- رمیدن
رم کردن، ترسیدن و گریختن، برای مثال نتابد سگ صید روی از پلنگ / ز رو به رمد شیر نادیده جنگ (سعدی۱ - ۷۵)
معنی رمیدن - جستجوی لغت در جدول جو
- رمیدن (لَ کَ دَ)
نفرت گرفتن. (آنندراج). احتراز نمودن بواسطۀ نفرت و کراهت. (ناظم الاطباء). شمیدن. (برهان). انحیاش. (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی). استنفار. (از منتهی الارب). نفار. نفور. (تاج المصادر بیهقی) :
رمیدنداز آن پهلو نامور
دلاور بیامد بنزدیک در.
فردوسی.
رمیدند از او رزمسازان چین
شده خیره سالار توران زمین.
فردوسی.
به خوردن چو کردند سویش بسیچ
رمیدند از وی نخوردند هیچ.
فردوسی.
پرخاش مکن سخن بیاموز
از من چه رمی چو خر ز قسور.
ناصرخسرو.
از من چو خر ز شیر مرم چندین
ساکن سخن شنو که نه سکینم.
ناصرخسرو.
یار مار است چون روی بدرش
مار یار است چون رمی ز برش.
سنائی.
و کارنیز تنگ مگیر که برمند. (کلیله و دمنه).
خواب دیده فیل تو هندوستان
که رمیدستی ز حلقۀ دوستان.
مولوی.
ملک در خشم شد و مر او را به سیاهی بخشید... هیکلی که صخر جنی از طلعت او برمیدی. (گلستان).
- دررمیدن، احتراز کردن بواسطۀ نفرت وکراهت. نفرت پیدا کردن. رمیدن (: نصر بن احمد سامانی) فرمانهای عظیم می داد از سر خشم تا مردم از وی دررمیدند. (تاریخ بیهقی).
- ، گریختن. فرار کردن. تار و مار شدن. پراکنده شدن: امیر دریازید و یکی را عمود بیست منی بر سینه زد... آن بود غوریان دررمیدند و هزیمت شدند. (تاریخ بیهقی). از پیش وی دررمیدندچنانکه روبهان از پیش شیر نر گریزند. (تاریخ بیهقی).
- دل رمیدن از، نفرت کردن از چیزی. بیزار شدن از چیزی:
مرا که سال به هفتادوشش رسید رمید
دلم ز شلۀ صابوته و ز هرۀ تاز.
قریعالدهر.
، پریدن از بیم. (ناظم الاطباء). دور شدن با وحشت. (فرهنگ نظام). دور شدن جانوری با وحشت از چیزی یا کسی یا حیوانی دیگر. ترسان شدن و آشفته و پریشان شدن حیوان از چیزی یا کسی و یا حیوانی نادیده و غیرعادی:
چو آهوبره از بر شیر نر
رمیدند یکسر از این گاوسر.
فردوسی.
رمد شیر از او هر کجابگذرد
به یک زخم پیل ژیان بشکرد.
(گرشاسب نامه).
ز روبه رمد شیر نادیده جنگ
سگ جنگ دیده بدرد پلنگ.
سعدی.
- از جای رمیدن، پریدن از بیم و ترس. (ناظم الاطباء ذیل رمیدن) :
رمیدند پیلان و اسبان ز جای
سپردند مر خیمه ها را بپای.
(گرشاسب نامه).
، آشفته و پریشان شدن، مضطرب گشتن. (ناظم الاطباء)، بیهوش شدن. (آنندراج)
رمیدنداز آن پهلو نامور
دلاور بیامد بنزدیک در.
فردوسی.
رمیدند از او رزمسازان چین
شده خیره سالار توران زمین.
فردوسی.
به خوردن چو کردند سویش بسیچ
رمیدند از وی نخوردند هیچ.
فردوسی.
پرخاش مکن سخن بیاموز
از من چه رمی چو خر ز قسور.
ناصرخسرو.
از من چو خر ز شیر مرم چندین
ساکن سخن شنو که نه سکینم.
ناصرخسرو.
یار مار است چون روی بدرش
مار یار است چون رمی ز برش.
سنائی.
و کارنیز تنگ مگیر که برمند. (کلیله و دمنه).
خواب دیده فیل تو هندوستان
که رمیدستی ز حلقۀ دوستان.
مولوی.
ملک در خشم شد و مر او را به سیاهی بخشید... هیکلی که صخر جنی از طلعت او برمیدی. (گلستان).
- دررمیدن، احتراز کردن بواسطۀ نفرت وکراهت. نفرت پیدا کردن. رمیدن (: نصر بن احمد سامانی) فرمانهای عظیم می داد از سر خشم تا مردم از وی دررمیدند. (تاریخ بیهقی).
- ، گریختن. فرار کردن. تار و مار شدن. پراکنده شدن: امیر دریازید و یکی را عمود بیست منی بر سینه زد... آن بود غوریان دررمیدند و هزیمت شدند. (تاریخ بیهقی). از پیش وی دررمیدندچنانکه روبهان از پیش شیر نر گریزند. (تاریخ بیهقی).
