- مبیح (مُ بَیْ یِ)
به پنهانی آگاهنده. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) ، برندۀ گوشت و قسمت کننده آن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)
معنی مبیح - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
اذیت کننده برنج در افکننده: علم الله که چو چشم برین لقای مروح زدم از درد های مبرح بیاسودم و در کنج این وحشت خانه انده سرای برواء کریم تو مستانس شدم
خوبروی سپید رنگ رو در روی سبزه رنگ و نمکین خوبرو و سفید چهره مقابل ملیح. یا وجه صبیح. روی نیکو
حلال داشته شده و جایز داشته شده، شایان، مشروع، روا، مباحات جمع آنست
مذبوح گلو بریده، چارپایی که قربان کنند چاروای کشتنی. نای بریده، یشتاری یزش کرپان
