- فرت
تار، تارجامه
معنی فرت - جستجوی لغت در جدول جو
- فرت (دَ نَءْ)
سست خرد شدن سپس دانشمندی. (از منتهی الارب). ضعف عقل پس از استواری. (از اقرب الموارد)
- فرت (دَ سَ)
فجور و بدکاری. (از اقرب الموارد)
- فرت (فَ)
تانه و تارهای جامه باشد که جولاهگان به جهت بافتن آراسته و مرتب ساخته باشند. (برهان)
- فرت (فُ)
گیاهی است که درد شکم را سود دارد. (برهان) (فهرست مخزن الادویه) ، روشن کردن و صاف کردن را نیز گویند به ریاضت و طاعت و آن را به عربی مجاهده گویند. (برهان). در فرهنگ دساتیر ’فرتود’ به معنی روشن ساختن دل و تصفیۀ قلب است به رنج و ریاضت و پرستش یزدان که به تازی مجاهده گویند و ترجمه لفظ اشراق است، چه حکیم اشراقی را ’فرتودی’ گویند. (از حاشیۀ برهان چ معین). و رجوع به فرتود شود
- فرت (فِ)
میان انگشت سبابه و ابهام. (منتهی الارب). لغتی است به معنی فتر. (از اقرب الموارد). رجوع به فتر شود
- فرت
تار (جامه) مقابل پود
- فرت ((فَ رْ))
تار، تار جامه
- فرت
پرتاب، کثیف شدن، خالی کردن، خیلی سریع، از موضوع خارج شدن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پیر سالخورده و از کار افتاده، بسیار پیر، برای مثال پیر فرتوت گشته بودم سخت / دولت او مرا بکرد جوان (رودکی - ۵۰۹)
(فَ تَ)
لغت نامه دهخدا
اطراف دهان. (آنندراج). مصحف فرنج است که در لغت فرس و برهان بدین معنی ضبط شده است. رجوع به فرنج شود
بجلدی بشتاب: چو فرت فرت زحمدانم آب شهوت جست لبم چنین شد و چشمم چنان زحیرانی
فردی که زود به خشم آید، کسی که رفتارش ثبات ندارد