معنی دریکنده - جستجوی لغت در جدول جو

دریکنده

لغت نامه دهخدا

درخشنده

(دخترانه)

دارای درخشش، روشن و تابان

فرهنگ نامهای ایرانی

گریزنده

فرار کننده، کسی که از دست دیگری یا از برابر چیزی می کند

فرهنگ فارسی عمید

درخشنده

تابنده، فروغ دهنده، پرتوافکن، درخشان

فرهنگ فارسی عمید

غریونده

خروشنده، فریاد کننده

فرهنگ فارسی عمید

دراننده

پاره کننده، چاک دهنده

فرهنگ فارسی عمید

دراینده

گوینده، کسی که سخنی بگوید

فرهنگ فارسی عمید

پراکنده

متفرق، پریشان، منتشر، پاشیده شده

فرهنگ فارسی عمید

فریبنده

فریب دهنده، آنچه یا آنکه دیگری را فریب داده و گول می زند

فرهنگ فارسی عمید

درمانده

بیچاره، ناتوان، عاجز، فقیر، بی چیز

فرهنگ فارسی عمید

هریکنده

(هَِ)

دهی است از بخش مرکزی شهرستان بابل که واقع در 6هزارگزی جنوب خاوری بابل و دشتی است معتدل و مرطوب و دارای 465 تن سکنه. از رود خانه هتکه از شعب رود بابل مشروب میشود. محصول عمده آنجا برنج، غله، صیفی، پنبه، پیاز و نیشکر است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

ریکنده

(رِ کَ دِ)

دهی از بخش مرکزی شهرستان شاهی. 890 تن سکنه دارد. آب آن از رود خانه سیاهرود و محصول عمده آنجا برنج و کنجد و غلات و ابریشم و کنف و صنایع دستی زنان پارچه های ابریشمی و کرباس بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

غریونده

آنکه غریو کند بانگ و فریاد بر آورنده

فرهنگ لغت هوشیار

فریبنده

فریب دهنده، دلفریب: تاکسوتی زیبنده از دست باف قریحه خویش دروپوشم و حیلتی فریبنده از صنعت صیاغت خاطر خود برو بندم

فرهنگ لغت هوشیار

گریزنده

فرار کننده فرار، فارغ برکنار: خداوند بخشایش و راستی گریزنده از کژی و کاستی، ترسو: به پرموده گفت: ای گریزنده مرد تو گرد دلیران جنگی مگرد خ، جمع گریزندگان

فرهنگ لغت هوشیار