- هجف (قَ)
گرسنه شدن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، فروهشته گردیدن شکم کسی. (منتهی الارب). استرخاء بطن. (اقرب الموارد) ، پراکنده شدن آنچه در زمین است. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
معنی هجف - جستجوی لغت در جدول جو
- هجف (هَِجَف ف)
شترمرغ سالخورده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، درشت اندام گران سنگ از شترمرغ و از مردم. (منتهی الارب). جافی الثقیل من النعام و من الناس. (اقرب الموارد) ، دراز سطبر و فراخ شکم. (منتهی الارب). الرغیب الجوف. (اقرب الموارد)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
هجنت ها، سخنهای زشت، معیوب ها و ناشایست ها، عیب ها، زشتی ها، جمع واژۀ هجنت
کوچک ترین واحد زبان شامل صامت و مصوت، بدگویی کردن، بدی کسی را گفتن، معایب کسی را شمردن
(هََ جَ جَ)
لغت نامه دهخدا
شترمرغ سالخورده، درشت اندام گران سنگ از شترمرغ و از مردم، دراز سطبر و فراخ شکم. (منتهی الارب). الرغیب الجوف. (اقرب الموارد). هجف ّ. رجوع به هجف شود
مذمت کردن، مسخره، سرزنش و شمردن معایب کسی و بیان کردن حروف هجاء، دشنام، نکوهش، ضد مدح
پشته، زمین بلند که آب بان نرسد، از شهرهای عراق که مدفن مولای متقیان علی (ع) است
جمع جلف. مردمان فرومایه و سفله سبک ساران سبک مایگان، ستمکاران، چیزهای میان تهی
پرده آویختن، لنگه پرده پرده لنگه پرده باریکی کمر باریک میانی، جمع سجفه، تسوهایی از شب
