معنی ورگر
- ورگر(پسرانه)
- با دوام (نگارش کردی: وهرگر)
واژههای مرتبط با ورگر
ورگر
- ورگر
- وراگر اگر هم عجزنبود از قدر ورگر بود جاهلی از عاجزی بدتر بود. (مثنوی)
ورگیر
- ورگیر
- مترجم (نگارش کردی: وهرگ)
زرگر
- زرگر
- طلافروش
زرگر
- زرگر
- بمعنی زر ساز، کسی که بازر کار می کند، صیاغ
ورزگر
- ورزگر
- کشاورز، کشتکار، دهقان
بَرزِگَر، زارِع، فَلّاح، بَرزکار، بَزرکار، بَرزیگَر، بَرزه گَر، گیاه کار، حَرّاث، حارِث، بازیار، کَدیوَر، وَرزِگار، وَرزِکار، وَرزه، وَرزی، کِشوَرز، واستِریوش، کِشتبان
درگر
- درگر
- درودگر، چوب تراش، نجار
وچرگر
- وچرگر
- قاضی، فتوی دهنده، مفتی، حاکم شرع،
برای مِثال بوسه و نظرت حلال باشد باری / حجت دارم براین سخن ز وچرگر (زینبی - شاعران بی دیوان - ۴۹۴)
گرگر
- گرگر
- تخت، تخت پادشاهی
دادگر، از نام های باری تعالی، گَروگَر،برای مِثال چو بیچاره گشتند و فریاد جستند / بر ایشان ببخشود دادار گرگر (دقیقی - ۱۰۲)
پرگر
- پرگر
- طوق، طوق زرین و مرصعی که در قدیم پادشاهان بر گردن خود می کرده اند،
برای مِثال عدو را بهره از تو غلّ و پاوند / ولی را بهره از تو باغ و پرگر (دقیقی - ۱۰۲)
پَرگار، وسیله ای دو شاخه که بر یک سر آن مداد یا نوک مداد قرار دارد و برای کشیدن دایره و اندازه گیری خط های مستقیم استفاده می شود، بَردال، پَردال، دَوّاره، فَرکال
