معنی غیظ
- غیظ
- خشم
واژههای مرتبط با غیظ
غیظ
- غیظ
- بخشم آوردن، خشمناک شدن
غیظ
- غیظ
- به خشم آوردن، خشم
غیظ
- غیظ
- غضب، خشم
غیظ کردن: خشم آوردن، غضب کردن، خشمناک شدن
غیظ
- غیظ
- ابن مره بن عوف بن سعد بن ذبیان بن بغیض بن ریث بن غطفان. نام بطنی است از قیس غیلان. زهیر بن ابی سلمی گوید:
سعی ساعیاً غیظبن مره بعدما
تبرک مابین العشیره بالدم.
(از تاج العروس).
، بنی غیظ، قبیله ای است از قیس غیلان. منسوب به غیظبن مره که در بالاذکر شد. رجوع به لسان العرب شود
غیظ
- غیظ
- برافروختگی، خشم، غضب، بغض، قهر
غیر
- غیر
- جز، نا، دیگر
غلیظ
- غلیظ
- پرمایه، چگال
بیظ
- بیظ
- تخم مورچه
تغیظ
- تغیظ
- خشم گرفتن
