، برزکار، بزرکار، برزیگر، برزه گر، گیاه کار، حرّاث، حارث، بازیار، کدیور، ورزگار، ورزکار، ورزه، ورزی، کشورز، واستریوش، کشتبان
تصویری از ورزگر
تصویر ورزگر
فرهنگ فارسی عمید
ورزگر(وَ گَ)
برزگر. زارع. (ناظم الاطباء). کشاورز. ورزکار است که زراعت کننده باشد. (آنندراج) :
ز شاهانی ار پیشه ور گوهری
پدر ورزگر داری ار لشکری.
اسدی
لغت نامه دهخدا
ورزگر
برزگر زارع کشاورز: زشاهانی ارپیشه ورگوهری پدر ورزگرداری از لشکری. (گرشا)
فرهنگ لغت هوشیار
ورزگر((وَ گَ))
برزگر
تصویری از ورزگر
تصویر ورزگر
فرهنگ فارسی معین
ورزگر
دهقان، کشاورز
فرهنگ گویش مازندرانی

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از ورگر
تصویر ورگر
(پسرانه)
با دوام (نگارش کردی: وهرگر)
فرهنگ نامهای ایرانی
تصویری از ورزیر
تصویر ورزیر
(پسرانه)
برزگر (نگارش کردی: وهرزر)
فرهنگ نامهای ایرانی
تصویری از برزگر
تصویر برزگر
کشاورز، کشتکار، دهقان
زارع، فلّاح، ورزگر، برزکار، بزرکار، برزیگر، برزه گر، گیاه کار، حرّاث، حارث، بازیار، کدیور، ورزگار، ورزکار، ورزه، ورزی، کشورز، واستریوش، کشتبان
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از ورزگار
تصویر ورزگار
کشاورز، کشتکار، دهقان
برزگر، زارع، فلّاح، ورزگر، برزکار، بزرکار، برزیگر، برزه گر، گیاه کار، حرّاث، حارث، بازیار، کدیور، ورزکار، ورزه، ورزی، کشورز، واستریوش، کشتبان
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از ورزگن
تصویر ورزگن
کوزۀ پرآب
فرهنگ فارسی عمید
(بَ زْ / زِ گَ)
از: برز بمعنی ورز، ورزش از مصدر ورزیدن + گر، یعنی آنکه زمین را ورزد. (یادداشت مؤلف). مزارع که آنرا کدیور و کشاورز نیز گویند. (شرفنامۀ منیری). زراعت کننده و دهقان و کسانی که ازین تحقیق آگاه نیند بذرگر بذال معجمه بجای رای مهمله میخوانند و این نزد اهل تحقیق صحیح نیست. (غیاث اللغات) (آنندراج). زارع. (دهار). فلاح. حارث. (انصاب). حراث. (یادداشت مؤلف). ورزکار. (حاشیۀ فرهنگ اسدی). برزیگر. زراع. اکار. برزکار. انگشبه. (یادداشت مؤلف). بزار. کشاورز. خویشکار. خیشکار. نسودی. برزیار:
همه وادیج پرانگور و همه جای عصیر
زانچ ورزید کنون بربخورد برزگرا.
شاکر بخاری.
و در این ماه (شهریور) برزگران را دادن خراج آسان تر باشد. (نوروزنامه).
از آفتاب و هوا دان که تخم یابدبالش
ز برزگر چه برآید جز آنکه تخم فشاند.
خاقانی.
چون برزگری بود که تخم در زمین پراکند و در تعهد بازو و قوت آب دادن غفلت برزد. (سندبادنامه).
برزگر آن دانه که می پرورد
آید روزی که ازو برخورد.
نظامی.
این عهد شکن که روزگار است
چون برزگران تخم کار است.
نظامی.
عقل بود برزگر و تخم روح
آب دهش خضر و مسیحا و نوح.
فخر کورگانی (از یادداشت دهخدا).
لغت نامه دهخدا
(اَ گَ)
رجوع به ارزه گر شود
لغت نامه دهخدا
(وَ گَ)
کشاورز. برزگر. برزیگر:
سواران جهان را همی داشتند
و ورزیگران ورز می کاشتند.
دقیقی
لغت نامه دهخدا
(وَ زَ گَ)
کوزۀ پرآب. (آنندراج) (برهان) (ناظم الاطباء). جهانگیری از مؤید الفضلاء همین لفظ و معنی را نقل کرده، مؤلف فرهنگ نظام گوید: لفظ و معنی عجیبی است. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین)
لغت نامه دهخدا
تصویری از برزگر
تصویر برزگر
زارع، کشاورز، ورزگر
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از ورزگار
تصویر ورزگار
گاوی که بدان مزرعه را شیار کنند ورزاو
فرهنگ لغت هوشیار
وراگر اگر هم عجزنبود از قدر ورگر بود جاهلی از عاجزی بدتر بود. (مثنوی)
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از برزگر
تصویر برزگر
((بَ گَ))
زارع، کشاورز. برزیگر هم گویند
فرهنگ فارسی معین
حارث، دهقان، رعیت، زارع، کشاورز، کشتگر
متضاد: ارباب
فرهنگ واژه مترادف متضاد
برزگر، کشاورزی که علاوه بر کار کشاورزی به کارهای دیگر نیز
فرهنگ گویش مازندرانی
برزگر
فرهنگ گویش مازندرانی