معنی غنیمت در فرهنگ فارسی عمید

آنچه در جنگ به زور از دشمن گرفته شود، آنچه بی رنج و زحمت به دست آید، غنیمت داشتن: کنایه از فایده و سود بردن از آنچه در دسترس است، غنیمت شمردن، غنیمت دانستن: کنایه از فایده و سود بردن از آنچه در دسترس است، غنیمت شمردن، صاحبا عمر عزیز است غنیمت دانَش / گوی خیری که توانی بِبَر از میدانش (سعدی۱ - ۴۷۲) ، غنیمت شمردن: کنایه از فایده و سود بردن از آنچه در دسترس است، خیری کن ای فلان و غنیمت شمار عمر / زآن پیشتر که بانگ برآید فلان نماند (سعدی - ۵۹)

معنی غنیمت در فرهنگ لغت هوشیار

اموالی که مسلمانان در جهاد با کفار حربی بدست آورند، مال و خواسته که از دشمن گرفته شود

معنی غنیمت در فرهنگ فارسی معین

هر آن چه که در جنگ از حریف شکست خورده به دست آید، در فارسی هر مالی که بدون زحمت به دست آمده باشد

معنی غنیمت - جستجوی لغت در جدول جو

غنیمت: آنچه در جنگ به زور از دشمن گرفته شود، آنچه بی رنج و زحمت به دست آید
غنیمت داشتن: کنایه از فایده و سود بردن از آنچه در دسترس است، غنیمت شمردن
غنیمت دانستن: کنایه از فایده و سود بردن از آنچه در دسترس است، غنیمت شمردن، برای مثال صاحبا عمر عزیز است غنیمت دانش / گوی خیری که توانی ببر از میدانش (سعدی۱ - ۴۷۲)
غنیمت شمردن: کنایه از فایده و سود بردن از آنچه در دسترس است، برای مثال خیری کن ای فلان و غنیمت شمار عمر / زآن پیشتر که بانگ برآید فلان نماند (سعدی - ۵۹) آنچه در جنگ به زور از دشمن گرفته شود، آنچه بی رنج و زحمت به دست آید
غنیمت داشتن: کنایه از فایده و سود بردن از آنچه در دسترس است، غنیمت شمردن
غنیمت دانستن: کنایه از فایده و سود بردن از آنچه در دسترس است، غنیمت شمردن، برای مِثال صاحبا عمر عزیز است غنیمت دانَش / گوی خیری که توانی بِبَر از میدانش (سعدی۱ - ۴۷۲)
غنیمت شمردن: کنایه از فایده و سود بردن از آنچه در دسترس است، برای مِثال خیری کن ای فلان و غنیمت شمار عمر / زآن پیشتر که بانگ برآید فلان نماند (سعدی - ۵۹)

فرهنگ فارسی عمید

غنیمت: اموالی که مسلمانان در جهاد با کفار حربی بدست آورند، مال و خواسته که از دشمن گرفته شود

فرهنگ لغت هوشیار

غنیمت: هر آن چه که در جنگ از حریف شکست خورده به دست آید، در فارسی هر مالی که بدون زحمت به دست آمده باشد

فرهنگ فارسی معین

غنیم

آنچه در جنگ به قهر و غلبه از دشمن بگیرند، غنیمت، دشمن، برای مثال خویشتن دارد او دو هفته نگاه / هم بر آن سان که از غنیم غنیم (ابوحنیفۀ اسکافی - شاعران بی دیوان - ۵۹۲)

فرهنگ فارسی عمید

غنیم

پروه گیرنده، پروه بی رنج

فرهنگ لغت هوشیار

غنیت

توانگری مالداری

فرهنگ لغت هوشیار

غنیم

((غَ))

غنیمت، در فارسی به معنای دشمن، حریف در کشتی

فرهنگ فارسی معین

غنیت

توانگری، بی نیازی

فرهنگ فارسی عمید

غنیمت شمردن

کنایه از فایده و سود بردن از آنچه در دسترس است، برای مثال خیری کن ای فلان و غنیمت شمار عمر / زآن پیشتر که بانگ برآید فلان نماند (سعدی - ۵۹)

فرهنگ فارسی عمید

غنیمت دانستن

کنایه از فایده و سود بردن از آنچه در دسترس است، غنیمت شمردن، برای مثال صاحبا عمر عزیز است غنیمت دانش / گوی خیری که توانی ببر از میدانش (سعدی۱ - ۴۷۲)

فرهنگ فارسی عمید