معنی غریونده
- غریونده
- خروشنده، فریاد کننده
واژههای مرتبط با غریونده
غریونده
- غریونده
- آنکه غریو کند بانگ و فریاد بر آورنده
غریونده
- غریونده
- نعت فاعلی از غریویدن. آنکه غریو کند. بانگ و فریاد برآورنده. شور و غوغا کننده. رجوع به غریو شود:
ز بس کینه بهزاد آمد به زیر
غریونده مانند غرنده شیر.
فردوسی.
ز پهلوی ره شیری آمد پدید
غریونده چون رعد در کوهسار.
فرخی
درشونده
- درشونده
- بدرون شونده، داخل شونده، وارد کننده
پریشنده
- پریشنده
- پریشان کننده
غرنبنده
- غرنبنده
- کسی یا چیزی که صدای مهیب درآورد
غریویدن
- غریویدن
- بانگ برآوردن، فریاد زدن، خروشیدن،
برای مِثال غریویدن کوس گردون شکاف/ زمین را برافکند پیچش به ناف (نظامی۵ - ۹۶۷) ، خرامان غریوید و بردش نماز / بپرسیدش از رنج های دراز(فردوسی - ۲/۳۹)
تراونده
- تراونده
- کوزه یا ظرفی که نم پس بدهد یا آب از آن تراوش کند
گریزنده
- گریزنده
- فرار کننده، کسی که از دست دیگری یا از برابر چیزی می کند
فریبنده
- فریبنده
- فریب دهنده، آنچه یا آنکه دیگری را فریب داده و گول می زند
