معنی قحز - جستجوی لغت در جدول جو

قحز(ذُ ی ی)

لغت نامه دهخدا

برآمدگی در چیزی، در پزشکی برآمدگی که در پشت یا سینۀ برخی از مردم به سبب کجی و ناهمواری استخوان پیدا می شود، خمیده، منحنی، کوژ، گوژ، کوز، غوز، محدّب، گنگ
قوز بالای قوز: کنایه از مصیبتی بالای مصیبت قبلی
سر قوز افتادن: کنایه از بر سر لج افتادن، از در لجاج و ستیز درآمدن

برآمدگی در چیزی، در پزشکی برآمدگی که در پشت یا سینۀ برخی از مردم به سبب کجی و ناهمواری استخوان پیدا می شود، خَمیدِه، مُنحَنی، کوژ، گوژ، کوز، غوز، مُحَدَّب، گَنگ
قوز بالای قوز: کنایه از مصیبتی بالای مصیبت قبلی
سر قوز افتادن: کنایه از بر سر لج افتادن، از در لجاج و ستیز درآمدن

فرهنگ فارسی عمید

قزح

ادویه، چاشنی، تخم پیاز

فرهنگ فارسی عمید

قحط

خشک سالی، قحطی، نایابی خواربار، نایاب
قحط و غلا: خشک سالی، نایابی و گرانی خواربار

فرهنگ فارسی عمید

قحف

استخوان بالای مغز سر که از جمجمه جدا است، کاسۀ سر، عظم قحف، آهیانه
کاسۀ چوبی، کشکول چوبی

فرهنگ فارسی عمید

قزح

رنگین کمان، کمانی مرکب از هفت رنگ که از تجزیۀ نور خورشید در قطرات باران ایجاد می شود، تربسه، شدکیس، توبه، درونه، ایرسا، سدکیس، اغلیسون، تربیسه، سرگیس، آژفنداک، نوشه، ترسه، کرکم، نوسه، آدینده، رخش، سرویسه، کلکم، سرکیس، نوس، تیراژی، قوس و قزح، آفنداک، تویه، آلیسا، سویسه، آزفنداک، تیراژه

رَنگین کَمان، کمانی مرکب از هفت رنگ که از تجزیۀ نور خورشید در قطرات باران ایجاد می شود، تَربَسِه، شَدکیس، توبِه، دُرونِه، ایرسا، سَدکیس، اِغلیسون، تربیسِه، سَرگیس، آژفَنداک، نوشَه، تُرسِه، کَرکَم، نوسَه، آدیندِه، رَخش، سَرویسِه، کَلکَم، سِرکیس، نوس، تیراژی، قُوس و قَزَح، آفَنداک، تویِه، آلیسا، سَویسِه، آزفَنداک، تیراژِه

فرهنگ فارسی عمید

قزح

بول سگ، شاش سگ

فرهنگ فارسی عمید

قحزی

(قَ زا)

کمان برجهنده. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

قبز

(قُبْ بَ)

دهی از دهستان قوشخانه بخش باجگیران شهرستان قوچان. واقع در 75هزارگزی شمال باختری باجگیران و 3هزارگزی شمال مالرو عمومی باجگیران و موقعجغرافیایی آن کوهستانی و سردسیر است. سکنۀ آن 153 تن است. آب آن از چشمه و محصول آنجا غلات و تریاک و شغل اهالی زراعت و مالداری و قالیچه و گلیم بافی است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

قبز

(قِ)

مرد کوتاه بالا نیک زفت. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

قاز

(ز ز)

دیو. (منتهی الارب) (آنندراج). شیطان. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

قاز

پرنده ای باشد سفید و بزرگ از جنس مرغابی، گویند ترکی است چه در مؤید الفضلاء در جنب لغات ترکی نوشته شده بود، (برهان)، در اصل غاز بوده و الحال به قاف خوانند و محرف غاز است، (فرهنگ نظام)، بربط، مرغابی، قلولا:
قاز ار بازو زند بر یاد عدل پهلوان
چرخ عنقاوار متواری شود از بیم قاز،
سوزنی،
- امثال:
مرغ همسایه به نظر قاز می آید، رجوع به غاز شود،
، پشیز، رجوع به غاز شود

لغت نامه دهخدا

حقز

(تَ)

پاسپوختن. (منتهی الارب) : حقز برجلیه، ای رمح بهما. لگد زدن

لغت نامه دهخدا

قحوز

کمیز انداختن سگ. (منتهی الارب) (آنندراج) ، مرده وار برافتادن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

قحزم

(قَ زَ)

نام مردی است. (منتهی الارب). قحزم بن عبداﷲ اسوانی مکنی به ابوحنیفه اصلش قبطی و از بزرگان اصحاب شافعی است که از وی تعلیم گرفته است. او در اسوان اقامت گزید و بمذهب شافعی سالها فتوی داد و به سال 271 هجری قمری در همان شهر وفات کرد. (حسن المحاضره فی تاریخ مصر و القاهره ص 181)

لغت نامه دهخدا

تقحز

(تَ بَزْ زُ)

سخن درشت و زشت بر زبان راندن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

قزح

قوس قزح، آنچه که بر هوا پیدا شود، بشکل سرخ و سبز و کمان و آنرا کمان رستم نیز خوانند

فرهنگ لغت هوشیار

قرز

زمین درشت

فرهنگ لغت هوشیار

قاز

ترکی از پارسی غاز سی از مرغابیان دیو نادرست نویسی غاز پارسی است پشیز کمترین واحد پول پشیز

فرهنگ لغت هوشیار

قبز

کوته بالا، زفت (بخیل)، فرومایه

فرهنگ لغت هوشیار

قحم

سالخورده زال تکیده بیابان نوردی، به کسی رسیدن

فرهنگ لغت هوشیار

قحل

خشک پوستی، خشک اندامی خشک، غاز سالی خشکسالی، خشک اندام، خشک پوست

فرهنگ لغت هوشیار

قحف

استخوان بالای مغز سر

فرهنگ لغت هوشیار

قفز

جستن جست و خیز پرش، مردن

فرهنگ لغت هوشیار

قوز

نادرست نویسی کوز کوژ پارسی است برآمدگی و خمیدگی غیر طبیعی و خارج از حد ستون فقرات در ناحیه مهره های پشتی: قوز سالوسیش به پشت چویوز معنی صدق قوز بالا قوز. (دهخدا. مجموعه اشعار 5)، کسی که گوژپشت است کسی که قوز دارد. یا قوز بالا قوز. دردی که بر درد قبلی اضافه شود بدبختی روی بدبختی، برآمدگی غیر طبیعی استخوان

فرهنگ لغت هوشیار

لحز

زفت، تنگخوی زفت گشتن زفتیدن، تنگخو شدن

فرهنگ لغت هوشیار

قحط

خشکسال، ضرب، سخت، بی ثمری، کم یابی، نایابی و بی چیزی، بی حاصلی، گرانی و سختی

فرهنگ لغت هوشیار

قنز

خم کوچک

فرهنگ لغت هوشیار

قوز

غوز، برآمدگی، برآمدگی غیرطبیعی پشت انسان
روی قوز افتادن: از روی لجاجت یا مبارزه طلبی دست به کاری زدن
قوز بالا قوز: کنایه از دردسری علاوه بر دردسرهای قبلی، مصیبت پشت مصیبت

فرهنگ فارسی معین