Q: معنی سوار در لغت نامه دهخدا

رجوع به مساوره شود

Q: معنی سوار در فرهنگ فارسی عمید

کسی که بر روی اسب یا مَرکب دیگر قرار دارد، کسی که داخل وسیلۀ نقلیه یا آسانسور قرار دارد، سرنشین،، در ورزش شطرنج هر یک از مهره ها غیر از پیاده و شاه، نصب شده، کنایه از مسلط، غالب،، در امور نظامی هر یک از سربازان سواره نظام، کنایه از دلاور، پهلوان، سوار شدن: بر روی اسب یا مرکب دیگر نشستن، برنشستن، سوار کردن: کسی را بر مرکب نشاندن، بر نشاندن، جا دادن چیزی بر روی چیز دیگر مثل جای دادن نگین بر روی انگشتری

Q: معنی سوار در فرهنگ فارسی عمید

اَلَنگو، دستبند، حلقه ای که به مچ دست می بندند، یارَج، دَست بَرَنجَن، اَیّارِه، یارِه، دَستیارِه، اَورَنجَن، دَستینِه، بَرَنجَن، وَرَنجَن، آوَرَنجَن

Q: معنی سوار در لغت نامه دهخدا

یاره و آن زیوری است که به هندی کنگن گویند. ج، اَسوِرَه. جج، اساوره. (آنندراج) (مهذب الاسماء). ج، اسوره. دست رنجن. (شرفنامۀ). یاره. (لغت نامۀ مقامات حریری) (منتهی الارب). دست آورنجن. (ترجمان القرآن) :، بر اسب سعادت سواری و داری، بدست اندرون از سعادت سوارا.، دقیقی.، وین بدان گوید باری من از این زر کنمی، ماهرویان را از گوهر خلخال و سوار.، فرخی.، این بفرمودش که برسازد ز زر، از سوار و طوق و خلخال و کمر.، مولوی

Q: معنی سوار در لغت نامه دهخدا

تیزی و حدت شراب، تیزی هر چیز. (آنندراج) (منتهی الارب)

Q: معنی سوار در لغت نامه دهخدا

عربده گر و آنکه در سر او شراب زود اثر کند و مست گردد. (آنندراج) (منتهی الارب). عربده کننده. (مهذب الاسماء)، سخن که در سر جای گیرد، شیر بیشه

Q: معنی سوار در لغت نامه دهخدا

ابن حمدون قیسی مجاری مردی جنگی و آشنا به ادب بود. بسال 276 هجری قمری در اندلس در ناحیت راجله قیام کرد و گروهی در خاندانهای عرب بگرد او فراهم شدند تا با مردم غیرعرب که در آنجا بودند بجنگید. پس کار او دوام نیافت و بسال 277 هجری قمری کشته شد. او را شعری نیکو است. (از اعلام زرکلی ج 1 ص 398)