معنی وثاقی در لغت نامه دهخدا

منسوب به وثاق. غلامی که با غلامان دیگر در حجره هایی متصل به سرای سلطنتی منزل داشت و آنان را وثاقیان مینامیدند. (فرهنگ فارسی معین) : غلامان وثاقی را جدا به کوشک کهن محمودی فرودآوردند. (تاریخ بیهقی). و به در حاجب سرای با سلاحداران گردبرگرد تخت ایستاده با غلامی صد از وثاقیان سلطان. (تاریخ بیهقی)

معنی وثاقی در فرهنگ لغت هوشیار

از ترکی تاژیا غلامی که باغلامان دیگر در حجره هایی متصل بسرای سلطنتی منزل داشت و آنان را (وثاقیان) مینامیدند (غزنویان) : (و سلطان باوی (حاجب) (علی قریب) خالی کرد چنانکه آنجا منکیتراک حاجب بود و بوسهل زوزنی و طاهر دبیر و عراقی دبیر ایستاده و بدر حاجب سرای ایستاده و سلاح دارا گرد تخت و غلامی صد وثاقیان)

معنی وثاقی - جستجوی لغت در جدول جو

وثاقی

لغت نامه دهخدا

وثاقی

فرهنگ لغت هوشیار

وثاق

اتاق، خانه، برای مثال دوش سرمست آمدم به وثاق / با حریفی همه وفا و وفاق (انوری - ۲۶۹)، خیمه، سراپرده، مسکن، منزل

فرهنگ فارسی عمید

وثقی

محکم، استوار

فرهنگ فارسی عمید

وثایق

وثیقه ها، عهدها، پیمان ها، مالهایی که در برابر دریافت وام نزد وام دهنده می گذارند، جمع واژۀ وثیقه

فرهنگ فارسی عمید

هم وثاقی

(هََوُ)

هم خانه بودن. مجاورت:
مسیحای مجرد را برازد
که با خورشید سازد هم وثاقی.
حافظ

لغت نامه دهخدا

وراقی

(وَرْ را)

یکی از خطوط اسلامی. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

وثاق

(وَ)

هرچیز که بدان چیزی را بندند مانند ریسمان و بند و قید و زنجیر. (ناظم الاطباء) : فشدّوا الوثاق فاما مناً بعد و اما فداءً. (قرآن 44/47)

لغت نامه دهخدا

وثاق

(وُ)

خانه. (کشف) (لطایف) (غیاث اللغات). حجره و سرا. این کلمه که در نظم و نثر فارسی آمده و اغلب آن را عربی گمان کنند و به کسر واو خوانند، کلمه ترکی است به ضم واو. در اصل به معنی خیمه و خرگاه بوده و آن همان است که ما امروزه اطاق میگوئیم و می نویسیم و در ترکی استانبولی ادا گویند. (نشریۀ دانشکدۀ ادبیات تبریز). کازیمیرسکی نیز این کلمه را ترکی داند:
آلودۀ منت کسان کم شو
تا یک شبه در وثاق تو نان است.
انوری.
دوش سرمست آمدم به وثاق
با حریفی همه وفا و وفاق.
انوری.
از زرکش و ممزج و اطلس وثاق من
چون خیمۀ خزان و شراع بهار کرد.
خاقانی.
شب عید چون درآمد ز در وثاق گفتی
که ز شرم طلعت او مه عید برنیاید.
خاقانی.
آن شعاع آفتاب اندر وثاق
قرص او اندرسپهر چارطاق.
مولوی.
آن جهان است اصل این پر غم وثاق
وصل باشد اصل هر هجر و فراق.
مولوی.
ما خود ز کدام خیل باشیم
تا خیمه زنیم در وثاقت.
سعدی.
ای معبر مژده ای فرما که دوشم آفتاب
در شکرخواب صبوحی هم وثاق افتاده بود.
حافظ.
- وثاق پیرزن، خانه و حجره ای است که پیرزنی در درون دولتخانه و بارگاه انوشیروان داشت و هر چند انوشیروان از او خواست که به قیمت اعلی بخرد او نفروخت. (برهان) :
طاق ایوان جهانگیرو وثاق پیرزن
از نکونامی طراز فرش ایوان دیده اند.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

وثقی

(وُ قا)

مؤنث اوثق. محکم و استوار. (منتهی الارب). بسیاراستوار و محکم. (ناظم الاطباء). رجوع به اوثق شود.
- عروهالوثقی، عروۀ وثقی. ریسمان محکم و استوار: فمن یکفر بالطاغوت و یؤمن باﷲ فقداستمسک بالعروه الوثقی. (قرآن 256/2). همیشه پادشاه که به کام نیکخواه است به حبل تقوی یقین و عروۀ وثقی دین متمسک و معتصم بوده است. (سندبادنامه)

لغت نامه دهخدا

وثاقت

(وَ قَ)

استواری: در وثاقت تحریر و لطف تقریر و دقت نظر بی نظیر. (قاضی نوراﷲ). رجوع به وثاقه شود

لغت نامه دهخدا

وراقی

(وَ)

وراق. جمع واژۀ ورقاء. (منتهی الارب) (ازاقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به ورقاء شود

لغت نامه دهخدا

وراقی

(وَ قا)

جمع واژۀ ورقاء. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به ورقاء شود

لغت نامه دهخدا

وثاقه

(فِ)

استوار شدن. (ترجمان علامۀ جرجانی ترتیب عادل بن علی) (تاج المصادر). استوار گردیدن. (از منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج) ، استوارکاری نمودن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

وراقی

(وَرْ را)

شغل و عمل وراق. رجوع به وراق شود

لغت نامه دهخدا

واثقی

(ثِ)

نیشابوری از شاعران دورۀ صفوی بود و چهل سال از عمر خود را در مجاورت نجف گذراند و سپس به تبریز رفت و در سال 940 هجری قمری درگذشت از اوست:
خوبان غم عشق و دل بیداد چه دانند؟
بیدادگران قاعده داد چه دانند.
(از صبح گلشن ص 578) (از قاموس الاعلام ترکی)
نام سرداری که در سال 391 هجری قمری مدعی امارت بصره شد. (از معجم الانساب ص 66)

لغت نامه دهخدا

واثقی

(ثِ)

منسوب است به واثق خلیفۀ عباسی. (سمعانی)

لغت نامه دهخدا

هم وثاقی

هم اطاق بودن، هم خانه بودن، هم منزل بودن، یاری، رفاقت، همسرایی

فرهنگ لغت هوشیار

هم وثاقی ساختن

همخانه بودن هم منزل بودن: مسیحای مجرد را برازد که با خورشید ساز دهم وثاقی. (حافظ)، یاری کردن رفاقت کردن

فرهنگ لغت هوشیار

وثاقیه

برگ نو مندارچه از گیاهان

فرهنگ لغت هوشیار

وثایق

جمع وثیقه: (دبیری صناعتی است... منتفع در مخاطباتی که در میان مردم است بر سبیل محاورت و مشاورت و مخاصمت... در مدح و ذم... و بزرگ گردانیدن اعمال و خرد گردانیدن اشغال و ساختن وجوه عذر و عتاب و احکام وثائق (وثایق) و اذکار سوابق)

فرهنگ لغت هوشیار