معنی نخم در لغت نامه دهخدا

بازی کردن. (منتهی الارب) (آنندراج). لعب. (المنجد) (اقرب الموارد)، نیکو سرائیدن. (از منتهی الارب) (آنندراج). سرائیدن و آواز خواندن و سرائیدن فلان را. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). تغنی به خوشترین غنا. (از (المنجد)، نخامه انداختن. (منتهی الارب) (آنندراج). آب بینی و دماغ و سینه انداختن. (از آنندراج). تنخم. نَخَم. چیزی از بینی یا سینه دفع کردن. (از المنجد) (از اقرب الموارد)

معنی نخم در لغت نامه دهخدا

پارچۀ افراشته شده بر روی چوب که در عروسی ها و جشن ها نصب می نمایند و بدان برمیگیرند نقل و نبات و پولی را که میان مردم نثار کرده می شود. (ناظم الاطباء)

معنی نخم در لغت نامه دهخدا

نخامه انداختن. (آنندراج) (از اقرب الموارد). بیرون انداختن چیزی از بینی یا سینه. (از المنجد) (از اقرب الموارد). آب بینی و سینه و دماغ انداختن. (ناظم الاطباء) (آنندراج). تنخم. (المنجد). نَخْم، مانده گردیدن، مانده گردانیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

معنی نخم - جستجوی لغت در جدول جو

نخم

لغت نامه دهخدا

نخم

لغت نامه دهخدا

نخم

لغت نامه دهخدا

نجم

(دخترانه)

ستاره، نام سوره ای در قرآن کریم

فرهنگ نامهای ایرانی

نخج

گیاهی که از آن جارو درست می کنند، جارو، حربۀ نوک تیز، سیخ

فرهنگ فارسی عمید

تخم

دانه، دانۀ گیاه، بذر، بیضۀ مرغ، خایۀ انسان یا حیوان، نطفه
تخم لق: تخم مرغی که زرده و سفیدۀ آن مخلوط شده باشد

فرهنگ فارسی عمید

نعم

نعمت ها، احسان ها، نیکی ها، بهره ها، مال ها، روزی ها، خوشی ها، جمع واژۀ نعمت

فرهنگ فارسی عمید

نجم

ستاره، هر یک از نقطه های درخشان که شب در آسمان دیده می شود، اختر، نیّر، جرم، کوکبه، تارا، استاره، نجمه، کوکب، ستار، مفرد نجوم و انجم
قسط
پنجاه و سومین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۶۲ آیه، والنّجم

فرهنگ فارسی عمید

تخم

چادری که هنگام تکان دادن درخت میوه دار زیر آن می گیرند تا میوه ها در آن بریزد، چادری که در مجلس جشن و عروسی بر سر دست بلند می کنند تا آنچه نثار می شود در آن بریزد، پخم، فخم

فرهنگ فارسی عمید

زخم

هر نوع شکافی که بر روی پوست ایجاد شود، جراحت، ضربه، در موسیقی زخمه، کنایه از صدایی که از ساز بلند می شود
زخم خوردن: زخم برداشتن، زخمی شدن، مجروح شدن
زخم زبان: کنایه از سخن زشت که دل کسی را بیازارد و او را رنجیده سازد
زخم زدن: به کسی زخم و جراحت وارد کردن
زخم کاری: زخم سهمناک، جراحت مهلک، جراحت بزرگ که بر عضو مهمی از بدن وارد آید و کشنده باشد
زخم معده: از امراض معده، جراحتی که در معده یا اثناعشر به واسطۀ ازدیاد شیرۀ اسیدی معده یا علت دیگر پیدا می شود و درد شدید دارد

هر نوع شکافی که بر روی پوست ایجاد شود، جراحت، ضربه، در موسیقی زخمه، کنایه از صدایی که از ساز بلند می شود
زَخم خوردن: زخم برداشتن، زخمی شدن، مجروح شدن
زَخم زبان: کنایه از سخن زشت که دل کسی را بیازارد و او را رنجیده سازد
زَخم زدن: به کسی زخم و جراحت وارد کردن
زَخم کاری: زخم سهمناک، جراحت مهلک، جراحت بزرگ که بر عضو مهمی از بدن وارد آید و کشنده باشد
زَخم معده: از امراض معده، جراحتی که در معده یا اثناعشر به واسطۀ ازدیاد شیرۀ اسیدی معده یا علت دیگر پیدا می شود و درد شدید دارد

فرهنگ فارسی عمید

لخم

گوشتی که چربی و استخوان نداشته باشد، گوشت خالص

فرهنگ فارسی عمید

فخم

فهمیدن، درک کردن، دریافتن، پی بردن، فهم داشتن، حس کردن

فرهنگ فارسی عمید

نعم

حرف جواب، کلمۀ تصدیق و ایجاب، بلی، آری
ستور چرنده به ویژه گاو و گوسفند

فرهنگ فارسی عمید

ضخم

کلفت، ستبر، چاق، فربه، درشت اندام

فرهنگ فارسی عمید

نظم

آراسته بودن، ترتیب، مقابل نثر، در علوم ادبی کلام موزون و دارای قافیه، شعر، رشتۀ مروارید، شعرسرایی

فرهنگ فارسی عمید

ندم

پشیمانی، اندوه و افسوس

فرهنگ فارسی عمید

نخمه

(نُ مَ)

آب بینی و دماغ و سینه. (ناظم الاطباء) رجوع به نخمه شود

لغت نامه دهخدا

تنخم

(تَ)

نخامه بیفکندن. (تاج المصادر بیهقی). خیو بیوکندن. (بیفکندن) (زوزنی). نخامه انداختن از سینه یا از بینی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

شنخم

(شِنْ نَ)

فربه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). فربه و سمین. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

زخم

جراحتی که بوسیله آلات جاریه یا ناخن و دندان و مانند آن بهم رسد، ریش، نشان وارد کردن تیغ و تیر و مانند آن که بر بدن باشد

فرهنگ لغت هوشیار