معنی رگو در فرهنگ فارسی عمید

پارچۀ کهنه، لته، تکه ای از پارچه یا جامه، جامۀ یک لا

معنی رگو در لغت نامه دهخدا

کرباس و لته و جامۀ کهنۀ سوده شده و ازهم رفته. (برهان). جامۀ کهنه. (جهانگیری). رگوب. رگوک. رگوگ. رگوه:، پیش کف راد تست از غایت جود وسخا، دُر شبه، دیبا رگو، اکسون کسا، اطلس گلیم.، سوزنی.، گفت این چنین نمازی نماز نبود و این نماز را فردا در عرصات چون رگوئی پلید به رویت باززنند. (تذکره الاولیاء عطار). و رگوئی نبود که (رابعه را) در او پیچد. (تذکره الاولیاء).، ای شاه سرفراز که در جنب رامشت، بر چرخ نیست اطلس ازرق رگوست آن.، حکیم نزاری قهستانی (از جهانگیری).، از جامۀ اطلست رگو مانده و بس، وز بادۀ صافیت سبو مانده وبس، صابون تاچند و چند شویی چه شود، این کهنه رگو کز او رفو مانده و بس.، میرمغیث محوی (از جهانگیری).،، چادرشب یک لخت. (برهان). و به عربی ریطه گویند. (آنندراج)

معنی رگو در فرهنگ لغت هوشیار

تکه از پارچه یا جامه

معنی رگو در فرهنگ فارسی معین

پارچه یا جامه کهنه، کرباس، رگوک، رگوه، رگوی، رکو

معنی رگو - جستجوی لغت در جدول جو

رگو

فرهنگ فارسی عمید

رگو

لغت نامه دهخدا

رگو

فرهنگ لغت هوشیار

رگو

فرهنگ فارسی معین

ریو

(پسرانه)

ریونیز، از شخصیتهای شاهنامه، نام دلاوری ایرانی در زمان کیخسرو پادشاه کیانی و داماد طوس سپهسالار ایران

فرهنگ نامهای ایرانی

رئو

(پسرانه)

مهربان، عاطفه، از نامهای خداوند

فرهنگ نامهای ایرانی

مرگو

گنجشک، پرندۀ کوچک خاکی رنگ وحلال گوشت از دستۀ سبکبالان، عصفور، چکوک، ونج، بنجشک، مرکو، چتوک، چغک

فرهنگ فارسی عمید

برگو

(بَ)

دهی است از دهستان خواشید بخش ششتمد شهرستان سبزوار. سکنۀ آن 155 تن. آب آن از قنات و محصول آن غلات و پنبه و باغات میوه است. (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

درگو

(دَ)

دهی است از دهستان ارسک بخش بشرویۀ شهرستان فردوس واقع در 20 هزارگزی جنوب بشرویه و 4 هزارگزی خاور راه شوسۀ عمومی بشرویه به دهک. آب آن از قنات و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

مرگو

(مَ / مُ)

گنجشک. (از برهان) (جهانگیری) (آنندراج). مرکو. مرغو. مرتکو:
تو مرگوئی به شعر و من بازم
از باز کجا سبق برد مرگو.
دقیقی

لغت نامه دهخدا

نرگو

(نَ گَ / گُو / نَرْ رَ / رِ گَ/ گُو)

نرگاو. گاو نر. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ارگو

(اَ رَ گُ)

دمینیک فرانسوا. یکی از علمای بزرگ مائۀ نوزدهم میلادی. متولد به استاژل (پیرنۀ شرقی). او در بیست وسه سالگی وارد آکادمی علوم شد. از آثار او تحقیق در خواص شعاع منعکس، اندازه گرفتن علائم انکسار نور، تشریح لمعان ستارگان و آزمایشهائی در خصوص مغناطیس الکتریکی است. وی دارای روحی آزادی خواه بود و در 1847م. بعضویت حکومت موقت منصوب گردید و مدتی وزارت خانه های جنگ و بحریه را اداره کرد. (1786-1853م.).

لغت نامه دهخدا

خرگو

(خَ)

دهی از دهستان بیرم بخش گاوبندی لار واقع در 59هزارگزی شمال خاوری گاوبندی. جلگه، گرمسیر. آب از چاه و باران و محصول آن غلات و لبنیات و خرما. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه فرعی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7)

لغت نامه دهخدا

رگوب

(رُ)

کرباس و لتۀ کهنه. رگو: این حصار را نتوانی گشادن تا رگوب حیض زنان خون آلود بر دیوار این حصار برفکنی. (بلعمی). رجوع به رگو شود

لغت نامه دهخدا