معنی وردیج
- وردیج
- ورتیج، بلدرچین، پرنده ای با بال های کوتاه منقار کوچک و صدای بلند، کرک، وشم، سلویٰ، بدبده، سمانه، کراک، سمان
واژههای مرتبط با وردیج
وردیج
- وردیج
- بلدرچین را گویند
وردیج
- وردیج
- دهی جزء بخش کن شهرستان تهران، در 7هزارگزی شمال راه شوسۀ تهران به کرج. سکنۀ آن 550 تن و آب آن از چشمه سار تأمین می شود. و محصول آنجا آن غلات، انگور، گردو و میوجات مختلفه و شغل اهالی زراعت و مکاری گری است. مزرعۀ واریش، جیان، ورک آباد جزء این ده است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)
وردیج
- وردیج
- ورتک. وردج. (فرهنگ فارسی معین). ورتیج. (برهان) (آنندراج). و آن پرنده ای است کوچکتر از تیهو. بلدرچین. سلوی. (برهان) کرک. (ناظم الاطباء).. رجوع به ورتیج شود:
هلاک ساختم این مرغ نیم بسمل خویش
سحر که مدح جمالش شنیدم از وردیج
وردین
- وردین
- گلهای بسیار
وادیج
- وادیج
- چوب بستی که تاک انگور را روی آن می خوابانند، آونگ یا جایی که انگور را از آن آویزان می کنند،
برای مِثال همه وادیج پرانگور و همه جای عصیر / رنج ورزید کنون بربخورد برزگرا ، شاخۀ تاک(شاکر - شاعران بی دیوان - ۴۵ حاشیه)
ورتیج
- ورتیج
- بِلدِرچین، پرنده ای با بال های کوتاه منقار کوچک و صدای بلند، کَرَک، وُشم، سَلویٰ، بَدبَدِه، سَمانِه، کَراک، سَمان
وادیج
- وادیج
- چوب بندی که تاک انگور را بر بالای آن اندازند: داربست مو، جایی که انگور از آن آویزند، جایی از تاک که خوشه انگور از آن روید، آستینی است که از پارچه سفید و آبی و غیره قلمی آجیده میکردند و شاطران و پیاده روان مانند ساق چاقشور بر پای میکشیدند
ورتیج
- ورتیج
- کرک
وادیج
- وادیج
- چوب بَستی که تاک انگور را روی آن می خوابانند
