معنی واشقان - جستجوی لغت در جدول جو

واشقان

لغت نامه دهخدا

وارتان

(پسرانه)

نام پسر بلاش اول پادشاه اشکانی

فرهنگ نامهای ایرانی

باشوان

(پسرانه)

نام کوهی در بانه، آشیانه (نگارش کردی: باشوان)

فرهنگ نامهای ایرانی

وادگان

(پسرانه)

نام شخصی در وندیداد

فرهنگ نامهای ایرانی

عاشقانه

عاشق وار مانند عاشقان، عاشق مانند، از روی عشق

فرهنگ فارسی عمید

شاشدان

جایی یا ظرفی که در آن ادرار می کنند، در علم زیست شناسی مثانه

فرهنگ فارسی عمید

جاشدان

جای ریختن غله، انبار غله، صندوقچه، صندوق نان

فرهنگ فارسی عمید

وادیان

رازیانه، گیاه علفی خوشبو دارویی با برگ های ریز و گل های چتری زرد رنگ که دانه های ریز و معطر آن مصرف چاشنی غذا دارد
بادیان، رازیان، والان، رازنج، رازیانج، رازیام، بادتخم، برهلیا

فرهنگ فارسی عمید

اشقان

(نَ)

کم شدن مال کسی.

لغت نامه دهخدا

واشان

دهی است از دهستان سامن شهرستان ملایر که در 27 هزارگزی جنوب آن شهر و 8 هزارگزی راه شوسۀ ملایر به بروجرد واقع است، ناحیه ای است مسطح، معتدل با 752 تن سکنه که از آب چشمه مشروب میشود، محصول آنجا غلات دیم و شغل اهالی زراعت و اشتغال به صنایع دستی و قالی بافی است، این دهکده دارای راه اتومبیل رو است، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

وایقان

دهی از دهستان خانیۀ بخش شبستر شهرستان تبریز، شش کیلومتری جنوب شبستر، چهارکیلومتری شوسۀ صوفیان و سلماس، جلگه ای و هوای آن معتدل است، دارای 2800 تن سکنۀ شیعه، آب آن از چشمه تأمین می شود و محصول آنجا غلات و حبوبات و شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4) : گفت شخصی ... از کوههای مرند و وایقان پیش شیخ یعقوب می آید، (تاریخ مبارک غازانی، رشیدالدین فضل اﷲ چ کارل یان ص 152)

لغت نامه دهخدا

واشکان

(شِ کَ)

از دیه های ساوه. (تاریخ قم ص 140). از رستاق ساوۀ طسوج قیستین. (تاریخ قم ص 114)

لغت نامه دهخدا

واشیان

دهی است از دهستان بالا گریو بخش ملاوی شهرستان خرم آبادواقع در یازده هزارگزی جنوب شرقی ملاوی و بیست هزارگزی مشرق راه شوسۀ خرم به اندیمشک، ناحیه ای است کوهستانی با هوای معتدل و 500 تن سکنه، آب آن از چشمه و چاه، محصول آن غلات و لبنیات و شغل مردم زراعت و گله داری و فرشبافی است، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

عاشقان

(شِ)

دهی است از دهستان گوران شهرستان شاه آباد واقع در 12هزارگزی خاور گهواره و 2هزارگزی قلۀ امیرخان. ناحیه ای است کوهستانی، سردسیر و 160 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصولاتش غلات، حبوب، توتون، صیفی، لبنیات است و اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند. راه آن مالرو است. در دو محل بفاصله دوهزارگز واقع به عاشقان سید کاکا و عاشقان علی مشهور است ساکنان آن از تیرۀگهواره ای هستند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا