معنی غده در فرهنگ فارسی عمید

تومور مثلاً غدۀ سرطانی،، در علم زیست شناسی بافتی در بدن که ماده ای ترشح می کند مثلاً غدۀ لوزالمعده، غدۀ تیروئید،، تکه گوشت سخت یا پیه به اندازۀ فندق یا بزرگ تر که میان گوشت پیدا می شود، دژپیه، غدۀ فوق کلیوی: در علم زیست شناسی هر یک از دو غدۀ کوچک بر روی کلیه ها که بخش مرکزی آن ها هورمونی به نام آدرنالین به درون خون ترشح می کند، غدۀ وذی: در علم زیست شناسی پروستات

معنی غده در لغت نامه دهخدا

گره گوشت. گره اندام پیه ناک. (منتهی الارب). کل عقده فی الجسد اطاف بها شحم، تقول: فی کلامه غدد لها حجم و عدد. هر گوشتپارۀ درشت میان پی. (منتهی الارب) (آنندراج). پاره گوشتی صلب که میان پوست و گوشت به علت بیماری ایجاد شود و با تحریک به حرکت می آید. غدده. (اقرب الموارد). هر خون بسته میان گوشت و پوست، او لاتکون الغده الا فی البطن. (منتهی الارب). دشپل. دشپیل. دژپه. دژپیه. (برهان ذیل همین کلمات). ج، غُدَد. (منتهی الارب). گره در اندام. مادۀ صلبی که در تن حیوان میان گوشت و پوست پدید آید، چیزی است مانند گوشت که در میان گوشت باشد و آن را نخورندو به دور اندازند. غدود. (از آنندراج ذیل غدود). رجوع به غدود شود. در گیلان و ترکی آذری (وَز) گویند. ج، غُدَد، گوشت زائد در گوشۀ انسی چشم که گاه تا به بزرگی فندقی رسد، آژخ که بی درد بر اندام پدید آید. (منتهی الارب) (آنندراج). سِلعه. (اقرب الموارد). رجوع به آزخ و آژخ پیاز گل شود. ج، غُدَد. (منتهی الارب)، آنچه میان پیه و کوهان باشد و کلۀ شتران. (منتهی الارب). ج، غدائد. الغده، ما بین الشحم و السنام. ج، غدائد. (اقرب الموارد)، و من العیوب الحادثه فی الفرس الغده، و تکون فی الظهر ایضاً بازاء السره. (صبح الاعشی ج 2 ص 27)، طاعون شتران. ج، غُدَد. (منتهی الارب)، پاره ای از مال. ج، غدائد. (از اقرب الموارد)

معنی غده در فرهنگ لغت هوشیار

تکه گوشت مانند پیه به اندازه فندق یا بزرگتر که در زیر پوست میان گوشت پیدا گردد ولی درد ندارد

معنی غده در فرهنگ فارسی معین

قطعه گوشتی سفت که در بدن به علت بیماری بوجود می آید، عضوی گِرد یا بیضی در بدن که از خود مایع مورد نیاز بدن را ترشح می کند

معنی غده در فرهنگ واژه مترادف متضاد

آژخ، تومور، دژپیه، دشپیل

معنی غده - جستجوی لغت در جدول جو

غده

فرهنگ فارسی عمید

غده

لغت نامه دهخدا

غده

فرهنگ لغت هوشیار

غده

فرهنگ فارسی معین

غده

فرهنگ واژه مترادف متضاد

رده

ارتداد، از دین برگشتگی

فرهنگ فارسی عمید

شده

چند رشته نخ به هم پیچیده که به یک اندازه بریده باشند، رشته ای که دانه های یاقوت یا مروارید به آن بکشند و به گردن یا جلو لباس آویزان کنند

فرهنگ فارسی عمید

دده

کنیزی که مسئول پرورش و بزرگ کردن اطفال است، دایه

فرهنگ فارسی عمید

غره

مقابل سلخ، روز اول ماه قمری
پیشانی، سفیدی پیشانی
صورت، رخساره، روشنی مثلاً غرۀ صبح
کنایه از قسمت نخست هر چیز

فرهنگ فارسی عمید

غره

غرّش، فریاد سهمناک، صدای مهیب، بانگ جانوران درنده، غرّشت، ژغند، زغند، برای مثال غره ای کن شیروار ای شیر حق / تا رود آن غره بر هفتم طبق (مولوی - ۶۵۴)

فرهنگ فارسی عمید

غدد

غده ها، تومور ها، دژپیه ها، جمع واژۀ غده

فرهنگ فارسی عمید

غدو

بامداد، اول روز، صبح زود، سپیده دم، پگاه، صبح، غادیه، بامدادان، بامگاه، صباح، صدیع، علی الصباح، غدات، باکر، صبح بام، صبحدم، صبحگاه، بام

فرهنگ فارسی عمید

شده

گشته، گردیده، انجام یافته، رفته، گذشته

فرهنگ فارسی عمید

دده

دد، جانور درنده مانند شیر، پلنگ و گرگ برای مثال که گویی که پرورد خواهد تو را / کدامین دده خورد خواهد تو را (نظامی۵ - ۷۷۸)

فرهنگ فارسی عمید

غصه

حزن، اندوه، آنچه در گلوگیر گیر کند
غصه خوردن: غم و اندوه را در دل نگه داشتن، غم خوردن
غصه داشتن: غم و اندوه را در دل نگه داشتن، غم خوردن، غصه خوردن
غصه دادن: کسی را اندوهگین ساختن

فرهنگ فارسی عمید

غره

مغرور به چیزی، پشت گرم، فریفته
غرّه شدن: مغرور شدن، فریفته شدن، گول خوردن، برای مثال دشمن چو نکو حال شدی گرد تو گردد / زنهار مشو غره بدان چرب زبانیش (ناصرخسرو - ۲۹۵)
غرّه دادن: فریفتن
غرّه کردن: اظهار غرور و فخر فروشی کردن، فریفتن

مغرور به چیزی، پشت گرم، فریفته
غَرّه شدن: مغرور شدن، فریفته شدن، گول خوردن، برای مِثال دشمن چو نکو حال شدی گِرد تو گردد / زنهار مشو غره بدان چرب زبانیش (ناصرخسرو - ۲۹۵)
غَرّه دادن: فریفتن
غَرّه کردن: اظهار غرور و فخر فروشی کردن، فریفتن

فرهنگ فارسی عمید

عده

جماعت، شمار، شماره، روزهای حیض، در فقه و حقوق مدتی که زن پس از فوت شوهر یا گرفتن طلاق نمی تواند مجدداً ازدواج کند

فرهنگ فارسی عمید

رده

رج، رجه، صف، رسته، قطار، برای مثال رده برکشیده سپاهش دو میل / به دست چپش هفتصد زنده پیل (فردوسی - ۱/۱۶)، در علم زیست شناسی از واحدهای رده بندی جانوران و گیاهان که پس از شاخه و قبل از راسته قرار دارد، مقام، کلاسه

فرهنگ فارسی عمید

سده

درگاه، پیشگاه، صندلی بزرگ شبیه منبر که بر آن بنشینند
در پزشکی چیزی که در روده گیر کند و مانع خروج مدفوعات شود

فرهنگ فارسی عمید

زغده

(زَ دِ)

نام مرغی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

سغده

(سَ دَ / دِ)

به معنی آسغده است که آماده و مهیا باشد. (برهان) (رشیدی) (آنندراج). رجوع به آسغده شود

لغت نامه دهخدا

جده

مادر پدر، مادر مادر یافتن، درک کردن ساحل دریای مکه

فرهنگ لغت هوشیار

آده

چوب بلند افقی که دو سر آن را بر دو چوب افراشته و عمودی استوار کنند تا پرندگان بر روی آن نشینند

فرهنگ لغت هوشیار

زغده

پامچال از گیاهان

فرهنگ لغت هوشیار

حده

تکی

فرهنگ لغت هوشیار

دغه

بر نام زنی از تیره ی} عجل {که از بسیار گولی نام او بر سر زبان هاست

فرهنگ لغت هوشیار

رده

دسته و صف، رجه

فرهنگ لغت هوشیار

زده

آسیب وارد آمده کوفته، ضربان یافته، مغلوب، ربوده، دزدی شده، سکه زده مضروب، هم زده، آراسته مزین، بریده (شاخه های زیادی درخت) پیراسته، فرسوده کهنه، دلزده بی رغبت متنفر، از حدیده عبور داده زر زده، زدگی پارگی:) این پارچه زده دارد، (ساکن (حرف) :) ورازرود با اول مفتوح بثانی زده و الف مفتوح بزای منقوطه زده... (جهانگیری)

فرهنگ لغت هوشیار

صده

نادرست نویسی سده سده (قرن)، جشن سده ماه، یک صد سال قرن، یادبودی که به مناسبت صدمین سال تولد یا وفات شخصی یا خدوث و تاسیس امری گیرند، واحدی مرکب از صد تن سرباز یا چریک سده، جمع (غلط) صدجات

فرهنگ لغت هوشیار

شده

بازوات (تشدید) مونث شد نیرومند تهمتن استوار تندی ستهم زور سزد تنویی سردرگمی پارسی است رشته رشته ای که دانه های گرانبها رابدان کشیده باشند، گونه ای جامه زربفت، آموده (طره علاقه) چند رشته نخ بهم پیچیده که به یک اندازه آن هارا بریده باشند، ریشه و طره، رشته ای که دانه های گرانبها (یا قوت و مروارید) را بدان کشیده به گردن یا جامه آویزند، نوعی جامه زر دوزی شده. گشته گردیده، از حالی بحالی در آمده، انجام یافته، منقضی گشته، رفته گذشته

فرهنگ لغت هوشیار