- واحرباء (حَ رَ)
مرکّب از: ’وا’ ندبه + منادای مندوب، لفظی است که اعراب در حال مصیبت گویند. یااسفی. واحربی. رجوع به واحرب شود
معنی واحرباء - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اَ حِبْ با)
لغت نامه دهخدا
احبّا. جمع واژۀ حبیب. (دهّار). دوستان:
درد احبا نمی برم به اطبا.
سعدی، علمای یهود، مدادها، نشانها، صورتها.
- سورۀ احبار، سورۀ مائده. (غریبین ابوعبید هروی).
- کعب الاحبار، و آن غلط است و صحیح آن کعب الحبر باشد واو یکی از علمای تابعین است که از یهود بود و مسلمانی گرفت. (منتهی الارب)
درد احبا نمی برم به اطبا.
سعدی، علمای یهود، مدادها، نشانها، صورتها.
- سورۀ احبار، سورۀ مائده. (غریبین ابوعبید هروی).
- کعب الاحبار، و آن غلط است و صحیح آن کعب الحبر باشد واو یکی از علمای تابعین است که از یهود بود و مسلمانی گرفت. (منتهی الارب)
(حِ)
لغت نامه دهخدا
میخهای زره یا سر میخها در حلقۀ زره، پشت، گوشت پشت یا تندی مهرۀ پشت، زمین درشت. (منتهی الارب)
(اَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ ربو. (ازمنتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به ربو شود، فربه نمودن گوسپند و مانند آن. (از منتهی الارب)
(حَ رَ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: ’وا’ ندبه + منادای مندوب، لفظی است که اعراب در حال مصیبت گویند:
جفت او دیدش بگفتا واحرب
پس بلالش گفت نه نه واطرب.
مولوی
جفت او دیدش بگفتا واحرب
پس بلالش گفت نه نه واطرب.
مولوی
(حَ رَ با)
لغت نامه دهخدا
مرکب از ’مزده’ + ’یسن’، پرستندۀ مزدا. پرستندۀ خدای یگانه. (از یشت ها تألیف پورداود ج 1 ص 28). مزده یسن. پیرو مزدیسنا:...و مزدیسن یعنی خداپرست، چه مزد و مزدا نام خدا و ’یسن’ ستایش خدای است و یسن را یشن و یشت هم آورده اند و این نوع تصرف و تصحیف در غالب مصادر در فارسی بکار آمده مانند: منش، منشن، منشت. خورش، خورشن، خورشت. پاداش، پاداشن، پاداشت و غیره. (تاریخ سیستان چ بهار حاشیۀ ص 34). و رجوع به مزدیسنا شود
ازپادشاهان ماد بنا بر نوشتۀ ماراپاس کاتینا مورخ ارمنستان و کتزیاس، (تاریخ ایران باستان ج 1 ص 216)
(صَ صَ اَ)
لغت نامه دهخدا
احتباء بثوب، در خود پیچیدن جامه را، یا پشت و ساقین را بفوطه بسته نشستن. (منتهی الارب). فراهم بستن پشت و هر دو ساق بفوطه یا دستار خود، در پرده شدن زن بروز دوم از سال نهم خویش
خور گرد آفتاب پرست از جانوران بژمره چلپاسه (گویش گیلکی) پنیرک آفتاب پرست
