معنی عدله - فرهنگ فارسی معین
معنی عدله
- عدله((عَ دَ لِ))
- جمع عادل، کسانی که برای شهادت دادن شایسته باشند
تصویر عدله
فرهنگ فارسی معین
واژههای مرتبط با عدله
عدله
- عدله
- مؤنث عدل و قد یؤنث. یقال رجل عدل و امراءه عدل و عدله، زن داد دهنده. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
عدله
- عدله
- شایستگان گواهی. (منتهی الارب). المزکّون للشهود. تزکیه شوندگان از شهود. (قطرالمحیط) (از اقرب الموارد). عُدَله
لغت نامه دهخدا
ادله
- ادله
- جمع دلیل، فرنودها (فرنود دلیل) گواهان پروهانان، جمع دلیل راهنمایان حجتها برهانها. یا ادله اربعه. دلیلهای چهارگانه: کتاب و سنت و اجماع و عقل
فرهنگ لغت هوشیار
