- غلظ
ستبر شدن، درشت شدن
معنی غلظ - جستجوی لغت در جدول جو
- غلظ (غَ)
زمین درشت. (منتهی الارب) (آنندراج). الارض الخشنه. (اقرب الموارد)
- غلظ (غِ)
به معنی غلاظه. رجوع به دزی ج 2 ص 222 و غلاظه شود
- غلظ (کِ بَ)
سطبر گردیدن. درشت شدن. (منتهی الارب). به معانی غلظه (مثلثه). (منتهی الارب). سطبر شدن. (مصادر زوزنی). سطبری. (غیاث اللغات). غلاظه. (اقرب الموارد). درشتی. کلفتی. سطبرا. ضخامت. زفتی، بیدادگری. خطا. (دزی ج 2 ص 222) ، غلظ الاجفان یا غلظ الجفون، سطبری پلک، و آن بیماریی است که به دنبال جرب آید. رجوع به قانون ابوعلی سینا مقالۀ ثالثه از کتاب ثالث ص 68 شود، غلظ رجل، سخت و قوی بودن مرد. (از اقرب الموارد) ، غلظ سنبله، دانه برآوردن خوشه. (از اقرب الموارد) ، غلظ طحال، سطبری طحال، غلظ کبد، کنایه از قساوت است، شاعر گوید: ’انا لاغلظ اکباداً من الابل’. (از اقرب الموارد)
- غلظ
درشت شدن
- غلظ ((غِ لَ))
ستبر گردیدن، ضخامت
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
غلیظ شدن، در علم شیمی مقدار جزئی از اجزای سازندۀ یک جسم جامد حل شده در محلول و یا سهم گاز در یک مخلوط گازی، درشت شدن، ستبر شدن، درشتی، ستبری، درشت خویی، کینه و دشمنی
(مُ غَلْ لِ)
لغت نامه دهخدا
هر آنچه درشت و ستبر می کند. (ناظم الاطباء) ، (اصطلاح طب) ضد ملطف و آن دارویی است که قرار می دهد قوام رطوبت را غلیظتر از معتدل یا غلیظتر از آنچه بوده است. (از کشاف اصطلاحات الفنون). ضد ملطف و آن دوایی است که از شأن او این است که قوام رطوبت را غلیظتر و ستبرتر می کند چه به وسیلۀ گرم کردن آن و چه به وسیلۀ فسرانیدن آن و چه به وسیلۀ آمیختن آن. (از کتاب دوم قانون ابن سینا ص 149)
(غِ ظَ)
لغت نامه دهخدا
غلظه. درشتی. (مجمل اللغه). رجوع به غلظه شود، ستبری. (مجمل اللغه). سطبری. مقابل تنکی. مقابل رقت. سطبرا. کلفتی. زبری. رجوع به غلظه شود
(مُ غَلْ لَ)
لغت نامه دهخدا
شدید و گران. (ناظم الاطباء). سخت. گران: یمین مغلظ، سوگند گران. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : من وکیل در محتشمی ام و اجری و مشاهره و صلت گران دارم و بر آن سوگند مغلظ داده اند. (تاریخ بیهقی چ فیاض ص 317). به ایمان مغلظ سوگندیاد کرد که تای موی تو بلکه تاری از جامۀ تو به همه خراج عراق نفروشم. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 97). و ترجمه تاریخ یمینی که اگر به یمین مغلظ مترجم آن را صاحب یسار مایۀ سخنوری گویند حنثی لازم نشود. (مرزبان نامه چ 1317 ص 4). و رجوع به مغلظه شود.
- به مغلظ سوگند خوردن، به شدت سوگند خوردن. سوگند شدید و گران خوردن. قسم مؤکد یاد کردن: به مغلظ سوگند خورم که هرچه من در خشم فرمان دهم تا سه روز آن را امضاء نکنند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 101).
، درشت. (ناظم الاطباء) (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
- به مغلظ سوگند خوردن، به شدت سوگند خوردن. سوگند شدید و گران خوردن. قسم مؤکد یاد کردن: به مغلظ سوگند خورم که هرچه من در خشم فرمان دهم تا سه روز آن را امضاء نکنند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 101).
، درشت. (ناظم الاطباء) (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
(اَ لَ)
لغت نامه دهخدا
درشت تر. ستبرتر. (آنندراج). نعت تفضیلی از غلظت. بمعنی ستبرتر. زفت تر. غلیظتر. (یادداشت بخط مؤلف) : اغلظ المواطی الحصی علی الصفا. (مجمع الامثال میدانی ذیل اخبث)
سخت استوار مایه دار زفت شخ دفزک کننده ستبر کننده سفت کننده زفتگر شدید (سوگند و مانند آن) سخت: (و ترجمه یمینی که اگر بیمین مغلظ مترجم آنرا صاحب یسار (بسیار) مایه سخن وری گویند حنثی لازم نشود) (مرزبان نامه. تهران. 1317 ص 4) درشت و ستبر کننده
استوار، موکد، ستبر، درشت کردن
تراکم، تکاثف، چگالی، سختی، قوام
متضاد: رقت
متضاد: رقت