- مچ
مفصل میان دست و ساق دست، بند دست، مفصل میان پا و ساق پا، بند پا
معنی مچ - جستجوی لغت در جدول جو
- مچ(مُ)
بندگاه ساق پا و ساق دست. آن مفصل که کف دست را از ساعد و کف پا را ازساق جدا می کند. آن قسمت از بدن که کف دست را به ساعد و کف پا را به ساق پیوند می دهد. خرده گاه بند دست وپای. معصم. رسغ. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- مچ پا، خرده گاه پا. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). پیوندگاه ساق با قدم. (ناظم الاطباء). حد فاصل بین استخوانهای ساق پا و کف پاست که از 7 استخوان تشکیل یافته ودر دو ردیف قرار دارند و عبارتند از: استخوان قاب، پاشنه، سه استخوان میخی، استخوان ناوی و استخوان مکعبی شکل.
- مچ پا کلفت، بمعنی آدم تنبل و تن پرور و لخت یا بی رگ و بی درد و بیعار و بی غیرت است و در صورت اخیر درست معادل ترجمه ترکی آن یعنی کلمه ’قرمساق’ است چه ’قرم’ بمعنی کلفت و ستبر و ’ساق’ بمعنی ساق پاست. (فرهنگ لغات عامیانۀ جمال زاده).
- مچ دست، خرده گاه دست. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). پیوندگاه ساعد بامشت. (ناظم الاطباء). ناحیۀ حد فاصل بین استخوانهای ساعد و کف دست است، و از هشت استخوان تشکیل یافته که در دو ردیف قرار گرفته اند: سطح فوقانی استخوانهای مچ دست که با انتهای تحتانی زند اعلی مفصل می شود و سطح تحتانی که با استخوانهای کف دست مفصل می گردد. استخوانهای فوقانی شامل چهار استخوان است به شرح زیر: زورقی، هلالی، هرمی، نخودی. استخوانهای ردیف دوم نیز چهارند که از خارج به داخل به ترتیب عبارتند از: ذوزنقه، شبه ذوزنقه، استخوان بزرگ، استخوان چنگکی. این هشت استخوان مچ دست بین خود نیز مفصل بندی دارند به قسمی که یک تودۀ استخوانی را تشکیل می دهند.
- مچ زدن اسب، از رسغ لنگان بودن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- مچ کسی را گرفتن، ناگاه در حین ارتکاب سرقت یا جنایتی دیگر رسیدن و او را دستگیر کردن. او را در حین ارتکاب عملی نهانی یافتن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کسی را در حین کار پنهانی یا ارتکاب گناه یا کاری که میل داشته است از شخص یا اشخاص معینی یا تمام مردم مخفی باشد گیر آوردن و او را در حین انجام دادن آن عمل (مثلا دزدی و جیب بری و قاچاق) دیدن یا دستگیر کردن. (فرهنگ لغات عامیانۀ جمال زاده).
- ، در ضمن گفتار خود او دلیلی یافتن و او را بدان مأخوذ کردن. او را با گفتۀ خود او مجاب کردن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
، آن قسمت از جامه که مچ دست یا پای را پوشاند: مچ نیم تنه. مچ شلوار. مچ پیراهن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
- مچ پا، خرده گاه پا. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). پیوندگاه ساق با قدم. (ناظم الاطباء). حد فاصل بین استخوانهای ساق پا و کف پاست که از 7 استخوان تشکیل یافته ودر دو ردیف قرار دارند و عبارتند از: استخوان قاب، پاشنه، سه استخوان میخی، استخوان ناوی و استخوان مکعبی شکل.
- مچ پا کلفت، بمعنی آدم تنبل و تن پرور و لخت یا بی رگ و بی درد و بیعار و بی غیرت است و در صورت اخیر درست معادل ترجمه ترکی آن یعنی کلمه ’قرمساق’ است چه ’قرم’ بمعنی کلفت و ستبر و ’ساق’ بمعنی ساق پاست. (فرهنگ لغات عامیانۀ جمال زاده).
- مچ دست، خرده گاه دست. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). پیوندگاه ساعد بامشت. (ناظم الاطباء). ناحیۀ حد فاصل بین استخوانهای ساعد و کف دست است، و از هشت استخوان تشکیل یافته که در دو ردیف قرار گرفته اند: سطح فوقانی استخوانهای مچ دست که با انتهای تحتانی زند اعلی مفصل می شود و سطح تحتانی که با استخوانهای کف دست مفصل می گردد. استخوانهای فوقانی شامل چهار استخوان است به شرح زیر: زورقی، هلالی، هرمی، نخودی. استخوانهای ردیف دوم نیز چهارند که از خارج به داخل به ترتیب عبارتند از: ذوزنقه، شبه ذوزنقه، استخوان بزرگ، استخوان چنگکی. این هشت استخوان مچ دست بین خود نیز مفصل بندی دارند به قسمی که یک تودۀ استخوانی را تشکیل می دهند.