- دل رمیدن از، نفرت کردن از چیزی. بیزار شدن از چیزی:
مرا که سال به هفتادوشش رسید رمید
دلم ز شلۀ صابوته و ز هرۀ تاز.
قریعالدهر.
، پریدن از بیم. (ناظم الاطباء). دور شدن با وحشت. (فرهنگ نظام). دور شدن جانوری با وحشت از چیزی یا کسی یا حیوانی دیگر. ترسان شدن و آشفته و پریشان شدن حیوان از چیزی یا کسی و یا حیوانی نادیده و غیرعادی:
چو آهوبره از بر شیر نر
رمیدند یکسر از این گاوسر.
فردوسی.
رمد شیر از او هر کجابگذرد
به یک زخم پیل ژیان بشکرد.
(گرشاسب نامه).
ز روبه رمد شیر نادیده جنگ
سگ جنگ دیده بدرد پلنگ.
سعدی.
- از جای رمیدن، پریدن از بیم و ترس. (ناظم الاطباء ذیل رمیدن) :
رمیدند پیلان و اسبان ز جای
سپردند مر خیمه ها را بپای.
(گرشاسب نامه).
، آشفته و پریشان شدن، مضطرب گشتن. (ناظم الاطباء)، بیهوش شدن. (آنندراج)
- رمیدن
ترسیدن و گریختن رم کردن، احتراز کردت بسبب نفرت و کراهت
- رمیدن ((رَ دَ))
ترسیدن و گریختن، نفرت داشتن
- رمیدن
دورشدن، رمش، رم کردن، فرار کردن، گریختن، گریزان شدن، استیحاش، ترسیدن، وحشت کردن، احتراز کردن، دوری گزیدن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
سخن گفتن زیر لب از روی خشم و دلتنگی، با خود حرف زدن از سر قهر و غضب، غر و لند کردن، ژکیدن، زکیدن، لند لند کردن، لندیدن، غر غر کردن، دندیدن، دندش
آرام گرفتن، آرام شدن، آسودن، آسوده شدن، آرامش یافتن، خوابیدن، کم شدن، از جوش و خروش افتادن، آزاد شدن، رهایی یافتن
آرمیدن، آرام گرفتن، آرام شدن، آسودن، آسوده شدن، آرامش یافتن، خوابیدن، کم شدن، از جوش و خروش افتادن، آزاد شدن، رهایی یافتن
(کَلْ لَ / لِ رَ تَ)
لغت نامه دهخدا
شاید از لولی یا لوری ومان به معنی جای و خانه، لولمان. قریه ای به گیلان نزدیک آستانۀ سیدجلال الدین اشرف، کنار راه رشت به لاهیجان و میان رشت آباد و کوچصفهان در 575هزارگزی تهران
(بَ / بِ تَ)
لغت نامه دهخدا
عوعو کردن سگ. (آنندراج) (از ناظم الاطباء) ، دمیدن. (آنندراج). وزیدن. (ناظم الاطباء)
(مُ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
خشمناک شدن. (آنندراج). خشمناک و کینه ور شدن. ظاهراً مصحف غژمیدن است. (حواشی برهان قاطع چ معین) ، ستیزه نمودن، دشنام دادن، غریدن و لندیدن، جنبانیدن بچه در گهواره. (ناظم الاطباء)
(گُ تَ دَ / دِ شُ دَ)
لغت نامه دهخدا
تیرانداختن وافگندن. (ناظم الاطباء). بمعنی تیرانداختن، کذا در فرهنگ جهانگیری. (لسان العجم شعوری ج 1 ورق 287 ب)
(کَ دَرْ، رَ / رِ دَ)
لغت نامه دهخدا
خجل شدن و خجالت کشیدن. (ناظم الاطباء). شرمنده گردیدن. (آنندراج) ، حیا داشتن. (ناظم الاطباء)
(کُپْ پَ / پِ شُ دَ)
لغت نامه دهخدا
مخفف آرمیدن. قرار گرفتن. ساکن شدن. (برهان در کلمه ارمید). رجوع به آرمیدن شود
آمدن در آمدن وارد شدن، پیوستن چیزی به چیز دیگر اتصال، پیوستن شخصی به شخص دیگر اتصال تلاقی، واقع شدن، وقوع، پختن میوه نضج، حد بلوغ یافتن، کامل شدن، کمال یافتن، مواظبت کردن مراقبت کردن رسیدگی کردن، فرصت کردن: (نرسیدم که کارت را انجام دهم)
فوت کردن در چبزی پف کردن باد کردن، وزیدن (باد و مانند آن)، سرازخاک درآوردن نبات روییدن رستن، سر زدن طلوع کردن (صبح خورشید ماه و غیره)، کسی را بسخنان چرب و نرم فریفتن
مقاربت، آرامیدن، آسودن، خفتن، غنودن
رمیدن