معنی دیریاز در فرهنگ فارسی عمید

دیریازنده، دراز، طولانی، پراندیشه بود آن شب دیریاز / چوخورشید بنمود تاج از فراز (فردوسی - ۲/۸)

معنی دیریاز در لغت نامه دهخدا

مُرَکَّب اَز: دیر = طویل، دور + یاز = یازنده. کشنده، دراز شونده، دیرکشنده. دراز. طویل پردوام. دیرنده. درازمدت. دیرکش. بعضی از فرهنگ نویسان گمان برده اند که کلمه دیر یاز با باء موحده است به قیاس از دیرباز. (از یادداشت مرحوم دهخدا)، کنایه از زمان دراز باشد و معنی ترکیبی آن بطی ٔ الحرکت بود چه یاز حرکت را گویند و دیرباز بموحده بجای تحتانی دوم چنانکه شهرت گرفته غلط محض بلکه خطای فاحش است. (آنندراج) (بهار عجم) :، اگر زندگانی بود دیریاز، بدین دیر خرم بمانم دراز.، فردوسی.، - دولت دیریاز، دولت دراز مدت:، سرانجام از این دولت دیریاز، سخن گویم این نامه گردد دراز.، فردوسی.، هرآنگه که اندیشه گردد دراز، ز شاهی و از دولت دیر یاز.، فردوسی.، برستم چنین گفت کای سرفراز، بترسم که این دولت دیریاز.، فردوسی.، - شب دیریاز، شب طویل دراز مدت:، همه مست بودندو گشتند باز، بپیموده گردان شب دیریاز.، فردوسی.، بپایین که شاه خفته بناز، شده یک زمان از شب دیریاز.، فردوسی (شاهنامه چ دبیرسیاقی)،، بشادی سرآمد شب دیریاز.، چوخورشید رخشنده بگشاد راز.، فردوسی.، اگر چند باشد شب دیریاز، بر او تیرگی هم نماند دراز.، اسدی.، چو پیلان از آنجای کردند باز، شوند آن گره در شب دیریاز.، اسدی.، چو بر تیره شعر شب دیریاز، سپیده کشید از سپیدی طراز.، اسدی.، کجا گرد مصاف اوجهان شب کرد بر اعدا، شب آن قوم چون روز قیامت دیریاز آمد.، امیر معزی.، بر بوی خیال زودسیرت، خواب شب دیریاز بستیم.، خاقانی.، چو پاسی گذشت از شب دیریاز، دو پاس دگر مانده هر یک دراز.، نظامی.، وگر زنده دارد شب دیریاز، نخسبند مردم به آرام و ناز.، سعدی.، چون کوته است دستم از آن گیسوی دراز، زین پس من و خیالش و شبهای دیریاز.، خواجو.، - شبی دیریاز، شبی دیر کشنده و طولانی:، شبی دیریاز و بیابان دراز، نیازم بدان بارۀ راه بر.، دقیقی.، در ایوان شاهی شبی دیریاز، به خواب اندرون بود با ارنواز.، فردوسی.، - شبی دیریازان، شبی دیریاز. طولانی:، کنیزان برفتند و برگشت زال، شبی دیریازان ببالای سال.، فردوسی.، - عمر دیریاز، طویل. دیرنده. دراز مدت:، در امل تا دیریازی و درازی ممکن است، چون امل بادا ترا عمر درازو دیریاز.، سوزنی.، خضر عمری حیات عالم را، مدد عمر دیریاز فرست.، خاقانی

معنی دیریاز در فرهنگ لغت هوشیار

طویل، دراز، پردوام

معنی دیریاز در فرهنگ فارسی معین

آن چه که مدتی دراز بکشد، کهن، قدیمی

معنی دیریاز - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی دیریاز در فرهنگ لغت هوشیار

طویل، دراز، پردوام

دیریاز

فرهنگ فارسی عمید

دیریاز

لغت نامه دهخدا

دیریاز

فرهنگ لغت هوشیار

دیریاز

فرهنگ فارسی معین

داریاو

(پسرانه)

نام یکی از شهریاران پارس در زمان سلوکیها

فرهنگ نامهای ایرانی

میریام

(دخترانه)

قوی و فربه، نام خواهر موسی (ع)

فرهنگ نامهای ایرانی

دیریاب

آنچه دیر پیدا شود، آنچه به دشواری به دست آید

فرهنگ فارسی عمید

غیر از

حرف استثنا، جز، به جز، غیر، الّا، مگر

فرهنگ فارسی عمید

دیریدن

دیر شدن، طول کشیدن، به طول انجامیدن

فرهنگ فارسی عمید

دیرباز

زمان دور و دراز، مدت دراز، زمان پیشین، عهد قدیم

فرهنگ فارسی عمید

دیرگاه

زمان دیر، زمان قدیم، از مدت دراز، دیروقت، بی موقع، دیرگاهان، دیرگهان

فرهنگ فارسی عمید

دیرساز

(زَ دَ / دِ)

دیرپیوند، (یادداشت مؤلف)، دیرآشنا:
چو این نامه آمد بسوی گراز
پراندیشه شد مهتر دیرساز،
فردوسی،
چنین داد پاسخ که آز و نیاز
دو دیوند پتیاره و دیرساز،
فردوسی،
اگر چه شود بخت او دیرساز
شود بخت فیروز با خوشنواز،
فردوسی،
چنین داد پاسخ به کسری که آز
ستمکاره دیوی بود دیرساز،
فردوسی،
یکی گفت کای شاه کهترنواز
چرا گشتی اکنون چنین دیرساز،
فردوسی،
- اختردیرساز، بخت دیرساز، بخت نامساعد، بخت ناسازگار:
برفتند و نومید بازآمدند
که با اختردیرساز آمدند،
فردوسی،
بتاریخ شاهان نیاز آمدم
به پیش اختر دیرساز آمدم،
فردوسی،
- بخت دیرساز، بخت نامساعد:
اگرچه بدی بختشان دیرساز
به کهتر نبرداشتندی نیاز،
فردوسی،
- گنبد دیرساز،آسمان ناسازگار، دیرآشتی:
بدیدم که این گنبد دیرساز
نخواهد همی لب گشادن براز،
فردوسی