معنی غمن در لغت نامه دهخدا

بمعنی غَمل در خرما و پوست. (تاج المصادر بیهقی). نرم کردن پوست. (المصادر زوزنی). پوست ترکرده خورش داده زیر چیزی نهادن تا پشم بریزد. (منتهی الارب) (آنندراج). بمعنی غَمل است. (از اقرب الموارد). رجوع به غَمل شود، غورۀ خرمای نارسیده را خوابانیدن تا برسد. بمعنی غَمل است، جامه برافکندن برکسی تا خوی کند. غَمل. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)، درآورده شدن در زمین. غُمِن َ فی الارض (مجهولاً). (منتهی الارب) (آنندراج). داخل گردانیده شدن و پوشانیده شدن در زمین. (از اقرب الموارد)

معنی غمن در فرهنگ لغت هوشیار

پوست پیرایی، خواباندن غوله تا برسد، پوشاندن کسی تا خوی کند غوله میوه خام

معنی غمن - جستجوی لغت در جدول جو

غمن

لغت نامه دهخدا

غمن

فرهنگ لغت هوشیار

سمن

(دخترانه)

یاسمن، رازقی، یاسمن

فرهنگ نامهای ایرانی

دمن

(دخترانه)

دامنه کوه یا پهنه دشت

فرهنگ نامهای ایرانی

غبن

خدعه کردن و چیره شدن در معامله، فریب دادن کسی در خرید و فروش، زیان در خرید و فروش، ضرر و زیان
غبن فاحش: در علم حقوق زیان آشکار و بسیار در خریدن چیزی
غبن کشیدن: متضرر شدن

فرهنگ فارسی عمید

غنم

جمع واژۀ غنیمت، آنچه در جنگ به زور از دشمن گرفته شود، آنچه بی رنج و زحمت به دست آید

فرهنگ فارسی عمید

غمی

غمگین، اندوهگین، غم زده
غمی شدن: غمگین شدن، اندوهناک شدن

فرهنگ فارسی عمید

دمن

دامن
مزبله، خاکروبه دان

فرهنگ فارسی عمید

غرن

صدای گریه و ناله، گریه و نوحه

فرهنگ فارسی عمید

سمن

فربه شدن، چاق شدن، فربهی، چاقی

فرهنگ فارسی عمید

زمن

ناقص و معیوب، برجای مانده، زمین گیر

فرهنگ فارسی عمید

غین

نام واج «غ»
حجاب، پوشش، شوریدن دل، پراکنده دل شدن
ابر، بخارهای غلیظ شده یا تودۀ قطرات آب و ذرات یخ معلق در جو که از آن ها باران و برف و تگرگ می بارد، غیم، سحاب، غمام، میغ، غمامه

فرهنگ فارسی عمید

امن

بی ترسی، مطمئن، آسایش، آرامش قلب، آسوده

فرهنگ فارسی عمید

زمن

عصر، روزگار، وقت، هنگام

فرهنگ فارسی عمید

شمن

مرتاض در میان بوداییان، راهب بودایی، بت پرست، برای مثال بت پرستی گرفته ایم همه / این جهان چون بت است و ما شمنیم (رودکی - ۵۲۶)، به عاشقی چو من ایزد نیافرید شمن / به دلبری چو تو گیتی نپرورید صنم (امیرمعزی - ۴۱۱)

فرهنگ فارسی عمید

غمض

چشم برهم نهادن، چشم پوشی کردن، آسان گرفتن در بیع، آسان گرفتن بر کسی
غمض عین: کنایه از فروخواباندن چشم، نادیده گرفتن خطای کسی، چشم پوشی

فرهنگ فارسی عمید

ضمن

برجای ماندن، عاجز شدن، بیمار و زمین گیر شدن، برجاماندگی، زمین گیری

فرهنگ فارسی عمید

غمر

مرد بی تجربه، جاهل
احمق، کودن، کم خرد، ابله، سبک رای، ریش کاو، کاغه، لاده، خرطبع، بدخرد، انوک، دنگل، گردنگل، تاریک مغز، شیشه گردن، خل، کم عقل، گول، فغاک، غتفره، خام ریش، بی عقل، چل، تپنکوز، دنگ، کانا، کهسله، کردنگ، نابخرد، دبنگ

