- حلیق (حَ)
سترده. (از منتهی الارب) (آنندراج).
- لحیه حلیق، ریش سترده. و نگویندلحیه حلیقه. (منتهی الارب) (آنندراج)
- لحیه حلیق، ریش سترده. و نگویندلحیه حلیقه. (منتهی الارب) (آنندراج)
معنی حلیق - جستجوی لغت در جدول جو
- حلیق
ریش سترده ریش تراشیده
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
تمشک، میوه ای ترش مزه شبیه شاتوت یا توت فرنگی و به رنگ سرخ مایل به سیاهی که بوتۀ آن خودرو است و در جاهای گرم و مرطوب در جنگل ها و صحراها می روید در بعضی جاها آن را می کارند و تربیت می کنند و میوۀ بهتر و درشت تری از آن به دست می آورند، دارای ویتامین C، قند، اسیدسیتریک و اسیدمالیک بوده و اشتهاآور و ملین و مدر و ضد اسکوربوت است همچنین ترشح عرق را زیاد می کند و برای تصفیۀ خون نافع است، توت سه گل، تلو، توت العلیق، علّیق الجبل، سه گل
زیور، زینت، پیرایه، صورت ظاهر انسان، هیئت انسان، چگونگی پیکر و رنگ چهره، حلیه
آرایشگر، آنکه دیگران را آرایش کند، آرایش کننده، سلمانی، آرایشکار، آنکه جایی را تزئین و آماده می کند، دکوراتور
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
بسیار ستردن سر. (تاج المصادر بیهقی) (دهار). موی بستردن. (زوزنی). سر ستردن. (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی). نیک ستردن موی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) ، انداختن چیزی بسوی کسی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) ، به شکل حلقه داغ کردن ستور را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، قرار دادن چیزی را بشکل حلقه، و در حدیث است: و حلق باصبعه الابهام و التی تلیها و عقد عشراً، ای جعل اصبعیه کالحلقه و عقدالعشره ان یجعل رأس السبابه فی وسطالابهام و هو من مواضعات الحسّاب. (اقرب الموارد) ، دور به هوا برشدن مرغ. (تاج المصادر بیهقی). بلندتر رفتن مرغ در هوا. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). دور بهوا شدن مرغ و گرد گردیدن آن. (اقرب الموارد) (قطر المحیط) :
اذاما التقی الجمعان حلق فوقهم
عصائب طیر تهتدی بعصائب.
نابغه (از اقرب الموارد).
، تحلیق بسر، پخته گردیدن دو ثلث غورۀ خرما. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (قطر المحیط) ، تحلیق ضرع ناقه، بلند شدن شیر پستان ناقه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط) ، تحلیق عیون ابل، فرورفتن چشمهای شتران به مغاک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). گود افتادن چشم شتران. (اقرب الموارد) (قطر المحیط) ، تحلیق قمر، هاله بستن ماه، تحلیق نجم، بلند شدن ستاره. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطرالمحیط) :
رب منهل طاو وردت و قد خوی
نجم و حلق فی السماء نجوم.
(اقرب الموارد).
، نفخ آوردن شکم. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (قطر المحیط) (اقرب الموارد) : شربت صواحاً فحلق بی، نوشیدم شیر که آب در آن غالب بود، پس نفخ کرد شکم من، برداشتن چشم بسوی آسمان. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، تحلیق ظرف از آشامیدنی، پر شدن آن از شراب، چنانکه قسمت کمی از آن باقی ماند که گویی آب به حلق ظرف رسیده است. (اقرب الموارد)
اذاما التقی الجمعان حلق فوقهم
عصائب طیر تهتدی بعصائب.
نابغه (از اقرب الموارد).
، تحلیق بسر، پخته گردیدن دو ثلث غورۀ خرما. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (قطر المحیط) ، تحلیق ضرع ناقه، بلند شدن شیر پستان ناقه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط) ، تحلیق عیون ابل، فرورفتن چشمهای شتران به مغاک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). گود افتادن چشم شتران. (اقرب الموارد) (قطر المحیط) ، تحلیق قمر، هاله بستن ماه، تحلیق نجم، بلند شدن ستاره. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطرالمحیط) :
رب منهل طاو وردت و قد خوی
نجم و حلق فی السماء نجوم.
(اقرب الموارد).
، نفخ آوردن شکم. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (قطر المحیط) (اقرب الموارد) : شربت صواحاً فحلق بی، نوشیدم شیر که آب در آن غالب بود، پس نفخ کرد شکم من، برداشتن چشم بسوی آسمان. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، تحلیق ظرف از آشامیدنی، پر شدن آن از شراب، چنانکه قسمت کمی از آن باقی ماند که گویی آب به حلق ظرف رسیده است. (اقرب الموارد)
پخته جوشیده، سوخته گیاه از سرما یا گرما، زاخل خشک (گیاه زقوم)، کناره راه
ژندگک کهنه پاره خوگیر رام آرام، سزاوار، فر آفرید (تمام خلقت) خوشخوی با این آرش در تازی نیامده
زینت زیور پیرایه، جمع حلی و حلی. یا حلیه انسانی. هیات ظاهری انسان و رنگ چهره وی
مویتراش استره سر تراش حلاق: مرگ آنکه موی سر و ریش دیگران را میتراشد سر تراش سلمانی. سرتراش، سلمانی
