- تفود (تَ)
برآمدن بالای کوه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
معنی تفود - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بَ قْیْ)
لغت نامه دهخدا
خو کردن. (تاج المصادر بیهقی). عادت کردن. (زوزنی) خوی گرفتن. (دهار). عادت کردن چیزی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). عادت گرفتن و خوگر شدن. (غیاث اللغات) (آنندراج) ، خشمناکی نمودن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، عیادت کردن بیمار را. (از اقرب الموارد)
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
جیّد اختیار کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط) ، تأنق در صنعت. (اقرب الموارد)
(خَ)
لغت نامه دهخدا
ناقه ای که بچه ناقص افکند. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد). منه: ناقه خفود
(چِ)
لغت نامه دهخدا
جهود و یهود و تیداک. (ناظم الاطباء). پیرو حضرت موسی و کسی که متدین بدین وی باشد. و رجوع به جهود و تیداک شود
(اِطْ)
لغت نامه دهخدا
دشوار بودن کار بر کسی، سنگین بودن کار بر او. (اقرب الموارد). تاوده الامر، به رنج آورد او را کار و گرانبار کرد، کج و خمیده گردیدن. (ناظم الاطباء)
(بَءْ بَ ءَ)
لغت نامه دهخدا
گرد گردیدن و رفتن در جهان. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تطویف. تطوید. (اقرب الموارد). و رجوع به این دو کلمه شود
