معنی تنادی در لغت نامه دهخدا

فراهم آمدن مردم. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، یکدیگر را آواز دادن. (زوزنی) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی) (از آنندراج). همدیگر را خواندن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، بهم در انجمن نشستن. (زوزنی) (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

معنی تنادی در لغت نامه دهخدا

یوم التنادی، روز قیامت. و قری ٔ التناد بتشدید الدال. (از اقرب الموارد) (ازمنتهی الارب) (از ناظم الاطباء). رجوع به تناد شود

معنی تنادی در فرهنگ فارسی معین

یکدیگر را ندا کردن، هم را خواندن

معنی تنادی - جستجوی لغت در جدول جو

تنادی

لغت نامه دهخدا

تنادی

لغت نامه دهخدا

تنادی

فرهنگ لغت هوشیار

تنادی

فرهنگ فارسی معین

تناجی

راز گفتن، با هم راز گفتن

فرهنگ فارسی عمید

تنانی

جسمانی، مربوط به جسم

فرهنگ فارسی عمید

تناصی

در جنگ و زد و خورد پیشانی یا موی پیشانی یکدیگر را گرفتن

فرهنگ فارسی عمید

قنادی

پختن شیرینی، شیرینی پزی، فروختن شیرینی، شیرینی فروشی، مغازه ای که در آن شیرینی، خشکبار، شکلات و مانند آن به فروش می رسد

فرهنگ فارسی عمید

تمادی

مداومت کردن بر کاری، ستیزه کردن، دراز شدن، ممتد شدن، دراز شدن مدت

فرهنگ فارسی عمید

تناهی

به نهایت رسیدن، پایان یافتن، بازایستادن و بس کردن

فرهنگ فارسی عمید

تفادی

خود را از کسی حفظ کردن، پرهیز نمودن، یک سو شدن

فرهنگ فارسی عمید

تهادی

برای یکدیگر هدیه فرستادن، به هم هدیه دادن

فرهنگ فارسی عمید

تنافی

یکدیگر را نفی کردن، با هم تباین داشتن

فرهنگ فارسی عمید

تنادیل

(تَ)

گروهی از پارسیان قدیم که خلاف احکام و قرارداد شریعت آزر هوشنگ یعنی مه آباد پیغمبر عجم کردندی و آنان را ارباب شریعت آزر هوشنگ، اهرمن و دیو و گمراه خواندندی و ملامت کردندی و گروهی که متابعت احکام کتاب پیمان فرهنگ آزر هوشنگ می کردند بضد این طایفه آنان را فرشته و سروش و سپاهی و به دین و سهی کیش و زنادیل می نامیده اند و این دو لغت در فرهنگها نیست. از دبستان نقل شده است. (انجمن آرا) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ظاهراً از برساخته های فرقۀ آذر کیوان است

لغت نامه دهخدا

تنادید

(تَ)

ذهبوا تنادید، بهر سو پراکنده رفتند. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متنادی

(مُ تَ)

همدیگر را خواننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). همدیگر را خواننده و طلبنده. (ناظم الاطباء) ، فراهم آمده و با هم در انجمن نشسته. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تنادی شود

لغت نامه دهخدا

منادی

منادا در فارسی: بانگیده بانگنده ندا داده شده خوانده شده، خبر یا حکمی که جارچی در ملا عام با صدای بلند ابلاغ کند، اسمی که پس از حرف ندا آید: ای مرد، یا حسین، جار زدن توضیح در امثال عبارت} منادی کردند {که در نظم و نثر قدیم آمده بصیغه اسم مفعول - یعنی بفتح دال و الف آخر است - و آن مصدر میمی} نادیه {است و بمعنی ندا میباشد ولی اغلب آنرا} منادی {بصیغه اسم فاعل - یعنی مکسور - خوانند (دکتر خیام پور. نداب 3- 2 ص 2- 101) ندا کننده، جار زننده جارچی

فرهنگ لغت هوشیار