معنی غرمیده - جستجوی لغت در جدول جو

غرمیده

لغت نامه دهخدا

شرمینه

(دخترانه)

شرمین

فرهنگ نامهای ایرانی

آرمینه

(دخترانه)

ارمنی، دختر ارمنی

فرهنگ نامهای ایرانی

ارکیده

(دخترانه)

گلی با رنگهای درخشان که یک گلبرگ آن از دو گلبرگ دیگرش بزرگتر است

فرهنگ نامهای ایرانی

غرمیدن

خشمناک شدن، دشنام دادن، غریدن

فرهنگ فارسی عمید

غرمنده

خشمگین، عصبانی، خشمناک، برآشفته، غضبناک، غضب، غضب آلود، ارغند، ارغنده، شرزه، دژ آلود، ژیان، خشمن، خشمگن، آرغده، آلغده، ساخط، غراشیده، غضبان، غضوب

فرهنگ فارسی عمید

آرمیده

آرام گرفته، آسوده، خفته، ساکن، آهسته

فرهنگ فارسی عمید

رمیده

رم کرده، گریخته

فرهنگ فارسی عمید

غرشیده

(غَ دَ / دِ)

غضبناک و خشمگین و قهرآلود گردیده. (برهان قاطع). غراشیده. خشم آلود و تند. (فرهنگ رشیدی) (فرهنگ نظام) :
چو غرشیده گشتی ز کین و ستیز
گرفتی ازو دیو راه گریز.
لبیبی (از فرهنگ رشیدی) (از فرهنگ نظام).
در آنندراج و انجمن آرا غرشنده آمده و شعر مذکور نیز به نون نقل گردیده است ولی ظاهراً غرشیده صحیح است که نعت مفعولی از مصدر غرشیدن مخفف غراشیدن است. رجوع به غرشیدن و غراشیدن شود

لغت نامه دهخدا

رمیده

(رَ دَ / دِ)

رم زده. رم خورده. رم دیده. رم کرده. (آنندراج). ترسیده. هراس دیده. متوحش. دورشده از وحشت و کراهت:
از ما رها شدی دگری را رهی شدی
از ما رمیده با دگری آرمیده ای.
شهرۀ آفاق (از صحاح الفرس).
امیر همچو شبان باشد و سپه چو رمه
شود رمیده رمه چون شود گرفته شبان.
قطران.
چه کردم که از من رمیده شدند
همه خویش و بیگانه بر خیرخیر.
ناصرخسرو.
مکر است بیشمار و دها مر زمانه را
من زو چنین رمیده ز مکر و دها شدم.
ناصرخسرو.
که رفت بر ره فرمان تو کز آن فرمان
رمیده بخت بفرمان او نیامد باز.
سوزنی.
، آشفته و پریشان. مضطرب و مغموم و آزرده. (ناظم الاطباء) :
دلم رمیدۀ لولی وشی است شورانگیز
دروغ وعده و قتال وضع و رنگ آمیز.
حافظ.
، خشمناک، دارای نفرت. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

غریده

(غُرْ ری دَ / دِ)

به غرش آمده. رجوع به غریدن شود

لغت نامه دهخدا

قرمیده

(قِ دَ)

یکی قرمید. (اقرب الموارد). رجوع به قرمید شود. بز کوهی ماده. ج، قرامید. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

غرمیدن

(مُ کَ دَ)

خشمناک شدن. (آنندراج). خشمناک و کینه ور شدن. ظاهراً مصحف غژمیدن است. (حواشی برهان قاطع چ معین) ، ستیزه نمودن، دشنام دادن، غریدن و لندیدن، جنبانیدن بچه در گهواره. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

آرمیده

(رَ دَ / دِ)

آسوده. مستریح. ساکن. بی حرکت. ساکت. خفته. خوابیده. آرام. آرام گرفته. مقابل جنبان و جنبنده:
از ما رها شدی دگری را رهی شدی
از ما رمیده با دگری آرمیده ای.
شهرۀ آفاق (از صحاح الفرس).
ز کارآگهان آنکه بدرهنمای
بیامد به نزدیک پرده سرای
بجائی غو پاسبانی ندید
جز از آرمیده جهانی ندید.
فردوسی.
محرّک نخستین، جنبنده نشاید وزبهر این او را آرمیده کردند... و گروهی جسم نهادند آرمیدۀ بی کرانه. (التفهیم).
یکی بین آرمیده در غنا غرق
یکی پویان و سرگشته ز افلاس.
سنائی.
صدف حیران بدریا در دوان آهوبصحرا در
رمیده و آرمیده هر دو در دریا و در هامون.
سنائی.
- آرمیده خواندن، همواره خواندن. ترتیل

لغت نامه دهخدا

ارمیده

(اَ دَ / دِ)

مخفف آرمیده. آسوده. مستریح. ساکن. بیحرکت. قرارگرفته. ساکن شده. (برهان). ارمنده. (جهانگیری). رجوع به آرمیده شود

لغت نامه دهخدا

غرمنده

(غَ مَ دَ / دِ)

قهرآلود و خشمناک. (برهان قاطع) (آنندراج). ظاهراً مصحف غژمنده. (حواشی برهان قاطع چ معین) :
شه از کینه زآنگونه غرمنده شد
که شیر از نهیبش سرافکنده شد.
جلالی (از فرهنگ رشیدی) (از آنندراج) (از انجمن آرا).
غراشیده. (صحاح الفرس). غرمان. (فرهنگ رشیدی) (آنندراج) (انجمن آرا)

لغت نامه دهخدا

ارزیده

قیمت کرده، قیمت شده

معنی غرمیده - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما