معنی غت در لغت نامه دهخدا

رنجانیدن کسی را در کار. (منتهی الارب) (آنندراج) : غته بالامر غتّاً. (منتهی الارب)، غت در آب، غوطه دادن کسی را در آب. (منتهی الارب) (آنندراج). کسی را سر به آب فروبردن. (تاج المصادر بیهقی)، غت در سخن، سرزنش کردن کسی را به سخن. (منتهی الارب) (آنندراج)، اندک اندک خوردن آب را بی جدا کردن کاسه از دهن، اندوهمند کردن، خبه کردن و مانده گردانیدن ستور را. (منتهی الارب) (آنندراج). یقال: غت الدّابه شوطاً او شوطین، ای اتعبها فی رکضها. (منتهی الارب)، در پی یکدیگر آوردن چیزی را، خنده پنهان داشتن. (منتهی الارب) (آنندراج). پنهان کردن خنده. (تاج المصادر بیهقی)

معنی غت در لغت نامه دهخدا

احمق. ابله. (برهان قاطع) (فرهنگ اوبهی). جاهل و نادان. (برهان قاطع). گول. (آنندراج) (انجمن آرا) :، هست با فضل شیخ بواسحاق، تیر گردون ز راه دانش غت.، شمس فخری (از آنندراج) (انجمن آرا) (فرهنگ رشیدی) (فرهنگ شعوری).،، کسی که خودرا کسی می داند و زود از جا درمیرود. (فرهنگ نظام)

معنی غت در فرهنگ لغت هوشیار

دل آزردن رنجاندن، رخم زبان، خبه کردن، مانده گردان ستور را، پیاپی آوردن، خنده پنهانی جاهل نادان، گول کم فهم

معنی غت - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی غت در فرهنگ فارسی معین

جاهل، نادان، گول، کم فهم

غت

لغت نامه دهخدا

غت

لغت نامه دهخدا

غت

فرهنگ لغت هوشیار

غت

فرهنگ فارسی معین

غتفره

بدکار
احمق، کودن، کم خرد، ابله، خام ریش، دبنگ، دنگل، دنگ، خرطبع، بی عقل، گول، انوک، سبک رای، فغاک، کانا، گردنگل، خل، تاریک مغز، کردنگ، غمر، شیشه گردن، کهسله، ریش کاو، نابخرد، کم عقل، کاغه، تپنکوز، چل، لاده، بدخردبرای مثال دهقان، امام غاتفری، مهتر سره / در منّت تواند چه زیرک چه غتفره (سوزنی - ۸۳)

بدکار
اَحمَق، کُودَن، کَم خِرَد، اَبلَه، خام ریش، دَبَنگ، دَنگِل، دَنگ، خَرطَبع، بی عَقل، گول، اَنوَک، سَبُک رای، فَغاک، کانا، گَردَنگَل، خُل، تاریک مَغز، کَردَنگ، غَمر، شیشِه گَردَن، کَهسَلِه، ریش کاو، نابِخرَد، کَم عَقل، کاغُه، تَپَنکوز، چِل، لادِه، بَدخِرَدبرای مِثال دهقان، امام غاتفری، مهتر سره / در مِنّت توانَد چه زیرک چه غتفره (سوزنی - ۸۳)

فرهنگ فارسی عمید

غتل

(دَ)

غتل مکان، بسیار درخت ناک گردیدن جای. (منتهی الارب)

معنی غت - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما