معنی ورتیج در فرهنگ فارسی عمید

بِلدِرچین، پرنده ای با بال های کوتاه منقار کوچک و صدای بلند، کَرَک، وُشم، سَلویٰ، بَدبَدِه، سَمانِه، کَراک، سَمان

معنی ورتیج - جستجوی لغت در جدول جو

ورتیج: بلدرچین، پرنده ای با بال های کوتاه منقار کوچک و صدای بلند، کرک، وشم، سلویٰ، بدبده، سمانه، کراک، سمان

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

(دخترانه)

گلی سرخ رنگ که همیشه روی به آفتاب دارد

پنیرک، آفتاب گردک، نیلوفر

ورتیج، بلدرچین، پرنده ای با بال های کوتاه منقار کوچک و صدای بلند، کرک، وشم، سلویٰ، بدبده، سمانه، کراک، سمان

بلدرچین را گویند

پنبرک: توتا جور ملک شرف بادی واعدات بر آتش غم سوخته بادند چوور تاج. (سوزنی)، آفتاب پرست

((وَ))

آسمانه، سقف خانه

آفتاب پرست، نیلوفر

آستانه، درگاه خانه

ورتیج: دل زعشقت سحر مطلق میکند همچو ورتج حق یلقلق میکند. (انوری)