معنی صفا در فرهنگ نامهای ایرانی

یکرنگی، خلوص، صمیمیت، نام یکی از گوشه های موسیقی ایرانی، نام کوهی در مکه

معنی صفا در فرهنگ فارسی عمید

صمیمیت، یکرنگی، پاک، روشن و خالص شدن، تفریح، خوشی و خرمی، در موسیقی گوشه ای در دستگاه شور، پاکی، پاکیزگی، روشنی، صفا دادن: زدودن چیزی و به آن جلا و رونق دادن، پاک و پاکیزه کردن، صفا داشتن: باصفا بودن، دارای لطف و طراوت بودن، ضمیر پاک داشتن، صفا کردن: شادی و خوشی کردن، صلح کردن، آشتی کردن، سازش کردن، بیار باده و آماده ساز مجلس عیش / که شیخ صومعه با نفس خود صفا کرده ست (عرفی - ۲۱۹)

معنی صفا در لغت نامه دهخدا

حاج میرزا صفا، ملقب به قنبرعلی شاه از مردم مازندران. تولد وی به سال 1212 و وفات او به سال 1291 هجری قمری بوده است و در تکیۀ صفائیه جنب کوه طبرک ری مدفون است. (از سعدی تا جامی ص 402). و رجوع به طرایق الحقایق ج 2 ص 107 شود، لقب شمعون است که پطرس تفسیر فرموده و آن کلمه یونانی است بمعنی سنگ. یوحنا 1: 42. (قاموس کتاب مقدس)

معنی صفا در لغت نامه دهخدا

مکان بلندی است از کوه ابوقبیس، بین آن و مسجدالحرام عرض وادی است که راه و بازار است. نصیب گوید:، و بین الصفا والمروتین ذکرتکم، بمختلف من بین ساع و موجف، و عند طوافی قد ذکرتک ذکره، هی الموت بل کادت علی الموت تضعف...، (معجم البلدان).، و دامن کوه ابوقبیس صفا است و آنچنان است که دامن کوه را همچون درجات بزرگ کرده اند و سنگها بترتیب رانده که بر آن آستانها روند خلق، و دعا کنندو آنچه می گویند صفا و مروه کنند آن است. (سفرنامه ناصرخسرو چ برلن ص 98).، گفت نی گفتمش چو کردی سعی، از صفا سوی مروه بر تقسیم.، ناصرخسرو.، این برفراز آنکه تو گوئیش حاجی است، انگار کو به مکه و رکن و صفا شده است.، ناصرخسرو.، به زمزم و عرفات وحطیم و رکن و مقام، به عمره و حجر و مروه و صفا و منی.، ادیب صابر.، رفته و سعی صفا و مروه کرده چار و سه، هم بر آن ترتیب کز سادات و اعیان دیده اند.، خاقانی.، چو دل کعبه کردی سر هر دو زانو، کم از مروۀ با صفائی نیابی.، خاقانی.، دندانه های برجش یک یک صفا و مروه، سر کوچه های شهرش صف صف منی و مشعر.، خاقانی.، کوه صفا بطرف شرقی مسجد حرام است. (نزهه القلوب چاپ اروپا ج 3 ص 17).، احرام چه بندیم چو آن قبله نه اینجاست، در سعی چه کوشیم که از مروه صفا رفت.، حافظ، نهری است به بحرین و آن شاخابۀ عین محلم است. (معجم البلدان)، بلدی است در بلاد تمیم. (معجم البلدان)

معنی صفا در فرهنگ لغت هوشیار

دوستی یکرنگ یکرنگی، بی آلایشی، شادابی، گلگشت، یکی از گوشه های شور صافی شدن، پاک و بی غش و بی کدورت شدن، پاکیزگی مقابل کدورت تیرگی. یا از صفا افتادن، بی رونق شدن، یا صفا ذهن. استعداد نفس آدمی برای استخراج امر مطلوب، خلوص یکرنگی صمیمیت، تمییزی نظافت، طراوت، آشتی صلح، تفرج تماشا، یکی از گوشه های شور، صافی شدن، روشنی، پاکیزگی

معنی صفا در فرهنگ واژه مترادف متضاد

پاکی، پاکیزکی، طهارت، طهر، قدس، نظافت، خلوص، صفوت، آشتی، صلح، طراوت، لطافت، نزهت، متضاد: تیرگی، کدورت

معنی صفا - جستجوی لغت در جدول جو

صفا

فرهنگ نامهای ایرانی

صفا

فرهنگ فارسی عمید

صفا

لغت نامه دهخدا

صفا

لغت نامه دهخدا

صفا

فرهنگ لغت هوشیار

صفا

فرهنگ واژه مترادف متضاد

صفار

(پسرانه)

رویگر، نام سلسله ای در ایرآنکه سر سلسله آن یعقوب پسر لیث است

فرهنگ نامهای ایرانی

صفاح

صفح ها، رو بر گرداندن ها، اعراض کردن ها، کناره های هر چیزی، جانب ها، کنارها و پهلوهای شخص، رخسارها، پهنای شمشیرها، جمع واژۀ صفح

فرهنگ فارسی عمید

صفاق

پوست نازکی که زیر پوست ظاهر بدن است، پوست نازک درونی که شکم را از قسمت پایین مجزا می کند، پردۀ درون شکم که روده ها در میان آن قرار دارد و هرگاه قسمت پایین آن شکاف پیدا کند، سبب عارضۀ فتق می شود

فرهنگ فارسی عمید

صفات

صفت ها، در دستور زبان کلماتی که بیانگر حالت ها، چگونگی ها، مقدارها یا تعداد اسم است ها، شاخصه ها، ویژگی ها، ممیزه ها، مانندها، کنایه از عاطفه ها، وفاداری ها، پیشه ها، شغل ها، رفتارها، منش ها، خلق و خوی ها، چگونگی ها، کنایه از معنی ها، واقع ها، باطن ها، نوع ها، قسم ها، شکل ها، گونه ها، بیان حال ها، جمع واژۀ صفت

صفت ها، در دستور زبان کلماتی که بیانگر حالت ها، چگونگی ها، مقدارها یا تعداد اسم است ها، شاخصه ها، ویژگی ها، ممیزه ها، مانندها، کنایه از عاطفه ها، وفاداری ها، پیشه ها، شغل ها، رفتارها، منش ها، خلق و خوی ها، چگونگی ها، کنایه از معنی ها، واقع ها، باطن ها، نوع ها، قِسم ها، شکل ها، گونه ها، بیانِ حال ها، جمعِ واژۀ صفت

فرهنگ فارسی عمید

صفاء

(کَ مَ دَ)

رجوع به صفا شود

معنی صفا - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما