معنی ماخوان - جستجوی لغت در جدول جو

ماخوان

لغت نامه دهخدا

باشوان

(پسرانه)

نام کوهی در بانه، آشیانه (نگارش کردی: باشوان)

فرهنگ نامهای ایرانی

سایوان

سایبان، سایه بان

فرهنگ فارسی عمید

شادوان

پردۀ بزرگی که در قدیم جلو بارگاه سلاطین می کشیدند، سراپرده، شاروان، شادربان

فرهنگ فارسی عمید

شاروان

پردۀ بزرگی که در قدیم جلو بارگاه سلاطین می کشیدند، سراپرده

فرهنگ فارسی عمید

سرخوان

خواننده ای که پیش خوانی می کند و دیگران ذکر می گویند، مهمان محترم

فرهنگ فارسی عمید

ستخوان

استخوٰان، هر یک از قسمت های سختی که اسکلت مهره داران را تشکیل می دهد، عظم، سخوٰان

فرهنگ فارسی عمید

ساروان

ساربان، نگهبان شتر، شتربان، اشتربان، شتردار

فرهنگ فارسی عمید

اخوان

اخ ها، دوستان، سالکان، برادران، جمع واژۀ اخ

فرهنگ فارسی عمید

اخوان

دو برادر

فرهنگ فارسی عمید

ماخان

قریه ای است از مضافات مرو شاهجان، (برهان)، قریه ای است از مضافات مرو، (آنندراج) (انجمن آرا) (فرهنگ جهانگیری)، قریه ای است از قرای مرو و آن غیر از ما جان است و این قریۀ ابی مسلم خراسانی صاحب الدوله است، (از معجم البلدان) : درویشی ... بدریافت قدم مبارک خواجه آمد، با او هیچ التفات نکردند و فرمودند خلق ماخان بواسطۀ تو زیان زده شده اند ... تا مادام که او به ماخان نخواهد رفت و به نسبت خلق آن موضع تفریح نخواهد کرد تا آن خلق از زیان بیرون آیند او را به ما راه نیست، (انیس الطالبین ص 109 و 110)، چون به ماخان رسیدم احوالی شگرف از برکت توجه به حضرت خواجه ظاهر شد پس از آن موضع بطرف سرخس روان شدم، (انیس الطالبین ص 217)، حضرت خواجۀ ما قدس اﷲ روحه از سرخس به ماخان آمدند، (انیس الطالبین ص 220)، خواجۀ ما قدس اﷲ روحه مرابا حضرت درویش اسماعیل در ماخان به هیزم آوردن فرستادند، (انیس الطالبین، ص 221)، رجوع به ماخوان شود

لغت نامه دهخدا

ماخوانی

(خُ)

منسوب است به ماخوان از قرای مرو. (الانساب سمعانی). رجوع به ماخوان شود

لغت نامه دهخدا

ماخان

پهلوانی بوده از پهلوانان چین، (برهان) (آنندراج) (فرهنگ جهانگیری) (انجمن آرا)، نام پهلوانی چینی، (ناظم الاطباء)
حاکم چین، (برهان)، از القاب پادشاه چین، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

اخوان

(اِخْ)

جمع واژۀ اخ. برادران. دوستان. برادرخواندگان:
بدان ای پدر کان جوانان من
که هستند همزاد و اخوان من
ز خانه مرا چون بدشت آختند
برهنه بچاهم درانداختند.
شمسی (یوسف و زلیخا).
اخوان بفتح بدین معنی خطاست. (غیاث اللغات)

لغت نامه دهخدا

مایوان

یکی از دهستانهای بخش مرکزی شهرستان قوچان است که در شمال غربی قوچان واقع است و کلیۀ قرای آن عموماً درجنوب (راه شوسۀ قوچان واقع است. کوهستانی و سردسیر است و محصول عمده آن غلات و انگور و صنایع دستی زنان قالیچه و پلاس بافی است. این دهستان از 18 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل یافته و مجموع سکنۀ آن در حدود 9242 تن است که عموماً از طوایف زعفرانلو هستند. قرای عمده آن عبارت است از استاد که 999 وبزرل آباد که 631 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
قصبۀ مرکز دهستان مایوان است که در بخش حومه شهرستان قوچان و در 51 هزارگزی شمال غربی قوچان و 22 هزارگزی جنوب شوسۀ عمومی قوچان به بجنورد واقع است و 2225 تن سکنه دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)، و رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

مالوان

(جِ)

دهی از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان فومن است و 430 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

ماخاون

(وَ)

بقول ابن الندیم او پدر نیقوماخس پدر ارسطو، حکیم معروف است. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به عیون الانباء ج 1 ص 54 و تاریخ الحکماء قفطی ص 32 شود

لغت نامه دهخدا

اخوان

(اِخْ)

خوان. خوان. معرب خوان فارسی. (منتهی الارب). هرچه بر وی طعام خورند. در حدیث است ’: حتی ان ّ اهل الاخوان لیجتمعون’ و روی الخوان

لغت نامه دهخدا

ستخوان

استخوان

فرهنگ لغت هوشیار

ما کان

آنچه که بود، یکی از انواع علاقه مجاز است که اعتبار آن لفظ در معنی غیر ما وضع له استعمال شود. ما کان نامیدن چیزیست بدانچه در گذشته بدان نام بوده و اکنون نیست ماند و آتوا الیتامی اموالهم یعنی آنان که سابقا یتیم بودند ولی اکنون بالغ شده اند

فرهنگ لغت هوشیار

اخوان

جمع اخ، برادران از یک پدر و مادر تثنیه اخ دو برادر، در فارسی غالبا بخطا بجای اخوان یعنی برادران بکار برند، جمع اخ برادران دوستان برادر خواندگان. یا اخوان سلطنت. برادران شاه. یا اخوان صدق. یاران راستین. یا اخوان صفا. یاران یکدل و یک جهت، درویشان هم مسلک، اخوان الصفا

فرهنگ لغت هوشیار

شاروان

سراپرده که در قدیم پیش در خانه و ایوان پادشاهان و امیران میکشیدند، خیمه چادر، پرده بزرگ مانند پامیانه، سایبان، فرش منقش بساط گرانمایه، زیر کنگره های عمارت و سردر خانه، لحنی از الحان باربدی، سدی که بر رود و نهر بندند: شادروان شوشتر، فواره (باین معنی در عربی و ترکی مستعمل است)، اصل بنیاد اساس

فرهنگ لغت هوشیار

سرخوان

خواننده ای که به خواندن آغاز کند، کسی که پیش خوانی کند و دیگران ذکر گویند سر ذاکر، فاتحه که بر سر قبر مردگان خوانند

فرهنگ لغت هوشیار