معنی دبیس - جستجوی لغت در جدول جو

دبیس

لغت نامه دهخدا

دنیس

(دخترانه و پسرانه)

نام یکی از پادشاهان یونآنکه افلاطون مدتی در دربار او بود

فرهنگ نامهای ایرانی

کبیس

نوعی خرما، نوعی زیور، زیوری مجوف که در آن مادۀ خوش بو پر کنند

فرهنگ فارسی عمید

سبیس

یونجه، گیاهی با ساقه های بلند، برگچه های نازک و گل های بنفش که به مصرف خوراک چهارپایان می رسد، سپست، اسپست، آسپست، اسپرس

فرهنگ فارسی عمید

لبیس

مانند، همتا، جامه ای که از بسیار پوشیدن کهنه شده باشد

فرهنگ فارسی عمید

دبیر

کسی که در دبیرستان شاگردان را درس بدهد، نویسنده، منشی
دبیر فلک: کنایه از سیارۀ عطارد
دبیر آسمان: کنایه از سیارۀ عطارد، دبیر فلک

فرهنگ فارسی عمید

دبیب

خزیدن، نرم رفتن، خزیدن بر روی زمین مانند خزیدن مار، روی دست و پا راه رفتن، حشرات ریز که بر روی آب پرواز کنند، چیزی که آن را نرم کوفته باشند

فرهنگ فارسی عمید

دسیس

کسی که برای کسب خبر، پنهانی به جایی فرستاده شود

فرهنگ فارسی عمید

دبیت

نوعی پارچۀ نخی ساده که بیشتر آستر لباس می کنند

فرهنگ فارسی عمید

دبوس

گرزی آهنین که در جنگ ها به کار می رفته، کوپال، گرزه، دبوس، لخت، چماق، سرپاش، سرکوبه، عمود، مقمعهبرای مثال ز باد دبوس تو کوه بلند / شود خاک نعل سرافشان سمند (فردوسی - ۱/۲۳۱)، چوب دستی ستبری که سر آن کلفت و گره دار باشد

گرزی آهنین که در جنگ ها به کار می رفته، کوپال، گُرزِه، دَبوس، لَخت، چُماق، سَرپاش، سَرکوبِه، عَمود، مِقمَعِهبرای مِثال ز باد دبوس تو کوه بلند / شود خاک نعل سرافشان سمند (فردوسی - ۱/۲۳۱)، چوب دستی ستبری که سر آن کلفت و گره دار باشد

فرهنگ فارسی عمید

حبیس

محبوس، زندانی، آنچه در راه خدا وقف شده، زاهد که از مردم کناره گرفته و به عبادت خداوند می پردازد

فرهنگ فارسی عمید

تدبیس

(اِ تِ)

پوشیدن چیزی را و پوشیده شدن، لازم و متعدی است. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). مخفی شدن و مخفی کردن. (از المنجد) ، موزۀ خود را زدن بر چیزی تا آواز برآید از آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، شدت یافتن شیرینی انگور چنانکه همانند عسل گردد، دبس. شیره شدن عصیر جوشیده، شیره ساختن مرد عصیر را. (از المنجد)

پوشیدن چیزی را و پوشیده شدن، لازم و متعدی است. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). مخفی شدن و مخفی کردن. (از المنجد) ، موزۀ خود را زدن بر چیزی تا آواز برآید از آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، شدت یافتن شیرینی انگور چنانکه همانند عسل گردد، دِبس. شیره شدن عصیر جوشیده، شیره ساختن مرد عصیر را. (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

دسیس

گند بغل، انیشه (جاسوس) ، کباب، فریبکاری پوشیده

معنی دبیس - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما