معنی عزله در لغت نامه دهخدا

دوری و گوشه نشینی، و از آن جمله است حدیث: العزله عباده. (از منتهی الارب). اسم است اعتزال را. (از اقرب الموارد). جدائی. (دهار). گوشه گرفتن ازبرای عبادت، و جدا شدن از زن و فرزند. (آنندراج). خارج شدن از مخالطت و آمیزش با خلق بوسیلۀ انزواء و انقطاع. (از تعریفات جرجانی). عزلت. و رجوع به عزلت شود

معنی عزله در لغت نامه دهخدا

دهی است به یمن از اعمال بَحرانه. (منتهی الارب). عزله بحرانه، از قرای یمن است. (از معجم البلدان)

معنی عزله در فرهنگ لغت هوشیار

سرسرین از استخوان ها

معنی عزله - جستجوی لغت در جدول جو

عزله

لغت نامه دهخدا

عزله

لغت نامه دهخدا

عزله

فرهنگ لغت هوشیار

نزله

نوعی سرماخوردگی که باعث تب و سرفه بشود، زکام

فرهنگ فارسی عمید

عمله

عامل، کارگر ساختمان. در فارسی به صورت مفرد استعمال می شود، کارکنان، کارگران
عملۀ طرب: مطربان، خوانندگان و نوازندگان

فرهنگ فارسی عمید

مزله

جای لغزیدن، لغزشگاه

فرهنگ فارسی عمید

عجله

شتاب کردن، سرعت، شتاب

فرهنگ فارسی عمید

عضله

گوشت بدن که پیچیده و مجتمع باشد، ماهیچه، مایچه

فرهنگ فارسی عمید

عقله

بند، بندی که بر دست یا پا ببندند، از اشکال رمل

فرهنگ فارسی عمید

عزلت

گوشه نشینی، خانه نشینی، دوری و کناره گیری از مردم
عزلت گزیدن: گوشه گرفتن، گوشه نشینی اختیار کردن، ترک مراوده با مردم کردن

فرهنگ فارسی عمید

اعزله

(اَ زَ لَ)

نام موضعی است. (منتهی الارب). وادیی ازآن عنبربن عمر بن تمیم. (از معجم البلدان) ، صاحب شتران خورنده یک عشر گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). شتران کسی عشر (ده روز یا نه روز یا هشت روز تشنه نگه داشتن و روز بعد آب خورانیدن) شدن. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). دهم بازآمدن اشتر. (تاج المصادر بیهقی) ، ده تن گشتن قوم. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ده تن شدن قوم، ده گردانیدن عدد. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). ده شدن. (یادداشت بخط مؤلف) (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی) :
به اخماس و به اعشار و به ادغام و امالت کی
ترا رهبر بود قرآن بسوی سرّ یزدانی.
سنائی.
، در عشرذی الحجه گشتن، یقال: اعشر القوم، صاروا فی عشر ذی الحجه، و یقال: اعشرنا منذ لم نلتق، ای اتی علینا عشر لیال. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه)

نام موضعی است. (منتهی الارب). وادیی ازآن عنبربن عمر بن تمیم. (از معجم البلدان) ، صاحب شتران خورنده یک عشر گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). شتران کسی عِشر (ده روز یا نه روز یا هشت روز تشنه نگه داشتن و روز بعد آب خورانیدن) شدن. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). دهم بازآمدن اشتر. (تاج المصادر بیهقی) ، ده تن گشتن قوم. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ده تن شدن قوم، ده گردانیدن عدد. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). ده شدن. (یادداشت بخط مؤلف) (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی) :
به اخماس و به اعشار و به ادغام و امالت کی
ترا رهبر بود قرآن بسوی سِرِّ یزدانی.
سنائی.
، در عشرذی الحجه گشتن، یقال: اعشر القوم، صاروا فی عشر ذی الحجه، و یقال: اعشرنا منذ لم نلتق، ای اتی علینا عشر لیال. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

عزلا

مونث اعزل سرین، نشتگاه

معنی عزله - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما