معنی نخط در لغت نامه دهخدا

مغز مهرۀ پشت. حرام مغز. (منتهی الارب) (آنندراج). نخاع. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد) (آنندراج) (ناظم الاطباء)، آبی که در مشیمه است. (از اقرب الموارد) (از المنجد). آب که با بچه بیرون آید. (مهذب الاسما)، مردم. نَخْط. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). ناس. (اقرب الموارد). یقال: ماادری ای ّ النخط هو (منتهی الارب)، ندانم چه مردم است او. (مهذب الاسما)

معنی نخط در لغت نامه دهخدا

به نیزه بازندگان از روی شجاعت و بطالت. (منتهی الارب) (آنندراج). کسانی که با نیزه از روی شجاعت و بطالت بازی می کنند. (ناظم الاطباء) (از المنجد) (از اقرب الموارد)

معنی نخط در لغت نامه دهخدا

مردم. (منتهی الارب). ناس. (اقرب الموارد). نُخط. (منتهی الارب)،، {{مَصدَر}} ناگاه برآمدن. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء)، انداختن (آب بینی) و برافشاندن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد). بینی پاک کردن. (تاج المصادر بیهقی)

معنی نخط - جستجوی لغت در جدول جو

نخط

لغت نامه دهخدا

نخط

لغت نامه دهخدا

نخط

لغت نامه دهخدا

سخط

خشم، غضب، ناخشنودی

فرهنگ فارسی عمید

نفط

نفت، مایعی غلیظ، تیره رنگ و قابل احتراق که به وسیلۀ چاه های عمیق از زیر زمین استخراج می شود و از آن اتر، بنزین، روغن های سبک، مازوت و چندین هزار فراوردۀ پتروشیمی دیگر به دست می آید

فرهنگ فارسی عمید

نقط

نقطه، برای مثال بلاغت نگه داشتندیّ و خط / کسی کاو بدی چیره تر یک نقط (فردوسی - ۶/۲۱۵)

فرهنگ فارسی عمید

نخل

از درختان گرمسیری با تنۀ استوانه ای و بی شاخه و برگ های بزرگ و دارای بریدگی های عمیق، درخت خرما، تابوت، عماری، آرایش تابوت مرده، گل یا درخت مصنوعی که از موم یا کاغذ درست کنند

فرهنگ فارسی عمید

نخج

گیاهی که از آن جارو درست می کنند، جارو، حربۀ نوک تیز، سیخ

فرهنگ فارسی عمید

نمط

طریقه، نوع، روش، رویه
نوعی فرش و گستردنی رنگین

فرهنگ فارسی عمید

نوخط

جوانی که تازه پشت لبش موی درآورده

فرهنگ فارسی عمید

سخط

خشم گرفتن بر کسی، ناخوش داشتن چیزی

فرهنگ فارسی عمید

سخط

چشم گرفتن، نا خشنودی، ضد رضا

فرهنگ لغت هوشیار

نخب

جمع نخبه، برگزیدگان کون، دروستگانی، مرد بد دل جمع نخبه: ازنخب ادب و غرردر ولطایف نکت... نصیبی کافی ووافرحاصل کرده

فرهنگ لغت هوشیار

نقط

جمع نقطه، دیل ها، پنده ها، تیل ها

فرهنگ لغت هوشیار

نمط

روش، نوع، دستور، طریقه، فن، منوال

فرهنگ لغت هوشیار

نفط

پارسی تازی گشته نفتا نفت این واژه از زبان های باستانی ایرانی به یونانی رفته و از یونانی به لاتینی نفت: هر کجا نفط و آب جمع شوند نفط بالا و آب زیرتر است. (خاقانی. سج. 838)

فرهنگ لغت هوشیار

نشط

ربودن ربایش، گره زدن رسن، گزیده شدن، نیزه زدن

فرهنگ لغت هوشیار

نوخط

نگار بسته نو خاسته، نودر: چیز نو بر روی کار آمده جوانی که تازه پشت لب وی سبز شده

فرهنگ لغت هوشیار

اخط

جمع خلط خلطها، صفرا و خون و بلغم و سودا، ترشحات نسوج آلی، ترشحات قصبه الریه و شعب آن که با سرفه بخارج دفع میشود، داروهای خوشبو. یا اخط اربعه. چهار نوع مزاج مردم: بلغم صفرا سودا دم (خون)، یا اخط ردیه. رطوبت فاسد و گندیده. یا اخط فاسده

فرهنگ لغت هوشیار

نخل

درخت خرما

فرهنگ لغت هوشیار

مخط

خاکستر، جامه کوتاه پکمال (خط کش)

فرهنگ لغت هوشیار

نخچ

گیاهی درشت باشدکه خاک روبان بدان زمین روبندعلف جاروب: دست وکف پای پیران پرکلخج ریش پیران زردازبس دودنخج. (طیان لفااق. 70)

فرهنگ لغت هوشیار

نخج

گیاهی درشت باشدکه خاک روبان بدان زمین روبندعلف جاروب: دست وکف پای پیران پرکلخج ریش پیران زردازبس دودنخج. (طیان لفااق. 70)

فرهنگ لغت هوشیار

نخش

درازک یادست رانخش کردن، دست درازکردن: آن پادشاه نیست که دستوراوکند برناخوشی بمال کسان دست رانخش. (سوزنی لغ) یانخش بودن دست. درازبودن دست: دست شاعرنخش بودبصله سوزنی شاعریست دست نخش. (سوزنی لغ)

فرهنگ لغت هوشیار

نبط

نخست آب چاه، غور مرد برآمدن آب ازچاه وزمین، بسیار شدن آب چاه، برآوردن آب چاه را، ظاهرکردن چیزی را، نشرعلم ومعرفت. نخستین آبی که ازچاه - بهنگام حفرآن - ظاهرشود، غورآب، غورمرد باطن وی

فرهنگ لغت هوشیار