معنی تیزابی در لغت نامه دهخدا

منسوب به تیزاب، تیزاب زده،، - سبزه تیزابی، قسمی کشمش سبز، (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)، کشمش تیزابی،، - طلای تیزآبی، طلای بی غش یا بسیار کم غش،، - کشمش تیزابی، کشمشی که بطور مصنوعی و به کمک مواد شیمیائی آن را سبزرنگ سازند و از انواع سبزه نامرغوب است،، - نقرۀ تیزآبی، مانند طلای تیزآبی، نقرۀ بی غش یا بسیار کم غش است

معنی تیزابی - جستجوی لغت در جدول جو

تیزابی

لغت نامه دهخدا

تیزابی

دیکشنری اردو به فارسی

سیرابی

خوراک آبدار مانند آبگوشت که از شکمبه و شیردان گوسفند درست می کنند، شکمبه

فرهنگ فارسی عمید

تیزبال

پرنده ای که بسیار تند و سریع پرواز کند، تیزپر

فرهنگ فارسی عمید

بیزاری

آزردگی، تنفر

فرهنگ فارسی عمید

ریزابه

آبی که از جایی در نهری فرومی ریزد، رود یا جویی که به رود دیگر می ریزد

فرهنگ فارسی عمید

لیزابه

هر مایع لزج و لعاب دار مانند آب دهان یا آب بعضی از میوه ها

فرهنگ فارسی عمید

تیزاب

مایعی بی رنگ و تندبو که فلزات را (غیر از طلا و برخی فلزات کمیاب دیگر) حل می کند، در طب و صنعت به کار می رود. استنشاق بخار آن خطرناک است، تندآب، اسیدنیتریک، اسیدازتیک، جوهر شوره
تیزاب سلطانی: در علم شیمی مخلوط اسیدنیتریک و اسیدکلریدریک که می تواند طلا و طلای سفید را حل کند

فرهنگ فارسی عمید

تیزبین

دارای قوۀ بینایی دقیق، کنایه از دقیق، کنجکاو و باهوش

فرهنگ فارسی عمید

تیراژی

رنگین کمان، کمانی مرکب از هفت رنگ که از تجزیۀ نور خورشید در قطرات باران ایجاد می شود، درونه، نوس، توبه، سویسه، آلیسا، رخش، کلکم، قزح، آژفنداک، نوسه، سرکیس، تربسه، آفنداک، سرویسه، سرگیس، سدکیس، ترسه، آدینده، اغلیسون، آزفنداک، تربیسه، کرکم، تیراژه، قوس و قزح، شدکیس، تویه، ایرسا، نوشه

رَنگین کَمان، کمانی مرکب از هفت رنگ که از تجزیۀ نور خورشید در قطرات باران ایجاد می شود، دُرونِه، نوس، توبِه، سَویسِه، آلیسا، رَخش، کَلکَم، قُزَح، آژفَنداک، نوسَه، سِرکیس، تَربَسِه، آفَنداک، سَرویسِه، سَرگیس، سَدکیس، تُرسِه، آدیندِه، اِغلیسون، آزفَنداک، تربیسِه، کَرکَم، تیراژِه، قُوس و قَزَح، شَدکیس، تویِه، ایرسا، نوشَه

فرهنگ فارسی عمید

تیزاب

آبی زبان گز، تیزابه، (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

تزابی

(اِ)

تکبر کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، نوعی از رفتار آهسته با تکبر و ناز. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) : یقال هو یتزابی، ای یمشی فی تمدد و بطء. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تیزابه

(بَ / بِ)

تیزاب. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) ، آب زبان گز: تیزابۀ اسفناج را پس از پختن باید گرفت. (یادداشت ایضاً)

لغت نامه دهخدا