- متشمخر(مُ تَ شَ خِ)
متکبر و بزرگ منش. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)
معنی متشمخر - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
دامن بالا زدن، به شتاب و به سرعت گذشتن، ارادۀ کاری کردن، آمادۀ کاری شدن و چابکی کردن، قصد مکانی کردن
(مُ تَ بِ)
لغت نامه دهخدا
دو گروه با یکدیگر نزدیک شونده در حرب، گوئی میان ایشان اندازۀ شبری مانده است. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). جدا شدۀ از همدیگر به اندازۀ شبری. (ناظم الاطباء). و رجوع به تشابر شود
(مُ تَ خِ)
لغت نامه دهخدا
مردمان ناموافق و ناسازگار و مخالف. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، سازهائی که هم آهنگ نباشند. (ناظم الاطباء) ، متمایل. (از اقرب الموارد). و رجوع به تشاخص شود
(مُ تَجِ)
لغت نامه دهخدا
منازعت و خلاف کننده با هم. (آنندراج) (منتهی الارب). با هم دیگر مخالفت و منازعت کرده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به تشاجر شود
(مُ تَ خِ)
لغت نامه دهخدا
برهمدیگر نازنده و فخر کننده. (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تفاخر شود
(مُ تَ شَمْ مِ رَ)
لغت نامه دهخدا
لثه متشمره، گوشت بن دندان بین دندان چفسیده. (منتهی الارب). گوشت بن دندان که به دندان چسبیده باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(مُ تَ خِ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از استمخار. آنکه جهت خنکی برابر باد می ایستد. (ا ز ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به استمخار شود
(مُ تَ غَ مِ)
لغت نامه دهخدا
خشمناک. یقال رأیته متغشمراً، ای غضبان. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجل متغشمر،مرد خشمناک. (ناظم الاطباء). و رجوع به تغشمر شود
(مُ تَ ءَخْ خِ)
لغت نامه دهخدا
درنگ کننده و پس ماننده. (آنندراج). سپس مانده و درنگ کرده. مأخوذ از تازی، عقب مانده و سپس مانده. (ناظم الاطباء) ، آن که سپس همه دست از کار می کشد و از همه عقب می افتد، آخر و پسین. (ناظم الاطباء) : و پیشینگان زراوند طویل کرده اند و متأخران زراوند گرد می کنند. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). و رجوع به تأخر شود
(مُ تَ خِ)
لغت نامه دهخدا
کار مختلف و متفاوت. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مختلف و متفاوت و جدا و ممتاز. (ناظم الاطباء)
(مُ تَ عِ)
لغت نامه دهخدا
آن که خود را شاعر پندارد و شعرفروشنده و خودرا شاعر نماینده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). خود را به زور شاعر گوینده. (غیاث). و الشاعرالمفلق خنذیذ و من دونه شاعر، ثم شویعر ثم شعرور ثم متشاعر. (منتهی الارب) :
زین متنحل سخنانم مبین
زین متشاعرلقبانم مدان.
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 347).
و رجوع به تشاعر شود
زین متنحل سخنانم مبین
زین متشاعرلقبانم مدان.
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 347).
و رجوع به تشاعر شود
(مُ تَ وِ)
لغت نامه دهخدا
کنکاش کننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مشغول به کنکاش و مشاورت. (ناظم الاطباء). و رجوع به تشاور شود
(مُ تَ شَمْ مِ)
لغت نامه دهخدا
آمادۀ کار. (آنندراج) (ازمنتهی الارب) (از اقرب الموارد). آماده و مهیا و آماده شدۀ برای کاری. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) : چون... فضیحت خود بدید (شتربه) ... مستعد و متشمر روی بگرداند. (کلیله و دمنه). و مستعد و متشمر بایستاد ناگاه به آبی برسید (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 268). و سلطان مستعد کار شد و متشمر کارزار و جملۀ اعیان خانان را حاضر کرد. (جهانگشای جوینی). مستعد و متشمر کار گشتند و خواستند که آن عزیمت بامضا رسانند. (جهانگشای جوینی). و سلطان مستعد کار شد و متشمر کارزار. (جهانگشای جوینی ص 168 ج 2)
(مُ تَمَخْ خِ)
لغت نامه دهخدا
کسی که برابر باد می ایستد، آن که پشت به باد میکند. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تمخر شود
(مُ تَ زِ)
لغت نامه دهخدا
هم دیگر نظر کننده به دنبال چشم. (آنندراج). یکدیگر نگاه کننده به دنبال چشم. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تشازر شود
کار آماده دامن بکمر زده، آماده کننده خود برای کاری آماده مهیا: و سلطان مستعد کار شد و متشمر کار زار
فخرفروش، فخرکننده، فخور، فخار
متضاد: متواضع، فروتن
متضاد: متواضع، فروتن