- مچ زدن اسب، از رسغ لنگان بودن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- مچ کسی را گرفتن، ناگاه در حین ارتکاب سرقت یا جنایتی دیگر رسیدن و او را دستگیر کردن. او را در حین ارتکاب عملی نهانی یافتن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کسی را در حین کار پنهانی یا ارتکاب گناه یا کاری که میل داشته است از شخص یا اشخاص معینی یا تمام مردم مخفی باشد گیر آوردن و او را در حین انجام دادن آن عمل (مثلا دزدی و جیب بری و قاچاق) دیدن یا دستگیر کردن. (فرهنگ لغات عامیانۀ جمال زاده).
- ، در ضمن گفتار خود او دلیلی یافتن و او را بدان مأخوذ کردن. او را با گفتۀ خود او مجاب کردن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
، آن قسمت از جامه که مچ دست یا پای را پوشاند: مچ نیم تنه. مچ شلوار. مچ پیراهن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
- مچ
بندگاه ساق پا و ساق دست
- مچ((مُ))
بند دست یا پا، مفصل
- مچ
فاصله بین ساعدوکف دست، بند دست، بند پا، استخوان، مفصل میان دست وساق دست
- مچ
مزه ای غیر از چهار مزه ی اصلی، آب فاقد طعم طبیعی، بد طعم.، موی پیشانی و میان سر که بلندتر از قسمت های دیگر باشد
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مچ کات (Match Cut) یک تکنیک تدوین در فیلم سازی است که در آن یک صحنه به صحنه ی بعدی با استفاده از ترکیب بصری یا معنایی مشابه منتقل می شود. این تکنیک به طور معمول برای ایجاد یک پیوستگی نرم و هموار بین دو صحنه استفاده می شود و می تواند به معنای ارتباط یا مشابهت بین دو موقعیت یا رویداد اشاره کند.
یک مثال معروف از مچ کات در فیلم `۲۰۰۱: ادیسه فضایی` ساخته استنلی کوبریک دیده می شود، جایی که استخوان پرتاب شده توسط میمون در هوا با یک ماهواره فضایی در صحنه بعدی جفت می شود. این تکنیک به طور هوشمندانه ای گذر زمان و پیشرفت تکنولوژی را نشان می دهد.
مچ کات به تدوین گرها این امکان را می دهد که به طور خلاقانه ارتباط های عمیق تری بین صحنه ها و ایده ها ایجاد کنند و به بیننده کمک کنند تا به درک بهتری از روایت برسند.
یک مثال معروف از مچ کات در فیلم `۲۰۰۱: ادیسه فضایی` ساخته استنلی کوبریک دیده می شود، جایی که استخوان پرتاب شده توسط میمون در هوا با یک ماهواره فضایی در صحنه بعدی جفت می شود. این تکنیک به طور هوشمندانه ای گذر زمان و پیشرفت تکنولوژی را نشان می دهد.
مچ کات به تدوین گرها این امکان را می دهد که به طور خلاقانه ارتباط های عمیق تری بین صحنه ها و ایده ها ایجاد کنند و به بیننده کمک کنند تا به درک بهتری از روایت برسند.
چیزی که فشرده و به هم مالیده شده باشد
مچاله شدن: فشرده و مالیده و له شدن
مچاله کردن: فشردن و در هم مالیدن و له کردن
مچاله شدن: فشرده و مالیده و له شدن
مچاله کردن: فشردن و در هم مالیدن و له کردن
فشرده و مالیده و له و لورده کردن، خرد و خمیر کردن: فلان پهلوان در موقع کشتی حریفش را مچاله کرد و از گود بیرون انداخت
آلتی از چرم و غیره بشکل آلت مرد که زنان شهوی آنرا بکار میبرند: چرمینه: مال رئیسان همه بسایل وزایر وان تو به کفشگر ز بهر مچاچنگ. (بوعاصم)
عدس ماش: بر آتش حسد دل زیرکترین خصم جوشد بر آن قیاس که در زیر با مچک. (سوزنی) توضیح بعضی مچک را بادام کوهی تلخ دانسته اند که آنرا بریان کرده در شور با و غذا های دوایی بجای روغن بکار برند
آوازی که کشتی گیر بهنگام شروع کشتی آنگاه که دستی ببازو میزند بر میاورد و سپس دست حریف را میگیرد
چیزی خوراکی که پیرزن بی دندان در دهن گذارد تا بتدریج آب شود مانند آب نبات
گیاهی است خودرو و بیابانی با گل های ریز و سفید مانند اسفناج که در پختن بعضی از خوراک ها بکار می رود، برغست، ورغست، بلغست، پژند، بلغس، هنجمک
((مَ مَ چَ یا چِ))
فرهنگ فارسی معین
آوازی که کشتی گیر به هنگام شروع کشتی آنگاه که دستی به بازو می زند برمی آورد و سپس دست حریف را می گیرد
