معنی متلعلم - جستجوی لغت در جدول جو

متلعلم(مُ تَ لَ لِ)

لغت نامه دهخدا

متسالم

سازگار، هماهنگ

فرهنگ فارسی عمید

متعلم

کسی که علم و هنری را از دیگری فرامی گیرد، دانش آموز

فرهنگ فارسی عمید

متلازم

همراه، وابسته

فرهنگ فارسی عمید

متلالئ

تابان، درخشان

فرهنگ فارسی عمید

متلاطم

در حال خروشیدن و به هم خوردن، دارای تلاطم، کنایه از ناآرام، آشفته

فرهنگ فارسی عمید

متلعلع

(مُ تَ لَ لِ)

غلطنده از گرسنگی. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که می جنبد و در می غلطد. (ناظم الاطباء). رجوع به تلعلع شود، عسل متلعلع، عسل که دراز شود وقت برداشتن. (منتهی الارب). انگبین که دراز شود وقت برداشتن. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). انگبین بسته و منجمد و انگبین که در برداشتن دراز گردد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متلعجه

(مُ تَ لَعْ عِ جَ)

زن بسیارشهوت جوشان گرم کس. (آنندراج) (از منتهی الارب). زن پرشهوت گرم فرج. (ناظم الاطباء). و رجوع به تلعج شود

لغت نامه دهخدا

متلغذم

(مُ تَ لَ ذِ)

بسیارخوار. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). سخت خورنده و پرخوار و اکول. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متحالم

(مُ تَ لِ)

حلیم نماینده از خود که نباشد. (آنندراج). کسی که خود را حلیم پندارد وحلیم نباشد. (ناظم الاطباء). و رجوع به تحالم شود

لغت نامه دهخدا

متسالم

(مُ تَ لِ)

همدیگر صلح کننده. (آنندراج). با همدیگر صلح کننده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تسالم شود

لغت نامه دهخدا

متذعلب

(مُ تَ ذَ لِ)

مرد سبک جامه، پنهان رونده، بر پهلو خفته. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به تذعلب شود

لغت نامه دهخدا

متلظلظ

(مُ تَ لَ لِ)

ماری که جنباند سر خود را از شدت خشم. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مار پیچیده و حلقه زده. (ناظم الاطباء). رجوع به تلظلظ شود

لغت نامه دهخدا

متلعذم

(مُ تَ لَ ذِ)

خورنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). خورنده و چاشنی کننده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تلعذم شود

لغت نامه دهخدا

متلعثم

(مُ تَ لَ ثِ)

درنگ کننده و توقف نماینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که درنگی میکند و توقف مینماید. (ناظم الاطباء) ، کسی که نیک مینگرد و تأمل مینماید. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به تلعثم شود

لغت نامه دهخدا

تلعلم

(تَ لُ)

درنگ کردن در کار و توقف نمودن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). فریتاگ صحیح این کلمه را تلعسم میداند. (از دزی ج 2 ص 536)

لغت نامه دهخدا

متعلم

(مُ تَ عَلْ لِ)

تعلیم گیرنده، یعنی تلمیذ و شاگرد. (غیاث) (آنندراج). آموخته شده و پند داده شده و آموزنده و طالب علم. (ناظم الاطباء). آموزنده. یادگیرنده. تعلیم گیرنده: و چون عزیمت در اینکار پیوست آنچه ممکن شد برای تفهیم متعلم... در شرح و بسط تقدیم افتاد. (کلیله و دمنه). و احداث متعلمان به طریق تحصیلی علم و موعظت نگرند. (کلیله و دمنه). یکی از متعلمان کمال بهجتی داشت و طیب لهجتی. (گلستان). و رجوع به تعلم شود

لغت نامه دهخدا