معنی قر - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی قر در فرهنگ فارسی عمید

جنبش و تکان عضوی از بدن از روی ناز یا در حالت رقص، قِر دادن: تکان دادن و جنباندن بدن از روی ناز، رقصیدن، قِر و غربیله: تکان دادن کمر و سرین در حالت رقص، قر کمر، قِر و غمزه: ناز و ادا و اشاره با چشم و ابرو، قِر و فر: کنایه از آرایش، بزک و زینت، ناز و ادا، قِر و لند: سخنی که زیر لب از روی خشم گفته می شود، قرقر، قِر و لند کردن: سخنان درشت و نامفهوم گفتن از سر خشم و به حالت اعتراض

Q: معنی قر در فرهنگ فارسی عمید

سخن درشت و زیرلبی که از سر خشم و به حالت اعتراض گفته می شود، املایِ دیگر واژۀ غُر، قر زدن: سخنان درشت و زیرلبی گفتن از سر خشم و به حالت اعتراض، قرقر کردن

Q: معنی قر در لغت نامه دهخدا

اسم از قرلماق به معنی تار و مار کردن. کشتن دسته جمعی. فنا. نیستی. مرگ. مرگ دسته جمعی.، - قر انداختن در قومی، همگی را کشتن.، - قر میانشان افتادن، همگی مردن

Q: معنی قر در لغت نامه دهخدا

در کتب رجال شیعه رمز است اصحاب باقر علیه السلام را

Q: معنی قر در لغت نامه دهخدا

، دلال. ادا. لوندی. کرشمه و ناز. عشوه با تمام بدن. حرکات که در هنگام غمزه و ناز بر کمر وارد کنند. (ناظم الاطباء)، آرایش و زینت که زن کند.، - قر آمدن، قر دادن.، - قر دادن، کون و کچول کردن. حرکت دادن اندام بدن با اصول.، - قر گردن، حرکاتی که به گردن دهند

Q: معنی قر در لغت نامه دهخدا

برد. سرما، آرام جای. گویند: عندالمصیبهالشدیده وقعت بقر، ای صارت فی قرارها. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

Q: معنی قر در لغت نامه دهخدا

غُر. کسی که مبتلا به مرض فتق بیضه است

Q: معنی قر در لغت نامه دهخدا

نخست آب خوردن و سیراب نشدن. گویند: قرت الابل قراً، نخست آب خورد و سیراب نشد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)، بازایستادن از بانگ و قطع کردن آواز را: قرت الدجاجه قراً، بازایستاد از بانگ و قطع کرد آواز را، سخن را در گوش ریختن یا راز را با کسی در میان نهادن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). گویند: قر الکلام فی اذنه قَرّاً، سخن را در گوش وی ریخت یا راز را با وی در میان نهاد. (منتهی الارب)، آب سرد ریختن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). گویند: قر علیه الماء، آب سرد ریخت بر وی. (منتهی الارب)، بازنگرداندن. (از منتهی الارب). گویند: المراءه تقر لما یصنع بها، یعنی بازنمیگرداند بوسه دهنده و خواهش دیگر دارنده را. (منتهی الارب). و این ابواب همه از باب ضرب است. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)، ثبات و قرار ورزیدن و آرمیدن. (از منتهی الارب). قر بالمکان قراً و قراراً و قروراً و تَقِرَّتا، ثبات و قرار ورزید در آن و آرمید. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

Q: معنی قر در فرهنگ لغت هوشیار

نادرست نویسی غر پارسی است تیباش نادرست نویسی غر پارسی است کسی که خایه اش آماسیده نادرست نویسی غر پارسی است فرو رفته بر نشستنی (مرکب)، کجاوه، چوزه ماکیان جوجه مرغ، روز سرد، شکن در جامه، راز در میان نهادن با کسی، آرمیدن سرما سرمای زمستان، آرام جای، غرغرک خرفستری نخگونه که بر آب شنا و نر می شود ادا و اطواری که که مخصوصا بکمر دهند. یا قرو فر. قر ادا و اطوار یا خشک شدن قردر کمر کسی. ناتمام گذاشتن ادا و اطوار آغاز شده از تعجب یا تعمد رقاص، باتمام نرسانیدن خودنمایی و جلوه گری