- مغل
- غله دهنده، جایی که غلۀ فراوان از آن برداشت شود
معنی مغل - جستجوی لغت در جدول جو
- مغل
- جور تاک آور (جور تاک غله) حاصل دهنده غله
- مغل ((مَ))
- استراحت و خواب
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پیچیده دشوار، بسته فراز کرده اسکندان بسته شده (در و مانند آن)، دشوار سخت مشکل: (عبارت مغلق)
سخت استوار مایه دار زفت شخ دفزک کننده ستبر کننده سفت کننده زفتگر شدید (سوگند و مانند آن) سخت: (و ترجمه یمینی که اگر بیمین مغلظ مترجم آنرا صاحب یسار (بسیار) مایه سخن وری گویند حنثی لازم نشود) (مرزبان نامه. تهران. 1317 ص 4) درشت و ستبر کننده
آنکه بر وی چیره شده باشند، شکست خورده، در موسیقی گوشه ای در دستگاه های سه گاه و چهارگاه
مغلوب، آنکه بر وی چیره شده باشند، شکست خورده، در موسیقی گوشه ای در دستگاه های سه گاه و چهارگاه
بشکل مغلول غل و زنجیر بگردن و دست افکنده: (ماموران دولت آنان را مغلولا بپایتخت فرستادند)
بندی به زنجیر کشیده، تشنه کسی که غل و زنجیر بگردن دستش بسته شده، سخت تشنه
در تازی نیامده ستاوش شکست مغلوب شدن شکست خوردن: (مغلوبیت ملت متمدن باستانی ایران بدست لشکریان عرب... نه چنان ضربه ای بود که باسانی جراحت آن التیام پذیرد) (خاندان نوبختی ص ط)
مغلوبه در فارسی مونث مغلوب کالیده شکست یافته، در هم آویخته مونث مغلوب: (اسکندر از همه شاهان هخامنشی از حیث رفتار با ملل مغلوبه عقب است) (ایران باستان ج 1943: 2) یا جنگ مغلوبه. جنگی که دو طرف متخاصم در هم ریزند و بهم آویزند
مغلوب شدن: (... ممکن است گفته شود که بالاخره مغلوب گشت ) (ایران باستان. ج. 1946: 2)
شکست دادن پیروز گشتن مغلوب کردن: (خود را مغلوب طمع و مغمور هوی نگرداند) (مرزبان نامه. تهران. چا. 23: 1)
کالیدن شکست خوردن مغلوب شدن: (هر که قدم تعدی فراتر نهد و پیکار او را متصدی شود منکوب و مغلوب آید) (مرزبان نامه. تهران. چا 93: 1)