مرد بی تجربه، جاهل
اَحمَق، کُودَن، کَم خِرَد، اَبلَه، سَبُک رای، ریش کاو، کاغِه، لادِه، خَرطَبع، بَدخِرَد، اَنوَک، دَنگِل، گَردَنگَل، تاریک مَغز، شیشِه گَردَن، خُل، کَم عَقل، گول، فَغاک، غُتفَرِه، خام ریش، بی عَقل، چِل، تَپَنکوز، دَنگ، کانا، کَهسَلِه، کَردَنگ، نابِخرَد، دَبَنگ

فرهنگ فارسی عمید

غان

توس، درختی بزرگ و جنگلی از خانوادۀ پیاله داران، با برگ های دندانه دار و نوک تیز که دم کردۀ برگ و پوست آن برای تصفیۀ خون، تقویت معده و کاهش تب مفید است، تیس، غوش، غوشه، سندر

فرهنگ فارسی عمید

ضمن

درون، اندرون، میان، داخل

فرهنگ فارسی عمید

غنم

گلۀ گوسفند، گوسفندان

فرهنگ فارسی عمید

غمند

غمنده، غمناک، غمگین، اندوهگین

فرهنگ فارسی عمید

غمین

غمگین، غمناک، اندوهگین، برای مثال با اهل هنر جهان به کین است / مرد هنری از آن غمین است (ابوالفرج رونی - ۱۷۰)

فرهنگ فارسی عمید

غمند

(غَ مَ)

مخفف طامهالکبری، لقب شیخ نجم الدین ابوالجناب احمد بن عمر بن محمد بن عبدالله صوفی خیوه ای خوارزمی است و کبرویه یا کبراویه بدو منسوبند. رجوع به شیخ نجم الدین کبری شود

لغت نامه دهخدا

غمنه

(غُ نَ)

سپیده. (منتهی الارب). اسفیداج. (اقرب الموارد) (نشوء اللغه العربیه ص 90). سپیداج. سفیداب. رجوع به سفیدآب شود، روشویه که زنان بر روی مالند. (منتهی الارب). الغمرهتطلی بها المراءه وجهها. (اقرب الموارد) ، غالیه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، طناب کلفت کشتی. طناب لنگر کشتی. (دزی ج 2 ص 228)

لغت نامه دهخدا

شمن

راهب بودایی یا برهمایی، بت پرست

فرهنگ لغت هوشیار

سمن

فربهی، چاقی

فرهنگ لغت هوشیار

خمن

بد بویی گندیدگی

فرهنگ لغت هوشیار

ثمن

بها، قیمت، ارزش هشت یک گرفتن، هشتم شدن هشت یک گرفتن، هشتم شدن

فرهنگ لغت هوشیار

زمن

روزگار، زمانه، وقت، هنگام

فرهنگ لغت هوشیار

دمن

دامان. یا دامن خورشید آ سمان چهارم، روشنایی خورشید. یا دامن عمر اواخر عمر پایان زندگی. یا دامن قیامت روز قیامت رستاخیز. یا دامن باغی گرفتن خلوت گزیدن گوشه نشین شدن، یا دامن بدندان کردن فروتنی کردن، عجز نمودن، گریختن، یا دامن بدندان گرفتن دامن بدندان گرفتن، یا دامن در پای افتادن اضطراب یافتن، از روی اضطراب گریختن، یا دست کسی از دامن داشتن دامن را از دست او رها کردن دست وی را کوتاه کردن،، جمع دمنه، نشان باشش (سکونت) نشان های خانه کین های دیرین سرگین، خاکروبه، توده سرگین آثار خانه و حیات مردمی در زمینی، جایی که خاکروبه ریزند مزبله خاکروبه دان جمع دمن

فرهنگ لغت هوشیار